Μπορούμε άραγε να ευελπιστούμε σε μια εποχή όπου υπάρχει ένα τσουνάμι εξελίξεων, που η ανθρωπότητα βιώνει για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση;
Μπορεί από την μικρή μας Άρτα, να πιστεύουμε ότι θα βγουμε ανεπηρέαστοι από την κατάσταση αυτή και θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα που είχαμε;
Ερωτήματα που καθημερινά θέτουμε στον εαυτό μας, αλλά και στις δημόσιες συζητήσεις μας, και που λόγω των ημερών και της αλλαγής του χρόνου, έχουν και μια συμβολική χροιά, καθώς είθισται τέτοια εποχή να κάνουμε τους απολογισμούς μας και να προγραμματίζουμε τους ετήσιους στόχους μας.
Μπορούμε να μην κοιτάμε μόνο τα αρνητικά μιας τέτοιας κατάστασης, αλλά να αξιολογήσουμε και τα θετικά χαρακτηριστικά της, να δούμε τι μέσα από μια τόσο μεγάλη αλλαγή, μπορεί να αξιοποιήσουμε ως μια δυναμική προόδου και εξέλιξης για εμάς και την κοινωνία μας.
Να σημειώσουμε ότι το 2022 είναι ένα ακόμη έτος, όπως όλα τα άλλα και σε πραγματικό επίπεδο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ακόμη περιστροφή του πλανήτη μας, γύρω από τον ήλιο.
Ακόμη η ανθρωπότητα, αν μη τι άλλο έχει αντιμετωπίσει τα τελευταία εκατό χρόνια, πολύ χειρότερες καταστάσεις: πανδημίες, πολέμους, πείνες, φανατισμούς και βέβαια ιδεοληψίες που την κράτησαν πίσω στην εξέλιξή της.
Σήμερα όμως έχουμε την δυνατότητα να έχουμε έναν πλανήτη δικτυωμένο και με ελεύθερη πρόσβαση στην χρήσιμη πληροφορία περισσότερη από ποτέ. Και μπορούμε να αντιληφθούμε ότι οι εξελισσόμενες αλλαγές, που μπορούν να αλλάξουν περαιτέρω την καθημερινότητά μας, είναι δυνατόν να αναστραφούν ή τουλάχιστον να προετοιμαστούμε εγκαίρως γι’αυτές.
Οι αλλαγές δεν σχετίζονται μόνο με την αμεσότητα στην ανταλλαγή της πληροφορίας και την 4η βιομηχανική επανάσταση, η οποία σχετίζεται σε μια σειρά από αλλαγές στον τρόπο που εργαζόμαστε, που συναλλασσόμαστε, που επικοινωνούμε και κυρίως σκεπτόμαστε και ενεργούμε.
Υπάρχουν όμως σταθερές, οι οποίες είναι πολύ χρήσιμες και απαράλλακτες στο βάθος του χρόνου, όπως είναι η τροφή, η ενέργεια, τα κοινά αγαθά, όπως είναι ο αέρας και το νερό, τα οποία αρχίζουν να αποκτούν μεγάλο ενδιαφέρον.
Εν πρώτοις διαπιστώνουμε ότι ο πρωτογενής τομέας, μπορεί να έχει μεγαλύτερη αξία από αυτήν που φανταζόμαστε. Η κλιματική αλλαγή, θεωρείται ότι θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση των παραγώμενων τροφίμων, λόγω ακραίων καιρικών συνθηκών. Οφείλουμε λοιπόν εν πρώτοις να οχυρώσουμε τις παραγωγές μας, να εξεύρουμε πιο ανθεκτικές ποικιλίες και να οργανωθούμε περισσότερο σε συνεργατικές μεθόδους καλλιεργειών, που θα μειώσουν κυρίως το ενεργειακό κόστος της παραγωγής.
Στην συνέχεια πρέπει να αντιληφθούμε ότι πρέπει να αποκτήσουμε όλοι μας έναν βαθμό ενεργειακής αυτονομίας, η οποία μπορεί να λάβει χώρα είτε με την ανάπτυξη ενεργειακών συστημάτων ανανεωσίμων πηγών ή με την θωράκιση των κατοικιών και των εργασιακών μας χώρων, ώστε να καταναλώνουν όσο το δυνατόν λιγότερη ενέργεια.
Τα σπίτια μας, πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν μικρότερη κατανάλωση σε ενέργεια, είτε για να μείνουν ζεστά, είτε για να είναι δροσερά το καλοκαίρι. Αυτήν την περίοδο τρέχουν προγράμματα εξοικονομώ κατ’οίκον, που μπορούν και προσφέρουν λύσεις και κυρίως την οικονομική ενίσχυση, προκειμένου να προχωρήσει κανείς στο επόμενο στάδιο της κατασκευής.
Έχοντας υπόψη τα δεδομένα για το μέλλον, όσο κι αν φαίνονται δυστοπικά, δεν είναι κακό να τα χρησιμοποιείς για το συμφέρον σου. Αρκεί να έχουμε ανοιχτά τα αυτιά και να μην είμαστε μοιρολάτρες
Μπορούμε ακόμη να αισιοδοξούμε
