Η σημασία του σωστού χρονισμού

Καλή εβδομάδα φίλες και φίλοι,
Αν ισχύει κάτι στην πολιτική αυτό είναι που λένε «όσα δεν φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος» ή όπως μεταφράζεται στα νέα ελληνικά, «the right timing», ο σωστός χρονισμός…
Το έτος 1990 εκεί που συζητούσαν ποιος θα είναι ο νέος δήμαρχος Αρταίων, καθώς ο Χρήστος Παπαγεωργίου δεν επιθυμούσε πλέον να συνεχίσει μετά από δυο επιτυχημένες τετραετίες, είχε έρθει σε επικοινωνία όλος ο λεγόμενος προοδευτικός χώρος (ΠΑΣΟΚ, ενωμένος ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις) και είχαν αποφασίσει να έχουν έναν κοινό υποψήφιο δήμαρχο, απέναντι στον Κώστα Βάγια.
Ο Κώστας Βάγιας, είχε ήδη τρεις αποτυχημένες προσπάθειες να εκλεγεί για τους γνωστούς λόγους και ήταν η τελευταία του ζαριά στην Αυτοδιοίκηση.
Οι επιτροπές των εκλογών των κομμάτων αποφάσισαν ως κοινή επιλογή τους να προτείνουν τον μαθηματικό Γιώργο Φωτονιάτα, ο οποίος είχε μεγάλη πρόσβαση σε όλους τους χώρους και ήταν γνωστός για τις προοδευτικές του απόψεις και αγαπητός γι’αυτό (Τις ίδιες χάρες έχει αποκτήσει και η κόρη του Ευγενία, την οποία είχα και συμμαθήτρια).
Ο Γιώργος Φωτονιάτας, ήταν επίσης γνωστός και για το ήθος του, εκτός από το ύφος του. Ήξερε ότι έπρεπε να διαχειριστεί μια λερναία ύδρα συμμάχων, όψιμων εκείνη την περίοδο, αλλά ισχυρών.
Να σημειωθεί ότι το τότε ΠΑΣΟΚ δεν είχε βέβαια την παντοδυναμία του 1985, αλλά είχε τεράστια κοινωνική επιρροή στην Άρτα, ενώ ο μεγάλος ενωμένος ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ήταν στα ντουζένια του, καθώς είχε για πρώτη φορά συγκεντρώσει όλην την Αριστερά υπό την σκέπη του.
Ήταν μια σίγουρη νίκη για την δημοκρατική παράταξη και σίγουρα το πολιτικό τέλος στον Αυτοδιοικητικό τομέα του Κώστα Βάγια, ο οποίος θα αναγκαζόταν να αποχωρήσει λόγω κομματικής επετηρίδας, από μια ενδεχόμενη επαναλαμβανόμενη εκλογική αποτυχία.
Εκείνη την στιγμή, ο Γιώργος Φωτονιάτας αντελήφθη ότι η συμμαχία που είχε δημιουργηθεί είχε δημιουργήσει κάποιες εκτροπές (η μέθη της βεβαιότητας) και δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να είναι υποψήφιος δήμαρχος ή μάλλον επικεφαλής ενός τέτοιου σχήματος.
Ο Γιώργος Φωτονιάτας, στην πραγματικότητα μπορεί να είχε κουραστεί από την συμμετοχή του στα Αυτοδιοικητικά, ήταν και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου τα προηγούμενα χρόνια… Όπως και να χει δεν ήταν τελικά υποψήφιος δήμαρχος.
Εκεί διαλύθηκε και η συμμαχία. Δεν μπορούσε να εξευρεθεί κανένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, υπεισήλθαν στο ενδιάμεσο και θέματα προσωπικά… γενικά, ό,τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Εκτός των άλλων, ο τότε εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος Κώστας Βάγιας, βρήκε την ευκαιρία να διεισδύσει στον χώρο της αριστεράς, ευρίσκοντας συμμαχίες και υποστηρικτές σε προσωπικό επίπεδο βέβαια, αλλά με παρεμβάσεις που είχαν τον δικό τους συμβολισμό.
Η εκλογική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, έχασε τα αυγά και τα πασχάλια. Στην επιτροπή συμμετείχαν οι φαρμακοποιοί Κώστας Τζαχρήστας και Κώστας Βαδιβούλης (γνωστή η τάση των φαρμακοποιών στο κίνημα), οι οποίοι μεταξύ άλλων έκαναν ενέργειες προκειμένου να προλάβουν τον χρόνο, καθώς οι εκλογές για τον Δήμο Αρταίων πλησίαζαν…
Από την Αθήνα λοιπόν τους πρότειναν ένα σιγουράκι: ο Αλέκος Λιαροκάπης, που ως Κινγκινάτος είχε αποσυρθεί από τα κοινά και έκανε διακοπές, παρουσιαζόταν ως ένα ιδανικό υποκατάστατο του Γιώργου Φωτονιάτα.
Ήταν ήπιος, σοβαρός και χαμηλών τόνων, μπορούσε και εξέφραζε τους δημοκρατικούς πολίτες της Άρτας, είχε μεγάλη πολιτική ιστορία στις δύσκολες εποχές της Δημοκρατίας και το κυριότερο είχε σημαντική κοινωνική παράσταση στην Άρτα.
Το γυαλί όμως είχε ραγίσει και η στιγμή χάθηκε. Ο Αλέκος δεν μπόρεσε να έχει τον χρόνο, προκειμένου να επιτύχει την ιστορική συμμαχία.
Η απόφαση του Γιώργου Φωτονιάτα, να μην συμμετέχει στα κοινά, ήταν η αιτία, που ο Βάγιας έγινε δήμαρχος για δώδεκα παραγωγικά χρόνια στην Άρτα. Και εκτός από την πρώτη τριετία όπου κυβέρνηση ήταν η ΝΔ και ο Κώστας Μητσοτάκης, τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ…
Σήμερα τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά για την Άρτα. Εννοείται ότι ο Κώστας Βάγιας ήταν ο μεγάλος αναμορφωτής της πόλης, δεν ξέρουμε λοιπόν πως θα ήταν τα πράγματα αν ήταν στην εξουσία του Δήμου Αρταίων ένας δήμαρχος σαν τον Γιώργο Φωτονιάτα.
Γιατί αυτή η ιστορία; Μα για να αναδείξουμε την δύναμη της στιγμής και την σημασία της, κανένας άλλος λόγος. Επειδή το παρελθόν μας βοηθάει, με την αναλογία των καταστάσεων, να κάνουμε τις συγκρίσεις μας, να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας και ίσως να υπολογίσουμε τα προτεινόμενα μοτίβα για το μέλλον.
Στην Άρτα επιχείρησαν την επόμενη εκλογική διαδικασία να ακολουθήσουν το μοντέλο «πρόσωπο κοινής αποδοχής» και επέλεξαν τον Γιώργο Μάνο, τον οικονομικό και πολιτικό οδοστρωτήρα της εποχής. Όμως δεν κατέστη δυνατόν να ανατραπεί η δυναμική που είχε αναπτύξει ο νέος δήμαρχος Κώστας Βάγιας…
Τότε εμφανίστηκε στα πολιτικά της Αυτοδιοίκησης και μια νέα φέρελπις ιατρός, η Όλγα Γεροβασίλη, στο συνδυασμό του Γιώργου Μάνου και όλοι ξέρουμε την εξέλιξή της… Αυτή ήταν και η πιο σημαντική παρακαταθήκη από την τελευταία εκείνη προσπάθεια…
Καλή μας εβδομάδα και η ιστορία συνεχίζεται.