Αν είναι ένα πράγμα που μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα έχει να κάνει με το γεγονός ότι το covid-19 λειτούργησε ως το αντιδραστήριο εκείνο που έκανε όλους τους Συλλόγους να επαναπροσδιορίσουν κάπως την στάση τους και την δράση τους στην κοινωνία.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η πολιτική δράση, σε μεγάλο βαθμό μετουσιώθηκε σε πολιτιστική ή ό,τι άλλου είδους συμμετοχή και ενεργητική στάση.
Ο Σύλλογος είναι για την πλειοψηφία των αρτινών, ο δικός του προσωπικός χώρος και χρόνος, εκεί που διοχετεύσει την δική του ενεργητικότητα, που θα δεθεί με ανθρώπους που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με αυτόν και το κυριότερο θα αισθανθεί ότι αποτελεί μέρος μιας ομάδας (με ό,τι αυτό συνεπάγεται)
Αυτό που κάποτε ήταν τα κόμματα, σήμερα είναι σε μικρότερη κλίμακα οι σύλλογοι και μάλιστα το να είσαι πρόεδρος συλλόγου π.χ. σε ένα χωριό, είναι αξίωμα μεγαλύτερο και από πρωθυπουργός. Μου έλεγε καλός φίλος ότι σε ένα χωριό των Δήμου Γ. Καραϊσκάκη, όλοι οι κάτοικοι όταν έχουν ένα πρόβλημα, παίρνουν τηλέφωνο το πρόεδρο του συλλόγου για να το λύσει.
Τα μέλη λοιπόν, είναι συνδεδεμένα με το καλό του Συλλόγου τους και τείνουν να ταυτίζουν όσους διαχειρίζονται θέματα του σωματείου τους, με τα δικά τους συμφέροντα. Επομένως αν θέλει κάποιος στην Ελλάδα να επανεκλεγεί ή να πάει για δήμαρχος η καλύτερη θέση είναι αυτή που δίνει τις επιχορηγήσεις στους συλλόγους και τα σωματεία για τις δράσεις τους.
Γιατί αυτοί, όποιον δίνει τα λεφτά βλέπουν και τον ταυτίζουν με την ανταμοιβή και το όφελος, άσχετο αν τα χρήματα αυτά αποτελούν υποχρέωση του Δήμου και απόφαση των συλλογικών οργάνων.
Για να φύγουμε και κάπως από τα γενικά και να γυρίσουμε στην Άρτα, είναι βέβαιο ότι στους συλλόγους της περιοχής υπήρξε μια ψυχολογική κόπωση, λόγω της αδράνειας των συλλογικών δραστηριοτήτων. Από την άλλη κάθε μέλος ξεχωριστά ζήτησε να γίνει ένας επαναπροσδιορισμός του ρόλου του κάθε συλλόγου: που είναι, τι θέλει να κάνει, πως θέλει να προσφέρει;
Έτσι βλέπουμε π.χ. μεγάλους συλλόγους, όπως π.χ. ο Μακρυγιάννης να θέλει να σταματήσει να είναι ουραγός στις αποφάσεις των τρίτων για τις δράσεις του… Και καλά κάνει.
Μαθαίνουμε ότι και στον ΣΚΟΥΦΑ ετοιμάζουν και νέο καταστατικό και έχουν πέσει οι πρώτες προτάσεις να υπάρχει ασυμβίβαστο για τα εκλεγμένα μέλη του Δ.Σ. έτσι ώστε να μην μπορούν να προσφέρουν έμμισθες υπηρεσίες στον Σύλλογο. Μια μορφή αίτησης διαφάνειας είναι και αυτό, αλλά για να τίθεται μπορεί να σημαίνει ότι κάποιοι θέλουν έναν νέο ρόλο για το σύλλογο.
Ιδίως οι δυο μεγάλοι σύλλογοι το τελευταίο διάστημα πιέστηκαν αρκετά και από τις υποχρεώσεις τους από τις δράσεις για τα 200 χρόνια από το 1821, και σήμερα βλέπουμε την εκτόνωση με ποικίλλους τρόπους.
Υπάρχουν και παραιτήσεις προσώπων, που φαίνεται ότι δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν την ένταση των τελευταίων ημερών ή λόγω άλλων λόγων…
Σε μεγάλο βαθμό πάντως μας θυμίζει και την ιστορία της επανάστασης. Μετά τα πρώτα μεγαλεία ακολούθησαν οι … Εμφύλιοι.