Η βουλή της μιας ώρας ορκίστηκε και σε λίγο θα είναι έτοιμοι όλοι οι βουλευτές να ξαναμπούν στο παιχνίδι της συγκέντρωσης ψήφων, του προεκλογικού αγώνα για τις επόμενες εκλογές, που θα είναι εκ του μηδενός…
Κάποιοι από αυτούς παίζουν με μια αίσθηση σιγουριάς, κάποιοι άλλοι όμως έχουν την δαμόκλειο σπάθη της κάλπης να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους. Το ξέρουν πολλοί ότι ανεξάρτητα αν είναι με λίστα ή χωρίς, ότι θα είναι μικρές πεταλουδίτσες, έντομα που ζουν μόνο λίγα εικοσιτετράωρα… Και γι’αυτό άλλοι ζουν το διάστημα αυτό με πάθος πρωτόγνωρο και άλλοι με μια παθητικότητα, αδιαφορώντας για το τι θα γίνει τις επόμενες ώρες…
Αν μη τι άλλο, πρέπει να γίνουν κοσμοϊστορικές αλλαγές, προκειμένου οι δυο βουλευτές που εκλέχθησαν από την Άρτα, να μην είναι στην επόμενη Βουλή. Τώρα η μάχη δεν θα δοθεί για τα έδρανα, αλλά για το χρώμα του χάρτη, ίσως για την αριθμητική υπεροχή των σταυρών του κόμματος.
Από την άλλη φαίνεται ότι τόσο τα κόμματα στην Άρτα, όσο και το πολιτικό τους προσωπικό, ήτοι οι εκ νέου υποψήφιοι βουλευτές, αλλά και τα κομματικά στελέχη, δίνουν τον μεγάλο αγώνα να κρατηθούν ή να κερδίσουν μια καλύτερη θέση από αυτήν που είχαν στις περασμένες – ξεχασμένες εκλογές της 21ης Μαϊου.
Στον πολιτικό διάλογο, χρησιμοποιούνται μια σωρεία από επιχειρήματα, απόψεις, θέσεις, προκλήσεις και κυρίως συναισθήματα, που βρίσκουν τον στόχο τους ποικιλοτρόπως: άλλος ψήφισε Νέα Δημοκρατία, γιατί δεν ήθελε το ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που φάνηκε να εξαλείφεται ο κίνδυνος μιας τέτοιας κυβέρνησης, ίσως να θέλει να ενισχύσει άλλους χώρους.
Άλλος ψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν ήθελε το Μητσοτάκη, τώρα μπορεί να βάλει προτεραιότητα να ψηφίσει μικρότερα κόμματα, προκειμένου να γίνει μια πολυκομματική βουλή, που κόψει την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας και την «αυθαιρεσία» του Μητσοτάκη.
Πολλά ακούμε, πολλά σενάρια… Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρο -μαύρο, αλλά υπάρχει ένα ατελείωτο γκρι, το οποίο ποτίζει τις άκρες από τα κόμματα εξουσίας και σε μεγάλο βαθμό, αρχίζει να τα εκνευρίζει και αυτό θα φανεί σιγά, αλλά σταθερά.
Καταλαβαίνει και η Νέα Δημοκρατία, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η μεγάλη διαφορά τους, είναι ο μεγάλος τους εχθρός. Γιατί αν ήταν μικρή η διαφορά, θα μπορούσαν να σηκώσουν τους τόνους, να μιλήσουν για πολώσεις του εκλογικού σώματος, να χτυπήσουν το καμπανάκι του κινδύνου.
Ενώ τώρα, ούτε η Νέα Δημοκρατία, μπορεί να μιλήσει για την απειλή του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογική νίκη. Ψηφοφόροι, τους αρμούς λύσατε εν ολίγοις.
Και όσοι σχολίασαν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, αντιλαμβάνονται ότι η νίκη είναι πραγματικά Πύρρειος, γιατί παρά την μεγάλη διαφορά, είχε ως αποτέλεσμα να κινδυνεύει από το μέγεθος της, με διασπορά των ψήφων…
Από μηδενική βάση λοιπόν, έχουμε αρχίσει να παρακολουθούμε για το πως θα αντιδράσει και η ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, την στιγμή που ως μεγαλοκαρχαρίες, έχουν τριγύρω τους μικρότερα και πιο ευέλικτα ψαράκια που αυθάδικα τσιμπάνε από το δόλωμα της κάλπης.
Να μιλήσουμε και λίγο για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και να πούμε ότι όσον αφορά τουλάχιστον την βουλευτή μας Όλγα Γεροβασίλη, την έβαλαν πάλι μπροστά στα δύσκολα, να είναι η «μοναδική» φωνή του κόμματος, ως απεσταλμένη στα πάνελ και τις πολιτικές συζητήσεις.
Αυτό αποδεικνύει ότι ο Τσίπρας, έχει προωθήσει ανθρώπους τους οποίους εμπιστεύεται για την επικοινωνιακή και πολιτική τους ικανότητα. Και η βουλευτής Άρτας, μπορεί ικανοποιητικά και στέκεται ως εκφραστής του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι βέβαια να προκηρυχθούν οι εκλογές και να υπάρξουν οι αναμενόμενοι περιορισμοί των υποψηφίων στα κανάλια…
Εν τω μεταξύ στην Άρτα, ιδίως οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ευρίσκονται σε μια κατάσταση αναταραχής, οι μεν με ένα αίσθημα ευδαιμονίας, και οι δε με μια συγκρατημένη απαισιοδοξία. Υπάρχουν κάποιες εντάσεις στα καφενεία, του στυλ «εσύ έφυγες, εμένα με έδιωξαν», αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού τους υπάρχει μια προοπτική και ένα δεδομένο: ότι στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να βάλουν στην άκρη τις διαφορές τους και να φτιάξουν το μέτωπο της κεντροαριστεράς στην Άρτα.
Ας μην σχολιάζουν πρόσωπα και πολιτικές, γιατί εμπρός στην Αυτοδιοικητική κάλπη, θα τους χρειαστούν όλοι και εαν είναι ένα πράγμα που μάθαμε όλοι από τις εκλογές αυτές, είναι το εξής: δεν χωράνε εγωισμοί και μικροσυμφέροντα στην πολιτική. Χρειάζονται συνεργασίες και πολιτικές σύγκλισης απόψεων. Και πάνω απ’όλα συγχωρέσεις και ομόνοια.
Βέβαια μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, ο καθένας θα είναι στην μεριά του, μετά θα πρέπει να λάβουν όλοι τις αποφάσεις τους και αυτό επειδή τα πράγματα είναι δύσκολα, οι απανταχού δημοτικές αρχές, που υποστηρίζονται από τη Νέα Δημοκρατία είναι ισχυρές και με αίσθημα υπεροχής. Η προοπτική όχι μόνο η Νέα Δημοκρατία να είναι κυβερνών κόμμα, αλλά να αποκτήσει και τον έλεγχο όλων των φορέων της Αυτοδιοίκησης είναι επικρατούσα αυτήν την στιγμή…
Μαζευτείτε λοιπόν, στους σχολιασμούς και την κριτική, γιατί όλοι χρήσιμοι είναι στο τέλος…
