Πώς ένα «σύστημα» που στήθηκε για να ενισχύσει τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας κατέληξε να πριμοδοτεί του «βρώμικους» αεριούχους…
Πώς θα σας φαινόταν η χώρα να βγει στις «αγορές» με έκδοση ομολόγου και από τις προσφορές κεφαλαίων να διαλέξει αυτές με τα υψηλότερα επιτόκια; Να δανειστεί δηλαδή ακριβότερα;
Έγκλημα φυσικά και μάλιστα ποινικά κολάσιμο!
Γι’ αυτό και σε ορισμένες περιπτώσεις επιβάλλεται το κράτος να μην επιμείνει στο αρχικό ύψος του σχεδιαζόμενου δανεισμού, εάν φυσικά τα προσφερόμενα επιτόκια ξεφύγουν…
Κοντολογίς, ο ΟΔΔΗΧ απαιτείται (είναι λογικό, όπως θα έκανε ο κάθε νοικοκύρης), να δανειστεί με τα χαμηλότερα επιτόκια…
Συμβαίνει όμως το ίδιο με όλους τους διαχειριστές δημόσιου χρήματος;
Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) αγοράζει όλη την απαιτούμενη ποσότητα ρεύματος με βάσει την τελευταία-υψηλότερη προσφορά ανά προσφερόμενη MWh. Τι και εάν το ρεύμα, που καταλήγει στα νοικοκυριά, την επιχείρηση ή τον στάβλο προέρχεται από υδατοπτώσεις, που έχουν μηδενικό κόστος παραγωγής, τα φωτοβολταϊκά, με τιμή 30 λεπτά την KWh, τον λιγνίτη, στα 50 λεπτά (μαζί με τα τέλη άνθρακα). Ο καταναλωτής θα το πληρώσει πανάκριβα. Όσο προσφέρει την κιλοβατώρα ο έσχατος προμηθευτής που θα μπει στο Σύστημα και θα εισφέρει μόλις την συμπληρωματικά (αναγκαία) MWh. Και από το περασμένο καλοκαίρι οι πιο ακριβοί παραγωγοί είναι οι… αεριούχοι. Αυτοί που πήραν, σκανδαλωδώς, άδειες για το μεταβατικό καύσιμο που θα αντικαθιστούσε τους λιγνίτες (τους οποίους εγκαταλείψαμε βίαια και χωρίς σχέδιο), άδειες για παραγωγή με Φυσικό Αέριο ώστε να «στήσουν» τις ιδιωτικές «ΔΕΗ».
Εκεί θα κλειδώσει και θα πληρωθεί όλη η προμήθεια. Η πρώτη φτηνή κιλοβατώρα των υδατοπτώσεων θα πληρωθεί όσο και αυτή που παράγεται με το Φυσικό Αέριο του Πούτιν. Φοβερό;
Πώς επιδοτούμε τον Πούτιν;
Με αυτόν τον τρόπο η Ευρώπη «γδύνει» τους καταναλωτές, καταστρέφοντας την αναπτυξιακή διαδικασία προκειμένου να ενισχύσει τους ιδιώτες παραγωγούς ρεύματος (οι οποίοι εσχάτως χρησιμοποιούν κατά κόρον Φυσικό Αέριο). Φυσικά χρηματοδοτώντας εμμέσως και τον πολεμοκάπηλο Πούτιν.
Ας δεχθούμε ότι ο αρχικός σχεδιασμός ήταν καλοπροαίρετος καθώς αφορούσε την επιδότηση των εναλλακτικών πηγών, όπως τα φωτοβολταϊκά, προκειμένου να είναι συμφέρουσα η επένδυση σε ΑΠΕ. (Τότε που η εναλλακτικές-ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ήταν πιο ακριβές και, μπαίνοντας στο Σύστημα, «τραβούσαν» τις τιμές υψηλότερα καθιστώντας τες συμφέρουσες επενδυτικά).
Ώστε να περάσει ο κόσμος μας κάποτε σε προμήθεια ενέργειας χωρίς να «σκοτώνει» το περιβάλλον.
Τώρα απλώς η Ε.Ε. επιμένει τα νοικοκυριά επιδοτούν τους ενδιάμεσους που παράγουν ρεύμα από βρόμικο και πανάκριβο καύσιμο (Φυσικό Αέριο), ενώ οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας είναι κατά πολύ φθηνότερες επιλογές…
Οι ευθύνες των Βρυξελλών
Το λογικό ερώτημα: «Γιατί δεν αλλάζει το Σύστημα η Ευρώπη;» ερμηνεύεται από την γραφειοκρατική δυσκινησία και την στοχοπροσήλωση υπέρ των ιδιωτών παραγωγών ρεύματος. Έστω και εάν δεν είναι και τόσο… καθαροί, ούτε καν φτηνοί! Στηρίζονται σκανδαλωδώς, εκτός ανταγωνισμού και περιβαλλοντικών προδιαγραφών μόνο και μόνο γιατί δεν είναι κρατικοί παραγωγοί…
Ιδεοληψία; Σαφώς! Αλλά όχι μόνο κατά του δημοσίου, αλλά και άκριτα υπέρ των ιδιωτικών επενδύσεων… Για να μην καταρρεύσουν οι ευκαιριακές επενδύσεις παραγωγής ρεύματος με Φυσικό Αέριο.
Ειδικά στην περίπτωση της χώρας μας το στημένο ευρωπαϊκά Σύστημα τιμολόγησης του ρεύματος (στο ύψος των ακριβότερων προσφορών ενέργειας, που κάποτε ήταν οι εναλλακτικές πηγές, αλλά πλέον αφορούν το βρόμικο Φυσικό Αέριο), απέβη προς κερδοσκοπικό όφελος όσων στήνουν τις ιδιωτικές «ΔΕΗ». Αντί οι καταναλωτές να χρηματοδοτήσουν την μετάβαση στις ήπιες μορφές ενέργειας, το «ξεφλούδισμα» των νοικοκυριών γίνεται για τα τη βρόμικη ενέργεια (Φυσικό Αέριο) χωρίς καλές πρακτικές ανταγωνισμού…
Εκτός ελέγχου
Ωστόσο, η ακρίβεια και οι εκτός ελέγχου τιμές ρεύματος ανέτρεψαν το δόλιο σχέδιο αθέμιτου πλουτισμού. Ειδικά μετά την απαιτητική διαπραγμάτευση με την Ε.Ε. των σοσιαλδημοκρατών Ιβήρων Σάντσεθ-Κόστα που πέτυχαν στις Βρυξέλλες μια άλλη τιμολόγηση. Ενώ ακολούθως η επίσκεψη του Νίκου Ανδρουλάκη στη Λισσαβόνα είναι ενθαρρυντική για μια… εναλλακτική πολιτική όχι μόνο για την ενέργεια, όχι μόνο για τον Ευρωπαϊκό Νότο…
Στη χώρα μας ο κ.Μητσοτάκης αρνείται κάτι τέτοιο.
-Τώρα που είναι αναγκαία η χρήση νερών, φωτοβολταϊκών, ακόμη και του λιγνίτη για πιο φθηνή ενέργεια με τιμολόγηση στη βάση του (μικρότερου) κόστους παραγωγής.
-Την ώρα που απαιτούνται επενδύσεις στο Δίκτυα της Μέσης και Χαμηλής τάσης (ΔΕΔΔΗΕ) για την ανάπτυξη περισσοτέρων μικρών πάνελ και ανεμογεννητριών σε οικίες, αγροτικές εκμεταλλεύσεις, εργοτάξια και βιοτεχνίες κ.α.
-«Εδώ και τώρα» καθώς αναδεικνύεται η ανάγκη ενίσχυσης των δημόσιων και κοινωφελών επιχειρήσεων για την απορρόφηση των κραδασμών από την ενεργειακή μετάβαση.
Η αναγκαία, αλλά σταδιακή και μελετημένη, απολιγνιτοποίηση δεν οδηγεί νομοτελειακά στο… βρόμικο Φυσικό Αέριο. Ούτε είναι… φυσικό φαινόμενο από τον Πούτιν να ελεγχόμαστε σε λίγο καιρό –ενεργειακά- από τον Ερντογάν και τους τουρκικούς αγωγούς που θα διοχετεύουν στην Ευρώπη το Φυσικό Αέριο της Ανατολικής Μεσογείου όπως συζητά και το Ισραήλ και συστήνουν οι Δυτικοί σύμμαχοι. ‘Η, ακόμη χειρότερα, να κινδυνεύουμε από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες του Κοζλοντούι, όπως διαπραγματεύεται Αθήνα και Σόφια για την προμήθεια φθηνού ηλεκτρικού!
Η ακρίβεια, αποτέλεσμα και της κυβερνητικής τακτικής υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων, από την στιγμή που περικλείεται στον φάκελο της ΔΕΗ δεν μπορεί να απομονωθεί σαν «πρόβλημα του πολέμου» ή σε ζήτημα «υψηλού» ή διακριτικού χειρισμού «αρμοδίων». Έχει μεταβληθεί σε λαϊκό πρόβλημα και το παιχνίδι της κερδοσκοπίας έχει αποκαλυφθεί.
Το έχουν εξάλλου εντοπίσει οι δημοσκόποι, τροποποιώντας την εκλογική ατζέντα της ΝΔ και τα σχέδια για πρόωρες κάλπες. Με το Μαξίμου να είναι κοντά στο να αποδειχτεί ότι έχει χάσει τις πρωτοβουλίες (αλλαγή εκλογικού νόμου υπερενισχυμένης αναλογικής) για εκβιασμό της πλειοψηφίας…
