Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, το ντόμιμο των πολιτικών εξελίξεων, είναι πραγματικά εκπληκτικό στην Ήπειρο και διαφαίνεται στην περίπτωση της ΠΕΔ και των εραστών της…
Έρχεται ο Χάρης Δούκας και μιλάει στα Γιάννινα και την άλλη μέρα, βλέπουμε ότι σχηματίζεται μια υπερκομματική κίνηση στον χώρο της κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή), που έχει βάλει μπροστά τον Δήμαρχο Ιωαννιτών κ. Μπέγκα.
Από την άλλη υπάρχει ένας πόλος, που πρόσκειται μεν στη Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν ξέρει πως να τον εκφράσει. Και αυτό επειδή η Νέα Δημοκρατία στο Νομό Ιωαννίνων, έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό την κομματική της αυθυπαρξία και έχει ταυτιστεί με την πολιτική Καχριμάνη.
Με την πρόσφατη εκλογική διαδικασία, είδαμε ότι πρόσωπα που είχαν «προσωπικά» με τον Αλέκο Καχριμάνη, δεν μπόρεσαν να επανεκλεγούν, με αποτέλεσμα, να είναι ένας χώρος που δεν υπάρχουν «φυσικοί εχθροί» που θα έλεγαν και οι περιβαλλοντολόγοι.
Παρόλα αυτά, τι να κάνουμε, δεν μπορεί και ο Καχριμάνης, να εκλεγεί και πρόεδρος της ΠΕΔ Ηπείρου, πόσο μάλλον όταν δεν μπορεί καν να είναι μέλος της. Υπήρξε μια προσωπικότητα, η οποία ήταν κοντά στις επιλογές και του Περιφερειάρχη, ο έμπειρος Δήμαρχος Ζίτσας κ. Πλιάκος, αλλά φαίνεται ότι δεν του αρέσει να είναι υποψήφιος ενός κόμματος (πιθανόν και λόγω της πολιτικής σύνθεσης του Δήμου Ζίτσας), οπότε ως λύση παρουσιάστηκε ο Δήμαρχος Αρταίων Χριστόφορς Σιαφάκας, ως εραστής της θέσης.
Δεν γνωρίζουμε τι προέκυψε, αν το είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του, τόσο καιρό, αλλά φαίνεται ότι είχε τις απαραίτητες πολιτικές επαφές και συνενοήσεις, τουλάχιστον σε κομματικό επίπεδο, για μια συνεργασία της επόμενης ημέρας.
Και γιατί μιλάμε για την επόμενη ημέρα: επειδή τα ψηφοδέλτια της ΠΕΔ, δεν έχουν επικεφαλής, όλοι είναι εξίσου υποψήφιοι σαν μέλη και μετά την εκλογή, αποφασίζουν ποιός θα είναι πρόεδρος του οργάνου (από την πλειοψηφίσασα παράταξη). Δεν υπάρχει κάποια διασφάλιση ότι ένα «κομματικό» ψηφοδέλτιο την επόμενη μέρα θα έχει και αρχηγό.
Αυτό σημαίνει ότι αν μετά τις εκλογές ο οποιοσδήποτε εκλεγμένος ζητήσει να είναι αυτός επικεφαλής και πρόεδρος της ΠΕΔ, δεν υπάρχει καταστατική πρόβλεψη να την αρνηθεί κάποιος.
Η υπόθεση πήρε κομματικά χαρακτηριστικά, λοιπόν, μετά το έναυσμα του Χάρη Δούκα και η κεντροαριστερά, προσπαθεί να δημιουργήσει δυναμική, προκειμένου να καλύψει το κενό της κεντρικής πολιτικής σκηνής, όπου μονοκρατεί η Νέα Δημοκρατία.
Στο κάλεσμα λοιπόν, ανταποκρίθηκε και ο Σωτήρης Χρηστούλης, ο οποίος είναι και από τα «πρωτοπαλήκαρα» του Νίκου Ανδρουλάκη στην περιοχή και ως εκ τούτου, θα δώσει τον «αγώνα τον καλό» από το μετερίζι της ΠΕΔ και εν συνεχεία της ΚΕΔΕ.
Ο Σωτήρης ποτέ δεν έκρυψε την «κομματική του ταυτότητα» και πολεμήθηκε υπέρ το δέον γι’αυτό, γιατί επέλεξε για τους προσωπικούς του λόγους να ακολουθήσει τον συνδυασμό του Χρήστου Τσιρογιάννη.
Έτσι υπήρξε κάλεσμα και από τον Χριστόφορο Σιαφάκα, να συμπορευτούν και με πρώτο δεδομένο αυτό, αρνήθηκε να είναι σε κοινό ψηφοδέλτιο…
Τώρα αν τραβήξει μαζί του και τους υπόλοιπους τέσσερις εκλέκτορες του συνδυασμού ΑΡΤΙΝΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, αυτό είναι μεγάλη πιθανότητα, λόγω φιλίας και καλών σχέσεων. Εξάλλου και οι ίδιοι δεν καλοβλέπουν την οποιαδήποτε δράση του Χριστόφορου Σιαφάκα, τον οποίον βλέπουν ως υπεύθυνο , σαρξ εκ σαρκός τους, για την απώλεια του Δήμου…
Οπότε το ντόμιμο, κινείται με τέτοιον τρόπο, ώστε να δούμε την παράταξη των ΑΡΤΙΝΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, να υποστηρίζει την συμμαχία της κεντροαριστεράς. Βέβαια, δεν είναι πρωτότυπο αυτό. Οι συνδυασμοί που έχασαν με δυσκολία θα στηρίξουν τον δήμαρχο που κέρδισε και την συμμετοχή του σε κάποια κίνηση.
Εκτός κι αν πέσει… «κομματική γραμμή», η οποία μάλλον θα είναι άκαιρη. Γιατί θα πει π.χ. ο Τσιρογιάννης ότι «ζητούσε κομματική γραμμή προεκλογικά, τώρα είναι αργά…».
Από την άλλη, ας μην χαλβαδιαζόμαστε με τίτλους και οφίτσια. Η ΠΕΔ δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα ακόμη όργανο, που σε κάτι δεν θα μπορέσει να βελτιώσει την ζωή των αρτινών. Είχαμε πρόεδρο της ΠΕΔ και τον Γιάννη Παπαλέξη και έχουμε την εμπειρία.
Αντιθέτως έχει πολλά αγγούρια, απ’ότι είδαμε σε σχέση με πρόστιμα από την Περιφέρεια και μεγαλοοφειλές σε εργολάβους, τα οποία θα πρέπει να διαχειριστεί η νέα αρχή, με περίσκεψη και σοβαρότητα.
Αν θέλουμε πρόεδρο έναν αρτινό; Και βέβαια θέλουμε, αλλά το έχουμε καταλάβει ότι δεν μπορούμε να είμαστε το κέντρο της Γης και ιδίως ότι γνωρίζουμε ότι σε μεγάλο βαθμό είμαστε παιδιά της ευκαιρίας και της κάλυψης των κενών, που πιο δικτυωμένοι από εμάς αδιαφορούν να καλύψουν.
Δεν γνωρίζουμε αν η σημερινή ημέρα, θα έχει έρωτες και αγάπες (που περιέχουν μίση και ζήλειες), το σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα που θα βγει, θα μπορέσουμε να το μεθερμηνεύσουμε τις επόμενες ημέρες και να μάθουμε το παρασκήνιο των τελευταίων ωρών.
