Χρήστος Μέγας
Από τους πρώτους μήνες της ΝεοΔημοκρατικής διακυβέρνησης διαφάνηκε ότι το κράτος έχει συνέχεια. Η οποία τηρείται με ευλάβεια… παλαιοκομματισμού, παρακάμπτοντας ιδεολογικές(;) αποκλίσεις…
Βοηθούσης της πανδημίας, που εμφανίστηκε 6-7 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας (Ιανουάριος 2020), η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδόθηκε με συνέπεια σε αυτό που έκανε σε μεγάλη κλίμακα ο πρώην πρωθυπουργός Α. Τσίπρας: Οριζόντια επιδόματα.
Για να το επιτύχει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη (κατά δήλωση Τσακαλώτου), κάτι που αποτυπώθηκε δραματικά στο ασφαλιστικό Κατρούγκαλου (εισφορές ανάλογα με τα κέρδη). Μέτρο που συνέπεσε με την αύξηση της προκαταβολής φόρου στο 100%. Όλα μαζί προκάλεσαν τεράστια ζημιά στην μικρή, βιοποριστική εν πολλοίς, επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα.
Έστω ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την δικαιολογία (και) των θηριωδών πλεονασμάτων. Από το συμβατικό-μνημονιακό 3,5% επί του ΑΕΠ, τα πλεονάσματα έφθασαν στο θηριώδες 6%! Πρωτοφανές ποσοστό για μια ευνομούμενη πολιτεία. Και τα επιπλέον χρήματα του ματωμένου πλεονάσματος έγιναν επιδόματα…
Αμέσως μετά ο κ. Μητσοτάκης δαπάνησε, με οριζόντιες πολιτικές, περί τα 43 δισ. ευρώ σαν δήθεν μέτρα στήριξης της κοινωνίας από την πανδημία. Κυρίως σαν… μη επιστρεπτέες προκαταβολές. Συν άλλα 6 δισ. που δαπανήθηκαν αυτή την περίοδο της ακρίβειας…
Ένα όμως δεν διανοείται να αναθεωρήσει το οικονομικό επιτελείο: Την μείωση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ) που επιβαρύνουν δυσανάλογα τα πιο φτωχά στρώματα, υπονομεύουν την ανάπτυξη και πυροδοτούν τον πληθωρισμό (το πιο πρόσφατο πρόβλημα)…
Το γερμανικό παράδειγμα
Ειδικά όταν ο ΦΠΑ επιπίπτει επί υψηλότερων τιμών προμηθευτή, όπως συμβαίνει με το Φυσικό Αέριο και τα υγρά καύσιμα και αυξάνει δυσανάλογα τα κρατικά έσοδα.
Ας πούμε προτιμούν στην κυβέρνηση υψηλούς φόρους σε ρεύμα και καύσιμα, πυροδοτώντας και άλλο τον έτσι κι αλλιώς υψηλό πληθωρισμό, παρά να μειωθούν τα έσοδα και να περιοριστεί το πελατειακό προνόμιο να μοιράσουν επιδόματα…
Η εύκολη κυβερνητική αντίδραση, εν μέσω κενολογίας του τύπου «έχουμε τα πιο φθηνά καύσιμα προ φόρων» (Γεωργιάδης) ή «αν μειωθούν οι φόροι θα ωφεληθούν οι τουρίστες» (Σκυλακάκης), αναφέρει ότι οι μειώσεις φόρων δεν περνούν στον καταναλωτή.
Προφανώς παραδέχονται έτσι ότι τρέφουν ολιγοπώλια στην αγορά και ανέχονται, αν δεν συνδαυλίζουν, τις συντονισμένες πρακτικές των καρτέλ…
Αντιστοίχως στην Γερμανία η μείωση των φόρων οδήγησε την αμόλυβδη στο 1,88 ευρώ, 55 λεπτά πιο φθηνά από την… ακμάζουσα Ελλάδα (Βήμα 5/6/22). Και το ωρομίσθιο στο βασικό μισθό στα 12 ευρώ, από 4,45 στην χώρας μας. Αλήθεια, πώς βγαίνουν οι Γερμανοί με τριπλάσιους μισθούς; Μα κάνουν επενδύσεις, εκσυγχρονισμούς, προχωρούν σε αυτοματισμούς, αναπτύσσουν δίκτυα, φροντίζουν για μια κοινωνία θωρακισμένη, όχι για οικογένειες επαίτες…
Προεκλογικοί φενακισμοί…
Άρα, πέραν των όποιων υπόγειων διαδρομών της πολιτικής με τα καρτέλ, η κυβέρνηση επιλέγει την κρατική κερδοσκοπία με τους φόρους, προκειμένου να βελτιώσει τα δημόσια οικονομικά (να αυξήσει τα έσοδα). Για ορισμένους… νεοφιλελευθέρους της κυβερνητικής παράταξης αυτό γίνεται προκειμένου η χώρα να αποκτήσει επενδυτική βαθμίδα. (Δύσκολος στόχος το ελληνικό αξιόχρεο ακόμη και κατά τα δυο πρώτα χρόνια της… επόμενης κυβέρνησης). Απλώς αυτά τα ματωμένα υπερέσοδα πήγαν για τα 200άρια. Και θα οδεύσουν προσεχώς σε προεκλογικούς φενακισμούς…
Την ίδια ώρα απουσιάζει οποιαδήποτε προετοιμασία της χώρας για τις δυσκολίες των επόμενων ετών. Όταν θα εντείνεται η απο-παγκοσμιοποίηση, τα κράτη-μέλη θα επικεντρώσουν σε εθνικές στρατηγικές, θα υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων στο πλαίσιο μιας κάποιας επάρκειας τροφίμων, τον πόλεμο στην Ουκρανία θα διαδεχθεί ένας μακρόσυρτος πόλεμος φθοράς και ένας εντεινόμενος οικονομικός πόλεμος.
Ωστόσο, καμία προετοιμασία για περισσότερα σιτηρά, για την στήριξη των κτηνοτροφικών μονάδων (που μειώνονται δραματικά λόγω του κόστους των ζωοτροφών). Καμία υποδομή για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ώστε να «κουμπώσουν» τα μικρά φωτοβολταϊκά των εργοταξίων, των κτηνοτροφικών μονάδων, των κατοικιών.
Κυρίως δεν αναλαμβάνεται καμία πρωτοβουλία να μείνουν πίσω, πόσο μάλιστα να γυρίσουν στην πατρίδα, τα ελληνικά μυαλά που συνεχίζουν να μεταναστεύουν, με αυξανόμενη ένταση, εδώ και 10-12 έτη. Αναγκαία προϋπόθεση για των ανάπτυξη των Δικτύων της επόμενης (βιομηχανικής) επαναάστασης. Αλλά και κρίσιμη ως γενιά για την αντιμετώπιση του Δημογραφικού…
Η ευημερία…
Όλα τα στοιχεία συνηγορούν ότι επιχειρείται μια μετεξέλιξη της πολιτικής (αφορά και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα), που θεωρεί ότι οι ακραίες (και εντεινόμενες) ανισότητες είναι… νομοτελειακές και τα επιδόματα είναι η νέα κανονικότητα. Και η (παλαιότερη) ευημερία αντιμετωπίζεται σαν μια (αυτ)απάτη. Αν δεν την ενοχοποιούν από πάνω για τα σημερινά παραγωγικά αδιέξοδα…
Η παλαιά ευημερία, με πιο σαφείς όρους αειφορίας, ίσως θα αργήσει να επανέλθει. Αλλά μην προσπαθούν να μας πείσουν ότι ήταν αυταπάτη ή ότι η προσμονή είναι μια χίμαιρα. Η ταξική διαίρεση και οι αποκλεισμοί δεν προσφέρουν επενδυτικές ευκαιρίες, ούτε δημιουργούν επαναστατικές συνθήκες. Αυτές οι δοξασίες είναι αυταπάτες…
Χρειάζεται σχέδιο και κοστολογημένο πρόγραμμα ανάταξης της οικονομίας. Όπου θα υπάρχει μερίδιο οφέλους για κάθε πολίτη.
Δηλαδή ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα για το αύριο της χώρας!