ΑΠΟΨΗ – press

Έκπληξη προκάλεσε η δήλωση του Γ. ΠΑΝΕΤΑ: ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Με αναφορές σε υπερβάλλουσες ευαισθησίες και “καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία” …ευχαριστεί τα παραιτηθέντα μέλη της άμισθης Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Πινακοθήκης Άρτας και δηλώνει ότι όλες οι επιτυχίες είναι έργο της Δημοτικής αρχής…

Δεν γνωρίζουμε αν ο πρόεδρος του ΚΚΜΠΑΠ κ. Γιώργος Πανέτας, έκανε ο ίδιος την δήλωση που δημοσιεύουμε ανωτέρω, η οποία μας θύμισε τις ανακοινώσεις που κάνει τις ημέρες αυτές η Ρωσική πρεσβεία στην Ελλάδα και απορούμε πραγματικά, από που πηγάζει όλη αυτή η απολυτότητα, για να μην πούμε… απολυταρχικότητα στον λόγο.

Ο καλός φίλος Γιώργος Πανέτας, προκειμένου να υπογραμμίσει την πετυχημένη πορεία της δημοτικής αρχής, τραβάει μονοκονδυλιά στο παρελθόν, κρίνει εκ του αποτελέσματος ότι οι προηγούμενες διοικήσεις ήταν άχρηστες και εμβαπτίζει τις υπερβάλλουσες ευαισθησίες των παραιτηθέντων μελών ως συμβατές με την «καλλιτεχνική τους ιδιοσυγκρασία». Μπράβο Γιώργο Πανέτα, με μια σειρά από «τσιτάτα» έβαλες την προκατάληψη ως σημείο αναφοράς στην άσκηση του πολιτικού λόγου.

Οι άνθρωποι στους οποίους αναφέρεσαι έχουν όλοι πτυχίο Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, δεν είναι «ιδιοσυγκρασιακά καλλιτέχνες», είναι επιστήμονες κύρους, το οποίο πρέπει να σέβεσαι πριν να τους βάζεις ταμπέλες. Βέβαια όταν έρχεται μια μελέτη 500.000 ευρώ, για να γίνει ένα κτήριο, σέβεσαι και ψηφίζεις ότι προτείνουν οι μελετητές, σέβεσαι την επιστήμη τους, δεν μιλάς για «ιδιοσυγκρασία των μηχανικών» ή ακόμη καλύτερα «για υπερβάλλουσες ευαισθησίες» γιατί σου μιλάνε επιστήμονες και άλλο πράγμα η επιστήμη, άλλο πράγμα η ευαισθησία.

Βέβαια, όπως πολύ καλά γνωρίζεις, η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, είναι ισότιμη με το Πολυτεχνείο, και δεν μπορώ να αντιληφθώ αν στην πρώτη περίπτωση η επιστημονικότητα έχει μεγαλύτερη «υπερβάλλουσα ευαισθησία» από το δεύτερο.

Το να χρησιμοποιεί ένα Νομικό πρόσωπο σλόγκαν και ταμπέλες για να ενημερώσει τους δημότες, είναι ό,τι πιο φθηνό και ανάξιο για την λειτουργία του μπορεί να υπάρξει. Ιδίως όταν δεν δημοσιοποιεί την επιστολή παραίτησης.

Οι αφορισμοί τέτοιου είδους είναι σαν να λέμε ότι «οι πολιτικοί λαδώνονται» ή «οι μηχανικοί κλέβουν στα σίδερα»… Μπορείς τώρα να αντιληφθείς «το μεγαλείο» της δήλωσής σου;

Περαιτέρω θα έπρεπε και λίγο να ενημερωθείς αναφορικά με την πινακοθήκη, αλλά και με τον Μόραλη. Ο γνωστός ζωγράφος είχε απομακρυνθεί από την Άρτα, την οποία είχε στο μυαλό του σαν ανάμνηση. Το γεγονός ότι με το πέρασμα του χρόνου, κάποιοι Αρτινοί γνωρίζοντας την καταγωγή του, έσπευσαν να κάνουν μια επαφή μαζί του, να του εξηγήσουν ότι ο σκοπός τους είναι να κάνουν μια καλή πινακοθήκη, ότι δεν ήρθαν από το χωριό για να λεηλατήσουν το όνομά του, είναι κάτι που άλλαξε την κατάσταση…

Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι ήταν οι πιονιέροι της προσπάθειας, και που επίμονα και συχνά έδιναν εξετάσεις με την συμπεριφορά τους, δεν θα είχαν κερδίσει την εμπιστοσύνη του μεγάλου καλλιτέχνη…

Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει με τον Αβέρωφ και τον βαρώνο Τοσίτσα… Δέκα χρόνια αλληλογραφία, σχεδόν καθημερινή, χρειάστηκαν για να πειστεί ο βαρώνος, ότι οι σκοποί του Αβέρωφ ήταν ειλικρινείς.

Το να έρχεται λοιπόν εκ των υστέρων ένας πρόεδρος και να πανηγυρίζει ότι αν δεν υπήρχε αυτός, δεν θα υπήρχε κανείς, είναι σαν τον Αιγύπτιο δούλο, που βάζει στην κορυφή της πυραμίδας την τελευταία πέτρα και πανυγυρίζει ότι έχτισε το μνημείο.

Αδικείσαι πολύ από αυτήν την δήλωση, φίλε Γιώργο Πανέτα, γιατί είναι βέβαιο ότι αν την ξανα…διάβαζες θα κράταγες λίγο τα μπόσικα.

Γιατί επειδή είσαι και νέος (και ωραίος) στο Κέντρο θα ήξερες ότι πριν έρθει η επιτροπή, την οποία να ομολογήσουμε και να παραδεχτούμε ότι ο Σωτήρης Χρηστούλης δημιούργησε, θα γνώριζες ότι από την δική σου δημοτική αρχή, οι μόνες εκδηλώσεις που είχαν σκεφθεί οι τότε υπεύθυνοι ήταν κανά κλαρίνο, κανά χορευτικό πολιτιστικού συλλόγου και βέβαια η έκθεση της ερασιτέχνιδος Μαριγούλας από την Γραμμενίτσα (τυχαία η αναφορά). Είχαν μπερδέψει τις αίθουσες των πολιτιστικών συλλόγων με την Πινακοθήκη! Δεν τους κατηγορώ κι εγώ το ίδιο θα έκανα, αυτά ήξερα. «Ξέρει το γρουν τι είν’ το κδουν»; Όμως τα μέλη της επιτροπής ήξεραν και τα σταμάτησαν. Οι «υπερβάλλουσες ευαισθησίες» από αυτό σας έσωσαν. Εν ολίγοις για να μιλάμε και με όρους αθλητικούς, για να βοηθηθεί το αναγνωστικό μας κοινό, γιατί γνωρίζω ότι στην δημοτική αρχή δεν το χρειάζεστε: η επιτροπή σας πήγε από το Β’ τοπικό σε Α’ Εθνική Κατηγορία και στο Champions League.

Εντάξει τώρα, έχετε και τεχνογνωσία: τουλάχιστον θα αρνηθείτε από συλλόγους να τους παραχωρήσετε γραφεία και χώρους συγκεντρώσεων. Κάτι είναι κι αυτό (αν και είμαι βέβαιος ότι κανά κλαρίνο προς αγράν ψήφων δεν θα το αποφύγετε)!!!

Φίλε Γιώργο, το θέμα της παρθενογένεσης το έχει λύσει η επιστήμη από την εποχή του Δαρβίνου. Ακόμη και η θρησκεία κριτικά το πάει το πράγμα. Το να λες όμως ότι όλα δημιουργήθηκαν την εποχή Τσιρογιάννη στον Δήμο Αρταίων, μπορεί πραγματικά να έχει θέση θεολογικής προσέγγισης των πραγμάτων, αλλά ο μέσος νοήμων άνθρωπος πως θα σε χαρακτήριζε για τα συμπεράσματά σου; Ως έχοντα «υπερβάλλουσες ευαισθησίες» ή ότι οι δηλώσεις σου αυτές είναι συμβατές με την «καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία σου»; Μόνο αυτό σκέψου και μην σε ζαλίζουν όλα τα άλλα…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΪΝΤΑΣΗΣ