Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που επιχαίρουν την φερόμενη «κατάρρευση Τσιρογιάννη». Η κατάσταση δεν είναι έτσι, όπως την αντιλαμβάνονται και την «επικοινωνούν» (όπως λέει και η Πόπη Τσαπανίδου) πολλοί…
Το ότι έχει ένα πρόβλημα στον συνδυασμό του ο Χρήστος Τσιρογιάννης, είναι μια πραγματικότητα, αλλά δεν είναι τρείς μήνες πριν τις εκλογές, προκειμένου να πάει στην γωνία και να κλάψει…
Μάλιστα έχει μια δυναμική, με νέα πρόσωπα και νέους ενδιαφερομένους, την οποία κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει, έστω κι αν σε μεγάλο βαθμό αυτή η φωτογραφία με την χαιρετούρα (εκτός του γεγονότος, ότι πρόσφατα δεδομένα την ακυρώνουν στην πράξη), έχει τον χαρακτήρα πλέον της πολιτικής γραφικότητας και τυγχάνει απαξίωσης από μεγάλη μερίδα πολιτών… So F… what?
Υπάρχει ενδιαφέρον για συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο; Και μάλιστα εννιά (9) μήνες πριν τις εκλογές; Υπάρχει. Σωστό; Σωστό! (που θα έλεγε και ο Δήμαρχος).
Ο Τσιρογιάννης δεν είναι αήττητος και ποτέ δεν ήταν, αλλά αυτήν την στιγμή, είναι ο μοναδικός υποψήφιος, ο οποίος υποστηρίζεται από ένα κόμμα που είναι κυβέρνηση και έχει το υψηλότερο ποσοστό ψηφοφόρων στην πόλη της Άρτας.
Μπορεί να υπάρχει εσωκομματικός αντίπαλος, που λέγεται Χριστόφορος Σιαφάκας, αλλά το βιβλίο των μελών του κόμματος το έχει η πλευρά Τσιρογιάννη…
Ο Χριστόφορος έχει απήχηση, κινείται, οργανώνεται και κερδίζει για την ώρα τις εντυπώσεις, αλλά ξέρει ότι είναι έξω από το μαντρί που συσταυλίζοταν με τον Χρήστο. Αν θα γίνει αυτός ποιμενάρχης, είναι άλλη ιστορία…
Από την άλλη, τα λεγόμενα κόμματα της κεντροαριστεράς, αδυνατούν όχι να βρουν έναν δρόμο επικοινωνίας μεταξύ τους, αλλά απ’ότι φαίνεται αδυνατούν και τα ίδια να επικοινωνήσουν με τον εαυτό τους. Ένα ρήγμα στην φερόμενη παντοδυναμία Τσιρογιάννη, δεν μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα εκλογικής συνεργασίας.
Αυτό δε, που μας προκαλεί εντύπωση, είναι το γεγονός ότι σε επικοινωνιακό επίπεδο ο Χρήστος Τσιρογιάννης, αντί να προχωρήσει σε επόμενο στάδιο, φοράει την μάσκα της άρνησης και της πικρίας, για να μην χρησιμοποιήσουμε τον όρο της «εκδίκησης».
«Κυνηγάει» πολιτικά τους πρώην συνεργάτες του, τους καταλογίζει παραλείψεις, δήθεν με σκοπό τους την πολιτική του βλάβη και όλα αυτά όχι μόνο σε πολιτικές συζητήσεις, αλλά σε επίσημα δελτία τύπου…
Τι περιμένει να κερδίσει από αυτό; Την απαξίωση των πολιτικών πλέον αντιπάλων του; Τι νόημα έχει να κατηγορεί όλους τους άλλους ότι μεθοδεύουν και από την άλλη να επαίρεται ότι μόνο αυτός είναι καλός και γενναιόδωρος δήμαρχος, αφού π.χ. έδωσε την εντολή να δοθούν τα χρήματα στα σχολεία!!! Χρήματα τα οποία προέρχονται από την χρηματοδότηση του υπουργείου και της ενεργειακής κρίσης, λες και μπορούσε να μην τα δώσει…
Αυτά δεν μετράνε… Είναι κακή χειραγώγηση και το γνωρίζουν όλοι. Η αλλαγή του κλίματος δεν γίνεται με το να αποδείξεις ότι είσαι ό,τι σου καταλογίζουν οι πολιτικοί αντίπαλοι…
Αυτά λοιπόν, γυρνάνε μπούμερανγκ στον Χρήστο Τσιρογιάννη και πιστεύουμε ότι όσο το συνεχίσει, θα μπει μέσα στην μαύρη τρύπα της προσωπικής πικρίας, κάτι που είναι ιδιαίτερα οδυνηρό και εσωστρεφές, που αν συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο, θα χαθεί κάθε ίχνος εμπιστοσύνης στην δημοτική αρχή.
Πρέπει άμεσα να βρεθεί άλλος τρόπος προβολής των θεμάτων της Άρτας, γιατί η μακροχρόνια προεκλογική περίοδος, που συνειδητά ο Χρήστος Τσιρογιάννης έβαλε την πόλη, έχει κουράσει τόσο πολύ όλες τις πλευρές, όπου φαίνεται ότι και η ουσία πλέον έχει χαθεί και μείναν οι εντυπώσεις… Όμως οι εντυπώσεις, όσο καλές κι αν είναι χωρίς ουσία, θα μας οδηγήσουν σε αδιέξοδο.
