ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ…θέσεις για το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ,την ΦΥΣΗ , το ΚΥΝΗΓΙ, γράφει ο Κώστας Λύτρας
Καθώς η κυνηγετική περίοδος κλείνει το Φεβρουάριο με τον πιο απαισιόδοξο τρόπο για τα αποδημητικά θηράματα, οι επιστήμονες στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο προειδοποιούν την ανθρωπότητα για επερχόμενες οικολογικές καταστροφές με ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Δυστυχώς οι ηγήτορες του κόσμου μας αδιαφορούν ως προς τη λήψη δραστικών και άμεσων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος. Οι πολίτες κακοπληροφορημένοι ή και αδιάφοροι για τα τεκταινόμενα συνεχίζουν σαν υπνωτισμένοι την καθημερινότητα τους χωρίς αίσθηση του κινδύνου.
Σαν τους καπεταναίους που αψηφούν την επερχόμενη θύελλα και ξανοίγονται στη θάλασσα για να αναμετρηθούν με τη μανία της φύσης σ’ έναν εκ προοιμίου άνισο αγώνα στον οποίο πρόκειται να ηττηθούν.
Η βλακώδης αντίληψη ότι κάποιοι άλλοι εκτός από εμάς θα βρουν λύση, συνεπώς δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας και εγρήγορσης, είναι συχνό φαινόμενο μεταξύ των ανθρώπων.
Δυστυχώς η ίδια καταστροφική αντίληψη αποτελεί τη γάγγραινα της κυνηγετικής μας οικογένειας η οποία είναι τμήμα της ευρύτερης κοινωνίας. Το κυνήγι είναι απόλυτα εξαρτώμενο απ’ όσα συμβαίνουν σε ολόκληρο τον πλανήτη εφόσον οι κλιματολογικές αλλαγές που εμφανίζονται διαταράσσουν την ισορροπία στην άγρια ζωή με οικτρές για το μέλλον συνέπειες.
Τα αποδημητικά πουλιά τα οποία διανύουν χιλιάδες χιλιόμετρα μεταναστεύοντας από Βορρά προς Νότο σε κάθε ημισφαίριο της Υδρογείου έχουν ήδη σαστίσει καθώς οι φυσικοί μηχανισμοί που διαθέτουν τα αναγκάζουν να τροποποιήσουν τις συνήθειες για την επιβίωσή τους.
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου (υπεύθυνο για όσα συμβαίνουν) για τους περισσότερους αποτελεί μια τυποποιημένη έκφραση προς την οποία ελάχιστη σημασία δίνεται. Η οικολογική διαταραχή προς το παρόν φαίνεται πως απασχολεί τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους τους κυνηγούς και όσους είναι στενά δεμένοι με τη φύση. Οι υπόλοιποι με πολύ χαριτωμένο τρόπο τρέχουν καταχείμωνο περιχαρείς στις παραλίες του τόπου μας χαμογελώντας βλακωδώς στις τηλεοπτικές κάμερες που τους απαθανατίζουν, δηλώνοντας ότι…χαίρονται ιδιαιτέρως για τον ανοιξιάτικο και σε κάποιες στιγμές καλοκαιρινό καιρό. Θύματα όλοι μιας εκτεταμένης αφασίας αδυνατούμε ν’ αντιληφθούμε το μέγεθος του κινδύνου που πλησιάζει, σφυρίζοντας αδιάφορα και απαξιώνοντας την ενημέρωση και τη λήψη μέτρων για το μέλλον της επιβίωσής μας. Μπριζολάδικα, χλιδάτα εστιατόρια, ταβέρνες και χοροπηδάδικα (γνωστά και ως ελληνάδικα ή ορθάδικα) συγκεντρώνουν – αλίμονο – το ενδιαφέρον των περισσοτέρων που βρίσκουν εκεί καταφύγιο για να εκτονωθούν από το άγχος της σκληρής καθημερινής ζωής. Μερικά σφηνάκια, η μεθυστική ζάλη διαφόρων ποτών και η συχνή κρασοκατάνυξη κρατούν τις ανησυχίες μακριά έστω και αν ο κίνδυνος βρίσκεται πλέον πολύ κοντά στο κατώφλι μας. Αντίθετα όσοι βρίσκονται συχνά στη φύση – όπως συμβαίνει με τους κυνηγούς – διαπιστώνουν κάθε μέρα τη διατάραξη των εποχών και των μηχανισμών της φύσης.
Οι άκαπνες κυνηγετικές κάννες δεν ήταν η βασική αιτία προβληματισμού των κυνηγών κατά τη φετινή χρονιά. Εκείνο που τους προβλημάτισε ήταν τα αλλοπρόσαλλα φαινόμενα τα οποία ερμήνευσαν ως προμηνύματα επερχόμενων δεινών. Όμως οι διαπιστώσεις παραμένουν ανώφελες εάν δεν μετατραπούν σε μέτρα αντίδρασης ευεργετικών προς τη φύση και το περιβάλλον. Οι κυνηγοί σε ολόκληρο τον κόσμο αποτελούν μια πληθυσμιακή και οικονομική δύναμη που μπορεί να προσφέρει αρκετά παρασύροντας και άλλα μέλη της παγκόσμιας κοινωνίας στην εφαρμογή ειδικών μέτρων που θα αντιστρέψουν την κακή εικόνα του περιβάλλοντος.
Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, οι Ομοσπονδίες και οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι, έχουν αποδείξει ότι μπορούν να πρωτοστατήσουν σε ενέργειες ωφέλιμες για τη φύση, το περιβάλλον και το κοινωνικό σύνολο. Ίσως ήρθε η κατάλληλη ώρα να ξαναεπιχειρήσουν μια δυναμική πρωτοβουλία όχι μόνο σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο με συγκεκριμένους στόχους, προτάσεις και προγράμματα οικολογικού ενδιαφέροντος.
Διότι μπροστά στην απειλή που αντιμετωπίζει ολόκληρος ο πλανήτης το κυνήγι δεν θα είχε καμία ουσιαστική ή πρακτική αξία εφόσον η φύση δεχθεί εκτεταμένα καταστροφικά πλήγματα.