Μου το επεσήµανε κάποιος και το επαναλαµβάνω κι εγώ µε την αίσθηση της ευθύνης, που αυτό συνεπάγεται: αν συνεχίσει αυτός ο ανταγωνισµός µεταξύ των θεσµικών προσώπων, τα οποία οποία ανήκουν στην Νέα Δηµοκρατία και διεκδικούν οφίτσια, είναι βέβαιο ότι η Άρτα, όχι µόνον δεν πρόκειται να ξαναγίνει µπλε, αλλά και αυτοί που µείνανε, θα πάνε σε πιο… µαύρα χρώµατα.
Εντάξει, δεν είναι δυνατόν να γίνεται εκδήλωση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και µην παρευρίσκεται η Π.Ε. Άρτας, ως θεσµός… Δεν εννοούµε την πάντοτε συµπαθή Αναστασία Σίµου, η οποία σε όλες τις εκδηλώσεις, παρευρίσκεται και µάλιστα κάνει και χαιρετισµούς (καθώς άλλοι Αντιπεριφερειάρχες δεν παρευρίσκονται) και τον Γιάννη Κατέρη, ο οποίος λόγω και της αγροτικής του δραστηριότητας παρευρίσκεται.
Είχε δίκιο ο Μητσοτάκης: δεν είναι δυνατόν να διαιωνίζεται το προεκλογικό κλίµα. Και αν αυτά συµβαίνουν στην Άρτα, τι άραγε να συµβαίνει σε άλλες περιοχές, µε µεγαλύτερες βαρωνείες και τζάκια στο …καταστατικό τους.
Αν δεν βρει τρόπο, η ΝΔ να τα αντιµετωπίσει αυτά τα θέµατα, είναι βέβαιο ότι θα εξεύρει η ίδια η κοινωνία, στην οποία ως γνωστόν, δεν υπάρχουν αδιέξοδα και αναντικατάστατα πρόσωπα.
Ας φύγουµε από την κυβέρνηση και ας πάµε στην αντιπολίτευση και δη στην αξιωµατική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, για να κρατάµε και τα προσχήµατα.
Το τελευταίο διάστηµα στην Άρτα, παρατηρείται µια ενδυνάµωση του Βασίλη Τσίρκα, ο οποίος από τις εσωκοµµατικές διαδικασίες, που έλαβαν χώρα τόσο σε τοπικό, όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, αναδείχθηκε σε ιδιαίτερα ισχυρό κοµµατικό παράγοντα.
Συνηθίζουµε βέβαια στην περιοχή, να βλέπουµε το φαινόµενο Όλγα Γεροβασίλη, η οποία µε σταθερούς ρυθµούς και γρήγορα έχει εξελιχθεί στην πυραµίδα της κοµµατικής ηγεσίας σε πρωτεύοντα πρόσωπο, παρόλα αυτά, δεν πρέπει να µην καταγράφουµε και την δυναµική του Βασίλη Τσίρκα, ο οποίος κάνει µια σοβαρή και επισταµένη εργασία, προσπαθώντας να διευρύνει ακόµη περισσότερο την δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σε εκλογική δύναµη στην περιοχή.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει την αίγλη του πρώτου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στην Άρτα, αλλά να µην αγνοούµε και κάποιες άλλες σηµαντικές παραµέτρους:
Ο Βασίλης Τσίρκας δεν εξελέγη βουλευτής Άρτας στις τελευταίες εκλογές, για ένα µικρό ποσοστό της τάξης του 0,05%… Δηλαδή για λίγες δεκάδες ψήφους.
Από την άλλη όµως αν πρέπει να υπολογίσουµε και τα «χαρτιά» του που βρέθηκαν στην κάλπη: έλαβε 4.521 σταυρούς, έναντι της Όλγας που έλαβε 8.882…
Τώρα µπορεί κάποιος να ισχυριστεί: τι είναι 4521 σταυροί ; Θα ήταν πιο εύκολο να κατανοήσει κάποιος την δυναµική του, αν το συγκρίνει π.χ. µε το τρίτο κόµµα στο νοµό της Άρτας, το τότε ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ νυν ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλαβε 4.103 σταυρούς…
Δηλαδή ο Βασίλης Τσίρκας, πήρε περισσότερους σταυρούς απ’όσο πήραν ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στην Άρτα, στις εκλογές του 2019.
Και να υπογραµµίσουµε και το εξής: ο Βασίλης εξ ιδιοσυγκρασίας είναι χαµηλών τόνων και ήπιων αντιδράσεων. Το διάστηµα της πολυδυναµίας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αδικήθηκε τα µάλα, καθώς ήταν από τους λίγους βουλευτές, οι οποίοι δεν επιλέγησαν για κάποια κυβερνητική θέση, καθώς δεν επιθυµούσαν να φαίνεται «το χωριό του Τσίπρα» ότι κανονίζει όλους τους βουλευτές του.
Αλλά ποια ήταν η επόµενη µέρα για τον Βασίλη; Ούτε γκρίνια, ούτε µιζέρια, ούτε επανάπαυση στην ήττα… Με σκληρή εργασία, µε χαµηλό το κεφάλι από την επόµενη ηµέρα εργάζεται συστηµατικά, προκειµένου να µπορέσει να δυναµώσει το ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στο Νοµό, να προσελκύσει κυρίως νέους ανθρώπους, να µπορέσει να ξαναδηµιουργήσει τις συνθήκες εκείνες όπου το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης θα είναι πρώτο στην χώρα και πρώτο και στο νοµό της Άρτας.
Λένε κάποιοι: δεν έχει ελπίδες να ξαναβγει, ρίχνει νερό στο µύλο της Όλγας, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν ξαναγίνεται κυβέρνηση.
Όπως και να έχει το πράγµα, αυτός συνεχίζει να χτίζει σχέσεις, να δηµιουργεί συνεργασίες και να συνθέτει νέες συµµαχίες µέσα στο κόµµα, αλλά και στην κοινωνία µας. Δεν λειτουργεί µε το πως σκέφτονται οι άλλοι, ούτε περιορίζεται στις κοµµατικές νόρµες. Όριο του δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η τοπική κοινωνία, που ζει µε την οικογένειά του και δραστηριοποιείται.
Γιατί τα καταγράφουµε όλα αυτά; Μα γιατί πρέπει να καταγραφούν κάποτε. Επειδή, δεν µπορεί όποιος είναι δεύτερος στην µικρή µας κοινωνία και Πολιτεία να µην του αναγνωρίζεται ο αγώνας που κάνει.
Ισχύει σε όλα τα άλλα κόµµατα, γιατί άραγε να µην ισχύει και στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και να ταυτιζόµαστε µόνο µε τον πρώτο; Αυτό δεν εννοείται ότι είναι το κόµµα των συλλογικοτήτων, που δίνει φωνή και αναγνώριση σε όλους;
Μετά τις εσωκοµµατικές, ο Βασίλης έκανε ένα µεγάλο ντου στο νοµό και την Περιφέρεια που αναγνωρίστηκε απ’όλους. Δεν ήταν µικρό το αποτέλεσµα που πέτυχε και η εκλογή του στην Κεντρική Επιτροπή, δεν οφείλεται σε κάποια «κοµµατική γραµµή», αλλά στην προσωπική του επίµονη προσπάθεια, η οποία µετά από πολλούς αγώνες και προσπάθεια, εξηύρε την µικρή του δικαίωση…
Το ότι διακρίθηκε, ήταν και η ευκαιρία για να στοχοποιηθεί, κάτι που επιχειρήθηκε µε πολλούς τρόπους και σε πολλά επίπεδα. Όχι τόσο από τους συνυποψηφίους του στο ψηφοδέλτιο, όσο από το περιβάλλον εκείνο, που θεωρεί ότι κανένας δεν πρέπει να διαφέρει αν οι ίδιοι δεν το υποδείξουν.
Είναι πράγµατι αξιόλογη η προσπάθεια του Βασίλη Τσίρκα, κι ας ρίχνει µε αυτήν νερό στον µύλο της Όλγας Γεροβασίλη ( που βέβαια δεν τον χρειάζεται). Πολλές φορές η µόνη χαµένη µάχη, είναι η µάχη που δεν δίνεται.
Αλλά και στην µικρή µας κοινωνία, όπου όλοι δίνουµε τις δικές µας µικρές µας µάχες επιβίωσης, σε κάθε επίπεδο, µπορούµε να ταυτιζόµαστε µε τις µικρές µάχες, που µπορούν να χαρακτηρίζονται και ως χαµένες ακόµη.
Δεν θα συνεχίσουµε άλλο επί του παρόντος µε την περίπτωση του Βασίλη Τσίρκα, καθώς εκτιµούµε ότι όλοι καλόπιστα µπορούν και αντιλαµβάνονται µια πραγµατικότητα που υφίσταται και µπορεί να είναι καταλύτης εξελίξεων στην περιοχή. Όσοι επιχειρούν ή θεωρούν ότι µπορούν να «µέµφονται» ή να υποβαθµίζουν την δυναµική αυτή, είναι βέβαιο ότι µε πέρασµα του χρόνου, θα βρίσκουν πιο εµφαντική την πραγµατικότητα ενώπιόν τους.
