Το Δημοτικό Συμβούλιο που αναβλήθηκε προχθές, ήταν πραγματικά κρίσιμο, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της δημοτικής αρχής και μάλιστα θα ψηφιζόταν η μισθοδοσία άλλων εργαζομένων στον Δήμο, με αποτέλεσμα η παράνομη απαγόρευση εισόδου των δημοτικών συμβούλων και της δημοτικής αρχής από τις απλήρωτες εργαζόμενες καθαρίστριες να δημιουργήσει πρόβλημα και στους ανθρώπους αυτούς.
Για όσους δεν κατάλαβαν, όσοι χρησιμοποιούν αυτά τα επιχειρήματα, ουσιαστικά ξαναπιπιλίζουν την καραμέλα του κοινωνικού αυτοματισμού, ένα χρήσιμο πολιτικό εργαλείο στα χέρια των εξουσιών και των μικρότερων αρχών: όταν πεινάει ο εργάτης, φταίει ο υπάλληλος και όταν πεινάει ο υπάλληλος, φταίει ο ελεύθερος επαγγελματίας.
Ας μην μπούμε τώρα σε βαθύτερες αναλύσεις, νομίζουμε ότι η ανακοίνωση της Ριζοσπαστικής Δημοτικής Αλλαγής, τα λέει όλα και κυρίως τις ευθύνες της δημοτικής αρχής, καθώς όλη αυτή η ιστορία είναι απλώς θέμα επιλογών του Δημαρχείου: απλώς αποφάσισαν να πληρώσουν κάτι άλλο και να τις βάλουν τις εργαζόμενες στα προεκλογικά κιτάπια…
Δεν θα μείνω όμως στα θέματα αυτά, νομίζω ότι όλοι οι αρτινοί έχουν καταλάβει ποια ευθύνη έχουν όλοι, και κυρίως ο Δήμαρχος προσωπικά, αλλά και ο αντιδήμαρχος Οικονομικών για την κατάσταση αυτή.
Εγώ θα σταθώ σε ένα άλλο ζήτημα: από την αρχή της πανδημίας του covid-19 ο δημόσιος τομέας έχει προχωρήσει σε μια μεγάλη αλλαγή που σχετίζεται με την εξ αποστάσεως λειτουργία λήψης αποφάσεων. Και θα σας πω ένα παράδειγμα που πραγματικά θα δώσει σε όποιον θέλει να κατανοήσει το φαιδρό των επιχειρημάτων:
– Στα σχολεία της Αττικής, Νοέμβρη μήνα γιατί νομίζετε ότι δεν έχουν ξεκινήσει οι πατροπαράδοτες καταλήψεις;
– Επειδή, όταν ένα σχολείο πάει να κλείσει ο Διευθυντής καλεί τους μαθητές σε τηλεκπαίδευση.
Τηλεκπαίδευση με απουσίες, το γνωστό… ” πως τους πετσόκοψες ρε μεγάλε” και οι μαθητές τρώνε άκυρο στις καταλήψεις.
Πόση φαντασία θέλει λοιπόν, να πει κάποιος να βγει ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και να πει: μάγκες, επειδή οι εργαζόμενες κάνουν συμβολική κατάληψη στο Δημαρχείο και τα θέματα είναι πολύ κρίσιμα, να μην χάσει και το ψωμάκι του π.χ. ο άλλος εργαζόμενος και μας κάνει κι αυτός βούκινο, πααίντε σπίτια σας, να κάνουμε συνεδρίαση από το zoom…
Μήπως τώρα, οι μισοί δημοτικοί σύμβουλοι από το zoom δεν μπαίνουν δηλαδή (όσοι μπαίνουν);
Αυτό είναι που λέμε η φαντασία στην εξουσία…
Και αν γινόταν αυτό, ούτε τσακωμούς θα χαμε, ούτε ΖΖΖΖμπρωξίματα, ούτε περδικλωσιές στις ζαρντινιέρες, ούτε ασθενοφόρα και πιεσόμετρα…
Όταν από την εξουσία, λείπει η φαντασία…
