Είναι ένας επαγγελματίας, που όπως πολλοί στην περιοχή μας αποφασίζει να ασχοληθεί με την εστίαση. Αποφασίζει λοιπόν να βρει ένα μαγαζί, κατά προτίμηση στο κέντρο της Άρτας, πληρώνει ένα μεγάλο μίσθωμα, προχωράει στην μίσθωση του κοινόχρηστου χώρου για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων (την πλατεία που λέμε) και κάνει τον αγώνα του.
Στον προγραμματισμό του έχει βάλει ότι τις δυο εβδομάδες των εορτών του Πάσχα, θα έχει και κόσμο, λόγω της αυξημένης κίνησης, ο οποίος θα φέρει τον τζίρο εκείνον, όχι για να πλουτίσει, αλλά να μπορέσει να βγάλει το ηλεκτρικό του επόμενου μήνα.
Ψάχνει να βρει και προσωπικό, προκειμένου να μπορέσει να καλύψει την κίνηση αυτών των λίγων ημερών, κάνει τις παραγγελίες του και περιμένει να φτάσει εκείνο το διάστημα…
Παρόλα αυτά διαπιστώνει ότι αν και ο κόσμος που έφτασε στην Άρτα, την βούλιαξε, στα καθίσματά του, δεν καθόταν περισσότεροι από τους συνηθισμένους πελάτες του και απόρησε… Πηγαίνει λοιπόν προς την κεντρική πλατεία της Άρτας και παθαίνει σοκ: πολλές επιχειρήσεις εστίασης, όχι μόνο έχουν βγάλει περισσότερα τραπεζοκαθίσματα από αυτά που επιτρέπει η άδεια, αλλά κυριολεκτικά έχει γίνει κατάληψη όλων των χώρων, με αποτέλεσμα ακόμη και οι επισκέπτες με δυσκολία να περνάνε…
Επιβλήθηκε κανένα μέτρο; Βγήκε κανένας δημοτικός υπάλληλος με την κορδέλα να μετρήσει (όπως γινόταν επί εποχής Παπαλέξη); Ήρθε κανένα φορτηγό να σηκώσει τις υπερβάλλουσες καρέκλες και τα τραπέζια;
Ο επαγγελματίας, που είδε τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια του, κοίταξε γύρω του και είδε πολιτικά πρόσωπα να κάνουν σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Χειραψίες και χαμόγελα, χτυπήματα στην πλάτη και κλεισίματα ματιών… Είδε βέβαια και τον ίδιο τον Δήμαρχο Αρταίων, ο οποίος αν μη τι άλλο σίγουρα αντιλήφθηκε την κατάσταση…
Έπεσαν πρόστιμα; Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε, όχι μόνο δεν υπήρξε άνοιγμα μύτης, αλλά έπεσε και σήμα μέσω κοινών διαύλων ότι μέσα στην εβδομάδα θα βγει η δημοτική αστυνομία, μαζί με τους υπαλλήλους του Δήμου να καταγράψουν τυχόν παρανομίες και …υπερβάσεις καταλήψεων δημοσίων χώρων…
Δεν λέμε, όλοι να δουλέψουν: ο ένας ο επαγγελματίας όμως με το κλείσιμο του ματιού του Δήμου έβγαλε λεφτά με μεγάλους τζίρους, ενώ ο άλλος ο επαγγελματίας έφαγε το αγγούρι -δροσερό, δροσερό- αισθανόμενος ως ο πολίτης β’ κατηγορίας και βέβαια ως ο μαλάκας της υπόθεσης.
Έχει περιθώριο να κατηγορηθεί κανένας στην περίπτωση αυτή; Όλοι προσπαθούν στον τόπο αυτόν να κάνουν την δουλειά τους. Όμως σε μια περιοχή με ευαίσθητες οικονομικές ισορροπίες, η δουλειά του ενός μπορεί να αποβεί ως η ζημιά του άλλου… Ποιός μπορεί να βάλει μέτρα και περιορισμούς όταν αυτά βασίζονται στην αυθαιρεσία;
Στην επόμενη Γενική Συνέλευση του σωματείου των επαγγελματιών της εστίασης καλό θα ήταν να μπουν ως θέμα συζήτησης οι αντισυναδελφικές συμπεριφορές. Αυτό όμως δεν θα δικαιώσει κανέναν από αυτούς που έφαγαν την φόλα.
Γι’αυτούς αποκλειστικά αρμόδιος, υπεύθυνος και κυρίως υπόλογος είναι ο Δήμος Αρταίων, του οποίου κυρίως τα πολιτικά όργανα, με επιδεικτική διάθεση, άφησαν τις ημέρες αυτές να δημιουργηθεί αυτό το όργιο των τραπεζοκαθισμάτων…
Να βγει τώρα η κορδέλα έξω, τώρα που έφυγαν όλοι και όλες οι καρέκλες είναι άδειες, τι να το κάνεις; Και κυρίως τι να το κάνει ο έρμος ο επαγγελματίας, όπου με την επιτηδευμένη αδράνεια του Δήμου, έχασε την πελατεία του Πάσχα, τον τζίρο, που θα τον κρατούσε ζωντανό τις επόμενες εβδομάδες, ο οποίος δια της παρανομίας και της εσκεμένης ανοχής του Δήμου διοχετεύτηκε σε συγκεκριμένα μαγαζιά…
Από την άλλη όμως, να πούμε και του στραβού το δίκιο… Δεν μπορεί και οι επαγγελματίες του χώρου να μην μπορούν να αυτορρυθμίσουν την λειτουργία των καταστημάτων τους, έτσι ώστε να βάζουν και τα όρια τους, προκειμένου να μην χαντακώνουν τους άλλους συναδέλφους.
Βέβαια η κατάσταση ξέφυγε σε τέτοιο βαθμό ώστε πραγματικά κάποιος δεν ήξερε σε ποιο κατάστημα ανήκαν οι καρέκλες, από αλλού παρήγγελνε, αλλού πλήρωνε, αλλού πήγαινε και κατούραγε, έπαιρνε καρέκλες από άλλο κατάστημα και τις έβαζε στο τραπέζι του, πλήρωνε με κάρτα για άλλη παραγγελία: Γενικά ένα χάος!!! Που σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργούσε και μικρές εντάσεις.
Αυτό όμως θα μπορούσε σαφώς να αντιμετωπιστεί με έναν απλό τρόπο: αν ο Δήμος έβγαινε έξω και έβαζε τα όρια, που ο ίδιος έχει θεσπίσει, αν η καρέκλα ήταν μέσα στα όρια, αν ο υπερβάλλων κόσμος αναγκαζόταν να πάει και σε άλλα σημεία να καθίσει, αν έπρεπε να γεμίσουν και τα μαγαζιά εκείνα που πλήρωσαν τέλος για την κατάληψη κοινόχρηστου χώρου και σε αυτούς δεν έφτασαν ποτέ οι αναμενόμενοι πελάτες.
Περιμένουμε να δούμε αν αυτό το θέμα το θίξουν σε κάποιο από τα επόμενα δημοτικά συμβούλια ή … οι καταληψίες θα θεωρηθούν κατηγορία ταμπού, την οποία κανένας δεν τολμάει να τα βάλει μαζί τους εν όψει των επικείμενων εκλογών στην Αυτοδιοίκηση;
Για να δούμε θα ακουστεί το παράπονο του επαγγελματία που έφαγε την φόλα, το οποίο είναι βέβαια και η διαπίστωση όλης της τοπικής κοινωνίας το διάστημα αυτό;
