Συνέντευξη της Όλγας Γεροβασίλη, Δ’ Αντιπροέδρου της ΒτΕ και βουλευτή Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στην εφημερίδα «Realnews» και στον δημοσιογράφο Γιάννη Τσακίρη.
Μια πολύ δύσκολη χρονιά για τον ΣΥΡΙΖΑ έφυγε. Μια χρονιά με δύο ήττες σε εθνικές εκλογές, την παραίτηση του φυσικού του ηγέτη Αλέξη Τσίπρα, την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη και μια διπλή διάσπαση. Θα μπορέσει να τα ξεπεράσει όλα αυτά το κόμμα το 2024 ή έχει μπει σε μια περιδίνηση χωρίς τέλος;
Η δύσκολη χρονιά και οι ήττες δεν προέκυψαν συμπωματικά. Όπως και οι νίκες, έτσι και οι ήττες δεν είναι ορφανές. Και ο Αλέξης Τσίπρας, αναλαμβάνοντας το μερίδιο των ευθυνών που θεώρησε πως του αναλογεί, παραιτήθηκε. Ακολούθησε μια δημοκρατική εκλογική διαδικασία που κινητοποίησε 150 χιλιάδες μέλη μας. Αναδείχθηκε ως νέος Πρόεδρος ο Στέφανος Κασσελάκης. Όσο για τις λεγόμενες διασπάσεις: ό,τι συνέβη, αν και μας πλήγωσε αρκετά, απέχει πάρα πολύ από μία τέτοια κατάσταση όπως εκείνη του 2015. Το καλό είναι πως η υπόθεση της ανάκαμψης του κόμματος είναι στο χέρι μας. Θα μάθουμε από τα λάθη μας, θα ανακαλύψουμε τις νέες δυνατότητές μας και θα συγχρονιστούμε με την κοινωνία, ώστε να εκφράσουμε νικηφόρα τις ανάγκες και τις προσδοκίες της μεγάλης προοδευτικής πλειοψηφίας.
Σε δυο μήνες είναι το Συνέδριο του κόμματος. Πόσο κρίσιμο είναι για την επόμενη μέρα; Τι πρέπει να γίνει σε αυτό ώστε να ανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Το Συνέδριο είναι ένα από τα πλέον κρίσιμα της ιστορίας του χώρου μας. Θα πρέπει να αποτελέσει το σημείο της νέας αφετηρίας μας. Εκεί, θα πρέπει να θέσουμε τη βάση για τη σύγχρονη οργάνωσή και λειτουργία μας. Θα καταστήσουμε σαφή το στόχο μας να συνομιλήσουμε ουσιαστικά με την κοινωνία, τον κόσμο της εργασίας και της οικονομίας. Η προϋπόθεση για ένα επιτυχημένο Συνέδριο, για ένα ουσιαστικό, πραγματικό και πάνω απ’ όλα παραγωγικό διάλογο, είναι η ειλικρινής, ανοιχτή προσέγγιση της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας στο πλαίσιο των αρχών και των διακηρύξεών μας. Μέσα από εκεί περνά ο δρόμος για το νέο προοδευτικό πρόγραμμα και όχι από ιδιοκτησιακές αντιλήψεις, πελατειακές σχέσεις και φτηνούς βερμπαλισμούς που άλλωστε δεν ταιριάζουν με αυτές τις αρχές.
Η δήλωση σας πριν από μήνες ότι «ενίοτε οι διασπάσεις κάνουν καλό», είχε προκαλέσει πολλές συζητήσεις. Μετά την αποχώρηση των 11 και τη δημιουργία νέου κόμματος, επιμένετε ότι μπορεί να βγει σε καλό για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Το 2015 είχαμε διάσπαση καθώς η πολιτική διαφωνία είχε ως επίκεντρο την ίδια τη στρατηγική θεώρηση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Οι πρόσφατες εξελίξεις με την αποχώρηση των πρώην πλέον συντρόφων είναι μια άλλη ιστορία με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ίσως γίνομαι κουραστική καθώς επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά πως θεωρώ λάθος την επιλογή όσων αποχώρησαν, ιδιαίτερα ενόψει του επικείμενου συνεδρίου όπου όσα πρόταξαν ως αιτιάσεις, θα μπορούσαν να συζητηθούν διεξοδικά.
Όμως, «ὅ γέγονε γέγονε». Δεν υπάρχει καμία πολυτέλεια για ομφαλοσκόπηση, με τη ΝΔ με νωπή την εκλογική νίκη της να ετοιμάζεται για ένα νέο γύρο δήθεν μεταρρυθμίσεων. Αν ο ρόλος της ΝΔ δεν αποκαλυφθεί, αν δεν θωρακιστούν αποτελεσματικά τα θεσμικά αναχώματα απέναντι στον αυταρχισμό της, αν δεν υπάρξει άμεσα μία σαφής προοδευτική αντιπρόταση απέναντι στο μείγμα ακροκεντρώου και ακροδεξιού λαϊκισμού που υπηρετεί τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της, φοβάμαι πως οι εξελίξεις για την κοινωνία, την οικονομία και τα εθνικά μας συμφέροντα δεν θα είναι θετικές.
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τρίτο κόμμα ενώ δεν φαίνονται σημάδια αντιστροφής της αρνητικής εικόνας. Πως είναι δυνατόν ο Πρόεδρος να βάζει τον πήχη στη νίκη στις Ευρωεκλογές; Θεωρείτε πως είναι εφικτός ο στόχος αυτός;
Στη σημερινή ευρωπαϊκή συγκυρία, η δεξιά και η ακροδεξιά κερδίζουν έδαφος έναντι των προοδευτικών δυνάμεων. Τρέφονται από μια ρητορική γεμάτη φόβο, μίσος και εχθροπάθεια έναντι του διαφορετικού. Συνεργάζονται ή συμπράττουν όπως και στην Ελλάδα η ΝΔ με το ΛΑ.Ο.Σ., ώστε να υλοποιήσουν το νεοφιλελεύθερο όραμα, αδιαφορώντας για την κοινωνική συνοχή και για τα εθνικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα. Τους επόμενους μήνες θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές. Είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας και οφείλουμε να θέτουμε τον πήχη ψηλά. Ακόμη και τώρα που εμφανιζόμαστε αποδυναμωμένοι. Παραμένουμε πολιτικά και εκλογικά ο βασικός αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας και ο κύριος εκφραστής του προοδευτικού χώρου. Στις Ευρωεκλογές, και σε πείσμα όσων καλλιεργούν το κλίμα της λεγόμενης χαλαρής ψήφου, η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στηρίζει τις προοπτικές για ειρήνη, ευημερία, δημοκρατία.
Η ΝΔ φαίνεται μετά τη διπλή νίκη το καλοκαίρι και τα χαμηλά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ να παίζει χωρίς αντίπαλο στο γήπεδο. Πιστεύτε ότι υπάρχει περίπτωση να χάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν δεν υπάρξει συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων;
Ο αντίπαλος της ΝΔ είναι η κοινωνία. Ο κ. Μητσοτάκης δεν κρατάει το πριόνι του Προέδρου της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι, όμως ο πυρήνας του προγράμματός του είναι παρόμοιος. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η ουσιαστική υπονόμευση των δικαιωμάτων σε δημόσια υγεία και δημόσια εκπαίδευση, κατακτήσεων στις οποίες στηρίζεται η κοινωνική συνοχή. Την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης διαπραγματεύεται με την Τουρκία – ποιος ξέρει τί – ακούει στελέχη του να εκφέρουν απαξιωτικές απόψεις για κείμενα – κλειδιά για την εθνική στρατηγική μας όπως η Συνθήκη της Λωζάνης. Τί επιφυλάσσει ο τελευταίος «ανασχηματισμός τσέπης» του τάχα επιτυχημένου πρωθυπουργού; Νέους Ινδαρέ; Ακόμη περισσότερα «αδιευκρίνιστα»;
Όσο για τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, η μεγαλύτερη έως σήμερα ευκαιρία ήταν εκείνη των εκλογών της απλής αναλογικής όπου, όταν εμείς δείχναμε την προοπτική της συνεργασίας στις εκλογές της απλής αναλογικής, άλλοι κοίταζαν με μικροκομματικά γυαλιά το δάχτυλο, συμβάλλοντας έτσι και στην εδραίωση της ΝΔ. Ωστόσο, η ίδια η κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα που διαμορφώθηκε έκτοτε, πιέζει τις προοδευτικές δυνάμεις στην κατεύθυνση της συνεννόησης και συνεργασίας στη Βουλή και στην κοινωνία. Περιθώρια υπάρχουν.
Έγινε μεγάλη συζήτηση την περίοδο των γιορτών μετά τη διαρροή από την Κουμουνδούρου για το δάνειο που έδωσε ο Στέφανος Κασσελάκης προκειμένου να πληρωθεί το δώρο στα κομματικά μέσα ενημέρωσης. Πως είναι δυνατόν το ταμείο να είναι μείον όταν κατά γενική παραδοχή ο Αλέξης Τσίπρας παρέδωσε έναν ΣΥΡΙΖΑ χωρίς χρέη;
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. είναι διαφανής στα ζητήματα διαχείρισης. Γι’ αυτό μπόρεσε και συμμάζεψε τα ασυμμάζευτα και τέλειωσε τον εφιάλτη των μνημονίων. Η πρόσφατη εξέλιξη οφείλεται στην μειωμένη κρατική επιχορήγηση και την καθυστέρηση της καταβολής της. Κατά τα λοιπά, το μόνο χρέος που έχουμε είναι πολιτικό και είναι απέναντι στην κοινωνία. Εκεί δεν έχει και «ακαταδίωκτα». Και ασφαλώς δε θα φτάσουμε ποτέ στο σημείο να λάβουμε στα σοβαρά υπόψη οποιαδήποτε μομφή από κατόχους σχετικών ευρωπαϊκών ρεκόρ εγχώριους κατ’ επάγγελμα μπαταξήδες και τους πάτρωνές τους.