Τα Ραδοβύζια και η κοιλάδα του Αχελώου είναι φτωχότερα, καθώς μια εμβληματική μορφή των ορεινών, ο Γιώργος Στασινός σε ηλικία 80 ετών έφυγε από την ζωή ξαφνικά προχθές.
Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Γιώργο Στασινό και την οικογένειά του, από μικρό παιδί, συνοδεύοντας τον πατέρα μου στα τεχνικά έργα που έκανε στην περιοχή και την ιδίως στον Μεσόπυργο, όπου τότε ο εκλιπών ήταν πρόεδρος.
Ήταν έκδηλη η αγωνία του, να ξεφύγει από την απομόνωση το χωριό του, αλλά και όλη η κοιλάδα του Αχελώου, την οποία χαρακτήριζε κοιτίδα του ορεινού πολιτισμού. Ιδίως την δεκαετία του 1980, όταν το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε στην εξουσία, έδειξε την πυγμή του, κατέβαινε σχεδόν καθημερινά στην Άρτα με εκείνο το μικρό φορτηγάκι του, προκειμένου να μην χαθεί η ευκαιρία, όπως έλεγε, να γίνει καλός ο δρόμος, να φτιαχτεί το σχολείο, για να μείνουν τα παιδιά επάνω, να ολοκληρωθούν τα αρδευτικά, να μπουν κολώνες της ΔΕΗ, να γίνει δίκτυο ύδρευσης…
Ο Γιώργος μεγάλωσε δυο καλά παιδιά, τον Βαγγέλη και τον Λάμπρο (Μπούλης) και σαν καλός πατέρας τα είχε δίπλα του όλη του την ζωή.
Τα τελευταία χρόνια, αντελήφθη την τουριστική δυναμική της περιοχής, υποστήριξε το όραμα της κοιλάδας του Αχελώου και επεκτάθηκε επαγγελματικά στην εστίαση, φτιάχνοντας μια πρότυπη μονάδα φιλοξενίας στον Μεσόπυργο.
Χάρηκε να δει εγγονάκια να μεγαλώνουν και να του μοιάζουν.
Βαγγέλη και Λάμπρο, συλλυπητήρια σε εσάς και τις οικογένειές σας, να είστε οι συνεχιστές της όμορφης παρακαταθήκης που σας άφησε, να στηρίξετε το χωριό και τον τόπο σας.
Έφυγε ο Γιώργος Στασινός από τον Μεσόπυργο
