- Είχε και ένα καλό το φεστιβαλ της ΚΝΕ στην Άρτα… Συνέπεσε µε την ΔΕΘ της Θεσσαλονίκης και έτυχε να είναι η πρώτη πολιτιστική εκδήλωση στην Άρτα, χωρίς την «κουστωδία» των πολιτικών παραγόντων, που πιάνουν πρώτο τραπέζι πίστα µε το ουϊσκάκι τους και νοµίζουν ότι ο κόσµος όλος γυρνάει γύρω από αυτούς.
- Και πολλοί λοιπόν ήταν εκείνοι που διασκέδασαν, χωρίς να είναι αναγκασµένοι να ξαναδούν τις αφεντοµουτσουνάρες των ίδιων και των ίδιων, που δεν χάνουν χρόνο για µια ακόµη selfie στα social media… Το είχαµε ξεχάσει και αυτό είναι η πραγµατικότητα. Κάποτε οι πολιτικοί είχαν µια ποιότητα στην επιλογή… Τώρα για να βγάλουν µια φωτογραφία, όλα ίσιωµα:από ΛΕ-ΠΑ µέχρι Νταλάρα.
- Ας κάνουµε ένα άλµα από τα πολιτιστικά µας και ας επιστρέψουµε στα πολιτικά- αυτοδιοικητικά µας: Και ερωτώ… Ποιό είναι το µέτρο της πολιτικής προσφοράς στον τόπο αυτόν; Κατά πόσο µια δηµοτική αρχή, κάνει κάτι καλύτερο από την προηγούµενη;
- Αφορµή για το ερώτηµα είναι µια δηµοσίευση της τοπικής κοινότητας Πολυδρόσου, στην οποία αναφέρεται ότι «Απο το 1987 που κατασκευάστηκε το πρώτο γηπεδο µπασκετ στο χωριο είχε να γίνει η παραµικρή εργασια. Σήµερα ολοκληρώθηκε η πληρη ανακατασκευή µε πλαστικο τάπητα και καινούργιες µπασκετες που πληρούν τις προϋποθέσεις για την ασφάλεια των παιδιών. Ευχαριστούµε το δήµο Αρταιων.»
- Το καλό είναι ότι ο Δήµαρχος Αρταίων αναδηµοσιεύει την ανάρτηση και αναφέρει: «Οι συµπολίτες µας αξίζουν µικρά και µεγάλα έργα που αλλάζουν την καθηµερινότητα προς το καλύτερο».
- Και αναρωτιέµαι το εξής: Αυτό το έρµο το Πολύδροσο ΠΟΙΟΝ ΕΙΧΕ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ τα προηγούµενα ΟΚΤΩ (8) ΧΡΟΝΙΑ; Είχε ή δεν είχε δήµαρχο τον Χρήστο Τσιρογιάννη; Και ακόµη χειρότερα… είχε ή δεν είχε την πρώτη θητεία, αντιδήµαρχο τον εκ Πολυδρόσου καταγόµενο στρατηγό ΜΠΑΛΑΓΚΑ;
- Είχε κάποιον άλλον Δήµαρχο και ευχαριστεί τον Δήµο γιατί µετά από 35 χρόνια έφτιαξε την µπασκέτα του χωριού; Αυτά τα οκτώ χρόνια τι έκαναν, για να αλλάξουν την καθηµερινότητα προς το καλύτερο; Τους είχαν εκτός προγραµµατισµού του Πολυδροσιώτες και τώρα τους θυµήθηκαν;
- Η ανάρτηση λοιπόν αυτή, δεν είναι µόνο για τα µπράβο: είναι απόδειξη ότι τα χωριά του κάµπου την έπαθαν σαν τον γάϊδαρο του Χότζα, που δεν τον τάϊζε καθόλου και µόλις του έδινε ένα άχυρο, ήταν ευχαριστηµένος.
- Γι’αυτό τώρα τους ρίχνουν λίγη άσφαλτο και θεωρούν ότι πρόκειται για το έργο της χιλιετίας. Οκτώ χρόνια µηδέν έργο και τώρα µε πίσσα και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς, πέφτουν τα καµποχώρια και «ευχαριστούν τον Δήµο».
- Ευχαριστούν για τα αυτονόητα λοιπόν. Αυτή είναι η πολιτική του τόπου µας πια… Να ευχαριστούµε τις δηµοτικές αρχές, επειδή κάνουν τα αυτονόητα και µην υπάρχει καµία απολύτως λογοδοσία για ποιον λόγο δεν έγιναν τα πράγµατα την προηγούµενη οκταετία:
- Δεν υπήρχαν χρήµατα; Υπήρξαν άλλες προτεραιότητες; Τιµωρήθηκε το Πολύδροσο, λόγω εντοπιότητας του Μπαλάγκα; Για ποιον λόγο τα παιδάκια από το Πολύδροσο, τα οκτώ χρόνια της δηµοτικής αρχής, δεν είδαν καµία αλλαγή στο γήπεδο µπάσκετ του χωριού τους;
- Και ο Δήµαρχος ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗΣ αντί να ζητήσει συγγνώµη για την εγκατάλειψη, µιλάει για «µικρά και µεγάλα έργα που αλλάζουν την καθηµερινότητα προς το καλύτερο». Πόση ακόµη υποτίµηση;
- Είναι µεγάλος λοιπόν ο δρόµος όταν αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για την εγκατάλειψη, είναι οι ίδιοι που σήµερα – έστω και από ευγένεια- ευχαριστούµε. Τέτοιου είδους συµπεριφορές, µας θυµίζουν το σύνδροµο της Στοκχόλµης, όπου τα µακροχρόνια θύµατα ταυτίζονται µε τους θύτες τους.
- Όχι άλλα «ευχαριστώ», λοιπόν! Λογοδοσία…
Έκανε μεγάλη αίσθηση το σχόλιο
Έκανε μεγάλη εντύπωση το πρωτοσέλιδο της προηγούμενης εβδομάδας, αναφορικά με το σχόλιο του Βασίλη Γκανιάτσα για την διατήρηση του τοπίου στα ορεινά των Μελισσουργών και των Θεοδωριάννων, προκειμένου να μην αλλοιωθεί από το έργο των σηράγγων οδικής σύνδεσης των δυο μεγάλων αυτών χωριών.
Η αλήθεια είναι ότι εμείς τα σχόλια που λάβαμε ήταν πολλά και διαφορετικά, που όμως συνέκκλιναν στο γεγονός ότι πρέπει να διατηρηθεί η ομορφιά των τοποθεσιών αυτών, ανόθευτη και αγνή.
Από κει και πέρα, αν το έργο ποτέ λάβει σάρκα και οστά, θα πρέπει να είναι τόσο καλά σχεδιασμένο, ώστε σε τίποτε να μην νοθευτεί το όμορφο αυτό τοπίο, το οποίο μπορεί και με πολλούς άλλους τρόπους να αξιοποιηθεί: πεζοπορία, κατασκήνωση, αναζήτηση βοτάνων, ήπια κτηνοτροφία…
Όπως και να έχει το πράγμα, δεν είναι κακό να καταγράφονται όλες οι απόψεις και μάλιστα μέσα από τον γόνιμο διάλογο να συγκεράζονται δημοκρατικά και πολιτισμένα για το συμφέρον του τόπου μας.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΧΤΥΠΗΣΕ (αλλά με προβλήματα)
Έχει πολύ απλωμένο τραχανά ο Δήμος Αρταίων με τα δημοτικά σχολεία και δεν αναφερόμαστε μόνο στο α’ Δημοτικό, στο οποίο «άκουσον άκουσον» κανένας εκπρόσωπος της Πολιτείας, δεν παραβρέθηκε στον αγιασμό, ενώ σε άλλα σχολεία ήταν δυο και τρεις… Τι να παραστεί δηλαδή κάποιος και τι να πει στους γονείς ότι με το γεωτρύπανο θα μάθουν τα παιδιά γράμματα; Τέλος πάντων, για τα έργα γίνονται θυσίες, είναι κρίμα να τις κάνουν αυτές τα παιδάκια στα καλύτερα χρόνια της ζωής τους. Από την άλλη ακούμε ότι θέμα κλωθογυρίζει σε ένα άλλο δημοτικό της πόλης μας (δεν λέμε καν για το ένατο και το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τις σωληνώσεις που δεν συνδέθηκαν στα δίκτυα του Δήμου), αναφερόμαστε στο 4ο Δημοτικό της Άρτας, όπως μια αρχαία «ιστορία» επανέρχεται στο προσκήνιο, για την πόρτα της αυλής, η οποία σφραγίστηκε… Αν ισχύουν όσα οι πληροφορίες μας, οι οποίες φυσικά γνωστές είναι και στον Δήμο και σχεδόν σε κάθε γονιό μαθητή του εν λόγω σχολείου τα τελευταία πέντε χρόνια και βέβαιο είναι ότι δεν κομίζουμε γλαύκας ες Αθήνας… τότε πραγματικά είναι ακόμη μια απόδειξη για το πως αντιμετωπίζει η Δημοτική αρχή τους πολίτες…