Σημεία συνέντευξης της Όλγας Γεροβασίλη, βουλευτή Άρτας και Γραμματέα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στον Ρ/Σ Ράδιο Θεσσαλονίκη και στον Σ. Διαμαντόπουλο
Ένα ακόμη λιθαράκι στο τείχος της συγκάλυψης το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για τις νόμιμες επισυνδέσεις
Το νομοσχέδιο είναι εξαιρετικά προβληματικό με σημεία που υποδηλώνουν ότι ήρθε για να επιβεβαιώσει την ενοχή από πλευράς της κυβέρνησης και βεβαίως για να συγκαλυφθεί το σκάνδαλο που κλονίζει την ελληνική πραγματικότητα και προσβάλλει ευθέως το πολιτειακό μας σύστημα.
Ενδεικτικά επισημαίνω τη ρύθμιση του Σ/Ν που λέει ότι κάποιος που παρακολουθείται μπορεί να ενημερωθεί τρία χρόνια μετά της λήξη της εισαγγελικής εντολής. Πέραν της ανωτέρω χρονικής διάρκειας των τριών ετών έχει σημασία ότι τα στοιχεία παρακολούθησης καταστρέφονται μέσα σε 6 μήνες και εφόσον συντρέχουν ειδικοί λόγοι μπορεί και νωρίτερα. Άρα ουδείς μπορεί να ενημερωθεί ή να ελέγξει.
Τι ίσχυε ως πέρυσι στη χώρα, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Ο πολίτης μπορούσε να ενημερωθεί από την Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) εφόσον έχουν αρθεί οι λόγοι της παρακολούθησης και δεν έχει βρεθεί κάποιο στοιχείο εναντίον του. Πότε άλλαξε αυτό το νομικό πλαίσιο; Τη στιγμή που ο αποδεδειγμένα παρακολουθούμενος παρανόμως κ. Κουκάκης κατέθεσε την αίτηση ενημέρωσης στην ΑΔΑΕ, η Κυβέρνηση κατέθετε την τροπολογία που αφαιρούσε αυτό το δικαίωμα. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη ενοχής τότε τι είναι;
Το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Η κυβέρνηση μιλάει για φως και νομοθετεί το σκοτάδι και τη συγκάλυψη. Ας αναρωτηθούμε επίσης γιατί το έως τώρα υπάρχον νομικό πλαίσιο, που ίσως χρήζει κάποιων βελτιώσεων, παραβιάστηκε.
Επιπλέον, ο ορισμός της εθνικής ασφάλειας στο Σ/Ν είναι προβληματικά ευρύς και αντισυνταγματικός. Η κυβέρνηση θα είναι αυτή η οποία αποφασίζει ποιός παρακολουθείται, πώς παρακολουθείται και πότε είναι εθνικός κίνδυνος.
Καμία παράνομη παρακολούθηση δεν ήταν τυχαία. Όλες εξυπηρετούσαν τα σχέδια του αυταρχικού καθεστώτος Μητσοτάκη
Οι παράνομες παρακολουθήσεις, ανάμεσα σε αυτές και η δική μου δεν είναι τυχαίες. Έχουν επιλεγεί πρόσωπα λόγω της ιδιότητάς τους και της θέσης τους, εν προκειμένω υπήρξα πρώην υπουργός Προ.Πο. που και διατηρώ τη θέση της Γραμματέως της Κ.Ο. του κόμματος. Επελέγην σαφώς ως ένας κεντρικός πομπός και αλλά και δέκτης πολλών συνομιλιών, αλληλογραφίας και δια ζώσης συναντήσεων. Ηλίου φαεινότερον το γιατί. Οι παρακολουθήσεις του μισού υπουργικού συμβουλίου επίσης δεν είναι τυχαίες και όλοι αντιλαμβανόμαστε το γιατί συνέβησαν. Άλλωστε είναι ο χαρακτηριστικός τρόπος διακυβέρνησης καθεστώτων.
Ο Πρωθυπουργός, όπως και όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, οφείλουν να ενεργούν και να αποδεικνύουν όχι να περιορίζονται σε δηλώσεις και επικοινωνιακές κορώνες. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να παρουσιάζεται ούτε ανηξερη και κυρίως ούτε αμέτοχη. Οφείλει να ενεργεί να προστατεύει και να αποδεικνύει ότι το πράττει. Εν προκειμένω το απόρρητο των επικοινωνιών βρίσκεται σε απόλυτη προστασία, δεν υπάρχει καμία ελαστικότητα από τις συνταγματικές αρχές του τόπου. Αν ο κ. Μητσοτάκης το ήθελε θα είχε αποδείξει έμπρακτα ότι στόχος του είναι η διαλεύκανση του σκανδάλου και η προστασία του συντάγματος. Πώς; Με δύο κινήσεις: Θα είχε άρει το απόρρητο που επέβαλε σε όλους τους μάρτυρες και τους απέτρεψε να καταθέσουν στην εξεταστική επιτροπή και στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας, υπονομεύοντας στην ουσία τον θεσμικό ρόλο αυτών των οργάνων. Και βεβαίως θα είχε πάρει πίσω την νυχτερινή τροπολογία επαναφέροντας το καθεστώς για την ΑΑΔΕ στην προηγούμενη συνθήκη, να μπορεί να ενημερώσει και αναδρομικά. Κι αυτό γιατί οι αποδεδειγμένες παρακολουθήσεις των Ανδρουλάκη, Κουκάκη και Σπίρτζη είναι του 2021. Αντί όμως να επιλέξει την αυτοκάθαρσή της, επινοεί συνεχώς νέες οδούς συγκάλυψης.
Κουμπαριές σε κρίση
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ασκεί επί 4 σχεδόν χρόνια διακυβέρνηση καθεστωτικής αντίληψης φιλοδοξώντας να μετατρέψει τη χώρα σε ενός είδους Πανοπτικό. Ζει με την ψευδαίσθηση της αλώβητης και σαρωτικής ισχύος εφαρμόζοντας άθλιες πολιτικές μέσω αθλίων μεθόδων. Εκτός αυτού, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι και μια τεράστια κουμπαριά επιχειρηματικών και συγγενικών σχέσεων και γαλάζιων ακρίδων που λυμαίνονται τα πάντα. Αλλά αυτός ο φαύλος κύκλος κάποια στιγμή κλείνει! Το βέβαιο είναι ότι αυτή τη στιγμή κλυδωνίζεται συθέμελα και στο εσωτερικό είτε με τις αποκαλύψεις των παρακολουθήσεων είτε με τις «κουμπαριές σε κρίση».