Η καθημερινότητα στον πεζόδρομο της Άρτας έχει αρχίσει να θυμίζει… πίστα ταχύτητας. Τα ηλεκτρικά πατίνια, που τα τελευταία χρόνια έγιναν δημοφιλές μέσο μετακίνησης και παιχνίδι ταυτόχρονα, πλέον χρησιμοποιούνται ανεξέλεγκτα, χωρίς κανόνες, χωρίς μέτρα προστασίας και – το πιο ανησυχητικό – συχνά από ανήλικα παιδιά.
Περαστικοί, ηλικιωμένοι, γονείς με καρότσια και καταστηματάρχες βλέπουν καθημερινά παιδιά και εφήβους να κινούνται με ταχύτητες που σε καμία περίπτωση δεν συνάδουν με έναν χώρο που υποτίθεται ότι είναι αποκλειστικά για πεζούς.
Η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει, με συνεχή περιστατικά μικροτραυματισμών και επικίνδυνες καταστάσεις, που συχνά περνούν απαρατήρητες ή δεν καταγράφονται επίσημα, αλλά προβληματίζουν έντονα την τοπική κοινωνία.
Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που συνέβη το μεγάλο Σάββατο, όταν ένα δεκάχρονο παιδί, οδηγώντας ηλεκτρικό πατίνι χωρίς κράνος ή συνοδεία, έπεσε με φόρα πάνω στον συντάκτη αυτού του κειμένου , προκαλώντας αν όχι μικροτραυματισμό, τουλάχιστον έντονη αναστάτωση. Το παιδί τουλάχιστον ήταν ευγενικό και ζήτησε συγγνώμη, και βέβαια, το ίδιο είναι άμοιρο ευθυνών, αν οι γονείς δεν έχουν την σωστή επιμέλεια των πράξεών του.
Όπως σημειώνουν οι αρτινοί, πολλά από τα παιδιά που κυκλοφορούν με ηλεκτρικά πατίνια δεν έχουν καν συμπληρώσει την ελάχιστη ηλικία που ορίζεται από τον νόμο (15 ετών), ενώ δεν χρησιμοποιούν κανένα μέσο ατομικής προστασίας, όπως κράνος ή φωτεινά σήματα.
Την ίδια ώρα, δεν υπάρχει καμία ενημερωτική σήμανση στον πεζόδρομο για την απαγόρευση ή τις προϋποθέσεις χρήσης αυτών των οχημάτων. Ελλείψει κανονιστικού πλαισίου ή εφαρμογής του υπάρχοντος νόμου, η ασφάλεια των πολιτών τίθεται σε διαρκή κίνδυνο.
Οι καταγγελίες πληθαίνουν, όπως και τα ατυχήματα. Κι ενώ η πόλη δείχνει να «συνηθίζει» το φαινόμενο, είναι σαφές πως η κατάσταση χρήζει άμεσης παρέμβασης από τον Δήμο, την Τροχαία και τις αρμόδιες Αρχές, πριν προκύψουν σοβαρότερα συμβάντα.
Η ανάγκη για κανόνες, όρια και ενημέρωση, τόσο για τους γονείς όσο και για τους ίδιους τους ανήλικους, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Ο πεζόδρομος είναι για πεζούς – και η δημόσια ασφάλεια δεν μπορεί να τίθεται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην «ανέμελη» ταχύτητα.