Γράφει η ΝΤΙΝΑ ΖΗΔΡΟΥ- Αρχαιολόγος
Η τέχνη, η μοναδική αυτή επινόηση του ανθρώπου, ο εναλλακτικός τρόπος έκφρασης της ψυχής και του νου συντροφεύει το ανθρώπινο είδος σχεδόν από τις απαρχές της εμφάνισής του, καθώς χάνεται πίσω στα βάθη της προϊστορίας. Ποιος είναι όμως ο ορισμός και ποια τα όρια της; Οι απαντήσεις άπειρες, όπως και οι μορφές της. Εξάλλου και η ίδια η ζωή αποτελεί ένα είδος τέχνης και εάν τη θεωρούσαμε ως τέτοιο, θα μπορούσαμε όλοι να διαβιούμε καλύτερα.
Εξίσου άπειρα και υψίστης σημασίας τα οφέλη της και τα μηνύματά της. Εάν ο Επίκουρος προέτρεπε τους πάντες στο φιλοσοφείν, ως φροντίδα και θεραπεία της ψυχικής και σωματικής μας υγείας, το ίδιο ισχύει και για την τέχνη γενικότερα. Εκτός όμως από τη θεραπευτική της διάσταση, η καλλιτεχνική μορφή έκφρασης λειτούργησε και λειτουργεί ως το πιο ισχυρό και καθαρό εργαλείο επικοινωνίας, αποτυπώνοντας τα βαθύτερα και πιο απόκρυφα συναισθήματα και σκέψεις και κατορθώνοντας να τα μεταφέρει με τη δική της γλώσσα και τον δικό της μοναδικό τρόπο και να συνδέει ανθρώπους διαφορετικών εποχών, ηλικιών, θρησκειών, πολιτισμών, φύλων, κοινωνικών ομάδων και καταγωγής. Στην παρούσα έκθεση, μέσω της τέχνης, αμβλύνονται οι διαστάσεις, δίνεται χώρος και χρόνος έκφρασης και δυνατότητα επικοινωνίας σε ανθρώπους που δυσκολεύονται με τον συμβατικό τρόπο, ενώ ενισχύεται και η διαφορετικότητα. Παράλληλα, παρέχεται η ευκαιρία γνωριμίας και αλληλεπίδρασης ποικίλων κοινωνικών ομάδων, οι οποίες δύσκολα θα κατάφερναν να συναντηθούν.
Κατά συνέπεια, έπεται η κοινωνική διάσταση της τέχνης, όπως διαφαίνεται, με ενάργεια, μέσα από τα έργα της παρούσας έκθεσης, η οποία δεν αποτελεί μία ακόμη έκθεση ζωγραφικής αλλά ένα παράθυρο έκφρασης και δημιουργίας των ιδιαίτερων αυτών ατόμων, μία πράξη αντίστασης σε στερεότυπα και προκαταλήψεις της κοινωνίας που δεν έχουν ακόμη αρθεί, ένα μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας, όπως και μία ισχυρή διακήρυξη ισότητας, συμπερίληψης και αποδοχής της διαφορετικότητας.
Κάθε έργο, κάθε χρώμα, κάθε πινελιά μπορεί να θωρηθεί ως μία φωνή ελευθερίας, ως μία σύντομη ιστορία αγώνα και υπέρβασης, καθώς και ως μία μικρή νίκη ενάντια στον ρατσισμό και τον αποκλεισμό. Οι καλλιτέχνες μας, με τις ιδιαίτερες ικανότητές τους και την εντελώς ελεύθερη οπτική τους, σε άψογη και αγαστή συνεργασία με τους εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων στη δομή και υπό την καθοδήγηση και παρότρυνση της εικαστικού Γιάννας Λάμπρου, μας ξεδίπλωσαν την ψυχή τους, μας απέδειξαν, έμπρακτα και περίτρανα, ότι η έκφραση και το συναίσθημα δεν γνωρίζουν περιορισμούς και όρια. Μας επιβεβαίωσαν τα εκπληκτικά αποτελέσματα της ομαδικής δουλειάς ετερόκλητων συνόλων. Τεκμηρίωσαν τα οφέλη της τέχνης και τους πολιτισμού σε κάθε άνθρωπο. Και τελικά, φώτισαν τον δρόμο, βάζοντας ένα ακόμη μικρό λιθαράκι για μία κοινωνία πιο δίκαιη, με σεβασμό στον άνθρωπο και στόχο την ανάδειξη και αξιοποίηση των χαρακτηριστικών έκαστης προσωπικότητας.
Σε έναν κόσμο υψηλών ταχυτήτων και γρήγορων ρυθμών, ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο να σταθούμε μπροστά στα έργα, να αφήσουμε τα χρώματά τους να μας παρασύρουν, να αναλογιστούμε την αξιοπρεπή και ελέυθερη έκφραση των καλλιτεχνών μας, σε συνεργασία με τους φροντιστές τους και να κρατήσουμε άσβεστο το φως και ακέραιη την ελπίδα για έναν κόσμο καλύτερο και πιο δίκαιο, όπου όλοι θα έχουν δικαίωμα ύπαρξης και έκφρασης.
Κωνσταντίνα Ζήδρου
Αρχαιολόγος