ΑΠΟΨΗ – press

Η αξία της υδροφόρας στο Δήμο

Καλή εβδομάδα φίλες και φίλοι,
Οι φωτιές, οι κορωνοϊοί και οι υψηλές θερμοκρασίες, μας γέμισαν με αίσθημα απογοήτευσης για τις ημέρες που ζούμε και για τα χρόνια που έρχονται για τα παιδιά μας.
Όλα αυτά είναι φαινόμενα τόσο της κλιματικής αλλαγής, όσο και της παγκοσμιοποίησης, η οποία δεν υπολογίζει τα έτσι και τα θέλω μας… Είναι φαινόμενα, που αν δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, τουλάχιστον πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά.
Τι θυμήθηκα μέρες που είναι: Στην κεντρική πλατεία της Άρτας, μόλις είχε έρθει ο Μάκης Ζαμπράκος, καλός φίλος, ο οποίος ζει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα.
Ο Μάκης εκτός από καλό παιδί, είναι και εκπληκτικός μίμος και σε κάθε περίπτωση μπορεί μια παρέα να περάσει ευχάριστα μαζί του, ακούγοντάς τον να μιμείται εκπληκτικά τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και βέβαια τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Το ταλέντο του Μάκη όμως δεν περιορίζεται μόνο στις γνωστές φωνές. Την εποχή εκείνη, μπορούσε και μιμούνταν εκπληκτικά τον θείο του τον Αχιλλέα Γιώτη, ο οποίος ήταν δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Κώστα Βάγια.
Ο Μάκης, έπειτα από την παρότρυνση της παρέας, κάλεσε στο τηλέφωνο τον τότε δήμαρχο (ήταν η περίοδος της δεύτερης θητείας του) και με τραγικό ύφος μιμήθηκε τον Αχιλλέα Γιώτη: