Γράφει ο Νίκος Τράμπας
Η νέα γεφύρωση του ποταμού Αράχθου και η εν γένει προσέγγιση από τους διαχρονικά αρμοδίους αποτελεί πλέον πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναπροσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και οι στίχοι του θρυλικού δημοτικού τραγουδιού. Ποιητικής αδείας προτείνουμε να αντικατασταθεί το «ολημερίς το χτίζανε το βράδυ εγκρεμιζόταν» με το « χρόνια πολλά το σχεδιάζανε και σε λίγο το αλλάζανε».
Επρόκειτο περί πρωτοτυπίας.
Αποφασίσθηκε αρχικά για λόγους στατικής επάρκειας και επικινδυνότητας της υπάρχουσας γέφυρας, μια δεκαετία πριν, η κατασκευή νέας γεφύρωσης επί του ποταμού Αράχθου στο ύψος των Κεραματών. Το σχέδιο άρχισε να ωριμάζει από την άποψη της εξεύρεσης των κονδυλίων αλλά και σαν ιδέα στην τοπική κοινωνία.
Εκεί που όλα κυλούσαν ήρεμα…
Πριν τις τελευταίες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές εντελώς ξαφνικά, παρουσιάστηκε νέο σχέδιο το οποίο προέβλεπε νέα γέφυρα δίπλα στην υπάρχουσα.
Μετεκλογικά νέα σχέδια… Τα παλαιά τα πήρε ο Άραχθος και τα εξαφάνισε ως τιμωρία για το εκλογικό αποτέλεσμα… παρακαλώ να ληφθεί χωρίς καμία διάθεση κριτικής προς τους απερχόμενους και εύνοιας προς τους…ερχόμενους.
Η ουσία μας ενδιαφέρει.
Η μαγική λέξη η οποία ουδέποτε ακούστηκε αρμοδίως για το συγκεκριμένο έργο είναι η λέξη «υπεραξία».
Εξηγούμαι:
Το κυρίαρχο σχέδιο των αρμοδίων για την ανάγκη κατασκευής νέας γέφυρας επιγραμματικά εξαντλείται στην επίλυση της κυκλοφοριακής συμφόρησης που προκύπτει κάποιες μέρες του χρόνου στην διασταύρωση προς Κωστακιούς.
Για να μην τους αδικήσω. Ενδιαφέρονται και για το αποτύπωμα…
Υπενθυμίζω καθαρά για λόγους ανασκόπησης και μόνο του παρελθόντος ότι η υπάρχουσα γέφυρα πριν την κατασκευή της Ιόνιας Οδού εξυπηρετούσε τις ανάγκες της οδικής κυκλοφορίας όλης της Ηπείρου αλλά και της Αλβανίας. Οι μεγαλύτεροι θυμούνται τι εστί μποτιλιάρισμα τις ημέρες αυξημένης κίνησης.
Εν ολίγοις αν το κυρίαρχο σχέδιο στοχεύει στην επίλυση της κυκλοφορίας θα μπορούσε να επιλυθεί ευκολότερα, γρηγορότερα και με μικρότερο κόστος με την κατασκευή υπόγειου τούνελ από Άρτα προς Κωστακιούς και από Κωστακιούς προς Γιάννενα καταργώντας τα φανάρια.
Αν όμως αντί για αποτύπωμα θέλουμε να δημιουργήσουμε «υπεραξία» για την περιοχή μας θα αλλάξουμε το κυρίαρχο αφήγημα ως εξής:
Η νέα γεφύρωση θα πρέπει να στοχεύει στην ανάδειξη του Γεφυριού μας ως μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Και πως θα γίνει αυτό;
Αυτό θα γίνει πεζοδρομώντας την υπάρχουσα γέφυρα και τους κοντινούς δρόμους, μετατρέποντας τις επιχειρήσεις πέριξ αυτής σε καθαρά τουριστικές.
Με θέα το Γεφύρι…
Ως δηλωμένος φαντασιόπληκτος φαντάζομαι την διοργάνωση τουρνουά μπάσκετ three on three πάνω στην πλακόστρωτη γέφυρα με θέα το Γεφύρι.
Την διοργάνωση φεστιβάλ μουσικής με θέα το Γεφύρι.
Την διοργάνωση τουρνουά Δηλωτής, Ξερής, ταβλιού ….με θέα το Γεφύρι!
Την κατασκευή μνημείου προς τιμή των γυναικών που θυσιάστηκαν στον βωμό της εξέλιξης (με αφορμή της θυσίας της γυναίκας του Πρωτομάστορα για να στεριώσει το Γεφύρι).
Ο ίδιος θρύλος του Γεφυριού μας προστάζει στο τι να κάνουμε!
«Τρείς αδελφάδες ήμαστε, κι οι τρεις κακογραμμένες,η μια έχτισε τον Δούναβη και η άλλη τον Αφράτη και γω η πλιό στερνότερη της Άρτας το Γεφύρι». Μήπως με αφορμή την νέα γέφυρα ήρθε η ώρα να ενώσουμε τις τρείς αδερφές προς αποκατάσταση της ιστορικής συγγένειας;
Α! κόντεψα να το ξεχάσω!
Συνεχίζοντας την χάραξη των σχεδίων επί άμμου ως σύγχρονος Μωυσής προτείνω το νέο πέρασμα του ποταμού Αράχθου να γίνει από την βόρεια πλευρά του Γεφυριού.
Η οδική σύνδεση να γίνεται στην κάθετη της περιφερειακής οδού στο ύψος του αγάλματος του τσολιά και να τερματίζει στην άλλη όχθη στο ύψος του δημοτικού πάρκινγκ δίπλα από τις αποθήκες της Ένωσης.
Με αυτόν τον τρόπο αλλάζει χρήση και το δημοτικό πάρκινγκ από… γήπεδο προπόνησης της ομάδας μπέιζμπολ των νέων της Καμπούλ σε χώρο στάθμισης οχημάτων!
Επειδή το νέο έτος φέρνει και την ελπίδα για κάτι καλύτερο στον τόπο μας, εύχομαι στους αρμόδιους να μην περιοριστούν μόνο στο αποτύπωμα…
Καλή χρονιά!