Καλή εβδομάδα φίλες και φίλοι,
Το κολυμβητήριο ήταν το μεγάλο έργο που είχε ετοιμάσει ο Κώστας Βάγιας, το ολοκλήρωσε ο Πάνος Οικονομίδης, το δούλεψε ο Γιάννης Παπαλέξης και τώρα το εξελίσσει ο Χρήστος Τσιρογιάννης.
Μπορεί να πέρασαν από το 2002 μόλις δεκαεννιά χρόνια, αλλά πέρασαν και τέσσερις δήμαρχοι (εντάξει ο Βάγιας δεν πρόλαβε να το λειτουργήσει).
Όλα αυτά τα χρόνια, όσοι το παρακολουθούμε το θέμα, βλέπουμε συνεχώς προβλήματα, σαν να είναι το κολυμβητήριο στην πραγματικότητα μια υποδομή, την οποία δεν έχει την δυνατότητα να λειτουργήσει σωστά ο Δήμος μας.
Είναι σαν το παλιό παιχνίδι του Μουτζούρη, που όλοι προσπαθούσαν να ξεφορτωθούν, γιατί σε όποιον έμενε στο τέλος μουτζουρώνονταν.
Να πούμε βέβαια ότι μια σειρά από υποδομές και έργα που έγιναν επί Κωνσταντίνου Βάγια, δεν είχαν την συνέχεια που όλοι θα θέλαμε να έχουν.
Να πούμε για το θερινό κινηματογράφο του ΟΡΦΕΑ, να μιλήσουμε για το κέντρο συνεδριάσεων ΔΙΩΝΗ… Έργα που έγιναν επ’αφορμή ενός προγράμματος, αλλά δεν είχαν τον προγραμματισμό της επιβίωσης και της συνεχούς και αδιαλλείπτου συνέχειας.
Όταν άνοιξε ο ΟΡΦΕΑΣ προέβλεπε την χρηματοδότηση για την απασχόληση τεχνικού προβολής για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Ήταν ο αείμνηστος Αλκιβιάδης (Άλκης) Βαδιβούλης που αγόγγυστα ο άνθρωπος έπαιζε τις μπομπίνες κάθε βράδυ σε μια άλλοτε γεμάτη, άλλοτε άδεια πλατεία του κινηματογράφου, αλλά αυτή η ανασφάλεια (η οικονομική εννοείται, γιατί πάντα εκεί είναι το πρόβλημα) τον οδήγησε στο τέλος να συνεργαστεί επαγγελματικά με θερινό κινηματογράφο στην λίμνη των Ιωαννίνων, εκεί όπου ο ιδιωτικός τομέας μπορούσε και πλήρωνε (μετρητά, στο κούτσουρο και όχι εν αναμονή έγκρισης από τον επίτροπο).
Κάπως έτσι έγινε και με το Δημοτικό Κολυμβητήριο, που οι δήμαρχοι όλο αυτό το διάστημα, το μόνο ενδιαφέρον που είχαν να επιδείξουν ήταν να κάνουν προσλήψεις εποχικού προσωπικού, το οποίο στην συνέχεια έκανε τις προσπάθειές του να γίνει μόνιμο, γιατί κάλυπτε μόνιμες και διαρκείς ανάγκες.
Η γνωστή ιστορία δηλαδή, όλων των Δήμων της οικουμένης. Πως θα μπορέσουν να απασχολήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους δημότες τους σε τέτοιες θέσεις.
Όμως άλλες οι εποχές του Βάγια και του Οικονομίδη, άλλες οι εποχές του Παπαλέξη και του Τσιρογιάννη.
Γιατί εκείνες τις εποχές το χρήμα έρρεε άφθονο και το μόνο που σου ζητούσε η Πολιτεία είναι να έχεις φαντασία και εύρισκε τον τρόπο να σε χρηματοδοτήσει ενώ μετά το 2010 που εξελέγη ο Παπαλέξης ήρθε και η μεγάλη κρίση και έπρεπε οι Δήμοι να βρουν τρόπους να χρηματοδοτήσουν τις δομές τους.
Έπρεπε εν ολίγοις να «κάνουν το σκατό τους παξιμάδι» που λέει και ο σοφός λαός μας.
Δυστυχώς όταν ελλείπει το χρήμα, αρχίζουν και τα παρατράγουδα. Άντε και κάποια κολπάκια του στυλ «θα σε προσλάβω να κάνεις την δουλειά, αλλά επειδή δεν έχω να σε πληρώσω, γιατί ο επίτροπος δεν θα εγκρίνει το ένταλμα, θα κάνεις μια αγωγή για αδικαιολόγητο πλουτισμό» μάλλον ήταν το μπαλάκι που περνούσε από δημοτική αρχή σε δημοτική αρχή (όπως ο μουτζούρης που λέγαμε προηγουμένως) και στο τέλος άδειασαν τα ταμεία των Δήμων.
Αυτά βέβαια τα προβλήματα άρχισαν, όπως πολύ καλά αναφέρει και ο Πάνος Μάνθας (ένας από τους ελάχιστους αρτινούς που γνωρίζει καλά το θέμα της κολύμβσης στην Άρτα) σε ανάρτησή του στην προσωπική του ιστοσελίδα στο FB, πριν από το έτος 2007 (επί δημαρχίας Πάνου Οικονομίδη), παρά το γεγονός ότι τότε για να ζεσταθεί το νερό έκανε 0,29 ευρώ το πετρέλαιο ενώ σήμερα κοστίζει 1,50 ευρώ.
Υπήρχαν από τότε τα θέματα, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και διοικητικά, ότι κάπως λάθος είχε ξεκινήσει το ζήτημα του Κολυμβητηρίου και είχε ελλείψεις που ο Δήμος (με την στενή δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη, δεν είχε την δυνατότητα να ξεπεράσει).
Και μας κάνει εντύπωση που ο δικηγόρος Γιώργος Αθανασούλας, ο οποίος έμπειρος και σοβαρός, έκανε σημαντικές παρεμβάσεις στα social media κατηγορώντας την δημοτική αρχή για ουσιαστική ανεπάρκεια, δεν έβαλε το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων να αναφερθεί στα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το κολυμβητήριο.
Γιατί εκτός από Αντιδήμαρχος επί της δημαρχίας Οικονομίδη, διετέλεσε πρόεδρος της διοίκησης του Δημοτικού Αθλητικού Κέντρου και πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Αρταίων και μπορεί να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Νομικό Πρόσωπο, αλλά και ιδιαίτερα το Κολυμβητήριο, το οποίο, όπως και να το κάνουμε είναι το στολίδι της περιοχής μας.
Θα ήταν χρήσιμο να ξεκινήσει ένας διάλογος από ανθρώπους που το δούλεψαν το αντικείμενο, έτσι ώστε να υπάρξει ένα χρήσιμο συμπέρασμα για όλους.
Ας αλλάξουμε και λίγο θέμα: Είχαμε μια τυχαία συνάντηση με τον Ηλία Καρίνο, ο οποίος μας απάντησε σε ερώτησή μας ότι δέχεται προ(σ)κλήσεις για να ασχοληθεί με την Αναγέννηση, με στόχο να γίνει μια επαγγελματική ομάδα… Ο Ηλίας μάλιστα μου έδωσε και ένα αντίτυπο της εφημερίδας «ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΕΤΟΧΟΣ» του Δημήτρη Ντούλα, όπου έδωσε μια συνέντευξη τοποθετούμενος επί πολλών θεμάτων, μεταξύ των οποίων ότι ενδιαφέρεται να είναι υποψήφιος με το ΚΙΝΑΛ στις επόμενες εθνικές εκλογές…
Αν είναι ένα πράγμα βέβαιο, είναι ότι ο Ηλίας θα έχει ζυγίσει καλά τα πράγματα, πριν να κάνει την επόμενη κίνησή του, καθώς γνωρίζουμε ότι έχει ασχοληθεί με κόστος τόσο στα αθλητικά, όσο και στα πολιτικά θέματα της περιοχής.
Έχει πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί φαίνεται ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα ανακατέψει την τράπουλα…
Καλή μας εβδομάδα …