του Γιάννη Καϊντάση
Εδώ και 30 χρόνια που παρακολουθώ τα τοπικά δρώμενα έμαθα να είμαι ανεκτικός στην διαφορετικότητα της άποψης και να γνωρίζω το πόσο εφήμερη είναι η πεποίθηση περί του ορθού και του σφάλματος στην πολιτική. Ιδίως στον τομέα της τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπου η βεντάλια των ιδεών και των προτάσεων είναι τόσο μεγάλη και οι προτάσεις άμεσες και δια ζώσης, είχα την ευτυχία να διαπιστώσω ότι αυτές έχουν τον κύκλο ζωής των εφημερόπτερων, των εντόμων που ζουν μόνο εικοσιτέσσερις ώρες και έχουν έναν και μοναδικό σκοπό, την αναπαραγωγή τους. Οι ιδέες δεν είναι κακό να υπάρχουν, να τίθενται στο τραπέζι και πολλές φορές να υλοποιούνται. Γίνονται όμως επικίνδυνες ότι συγκρούονται όχι ως φορείς πνεύματος, αλλά μετουσιωμένες σε πρόσωπα.
Δεν θα αναφέρω παραδείγματα από το παρόν, προκειμένου να μην δημιουργήσω άστοχες συγκρίσεις, θα μιλήσω για το παρελθόν: Ποιος δεν θυμάται τον δήμαρχο Παπαγεωργίου, ο οποίος έφτιαξε την ΔΕΥΑ και τον βιολογικό καθαρισμό της Άρτας. Πόσες κατάρες έφαγε αυτός ο άνθρωπος για το έργο αυτό πνοής για την Άρτα, πόσους δεν έβγαλε από την βόλεψή τους για κάτι που σήμερα θεωρούμε μια αυτονόητη και απαραίτητη πραγματικότητα.
Ποιος δεν θυμάται τον Κώστα Βάγια, τι πόλεμο είχε δεχθεί για την πεζοδρόμηση της οδού Σκουφά (και από εμένα προσωπικά, δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’έξω), που είχαν ξεσηκωθεί όλοι οι επαγγελματίες διαμαρτυρόμενοι για “τον θάνατο της μικρής μας πόλης”, την απομόνωση της αγοράς από την κίνηση των αυτοκινήτων κλπ, ενώ σήμερα οι ίδιοι είμαστε που θεωρούμε τον πεζόδρομο αυτόν, ως πολιτιστική αναβάθμιση της πόλης και μάλιστα σχεδιάζουμε και τα OPEN MALL μας.
Από την άλλη, πόσοι δεν είχαμε στηρίξει τον Κώστα Βάγια για το κλείσιμο του ΞΕΝΙΑ, προκειμένου να μην καταστεί το ιστορικό αυτό κτήριο “μπουζουξίδικο” ιδιωτικών συμφερόντων. Στο διάστημα αυτό μια ολόκληρη γενιά αποκόπηκε από το ιστορικό αυτό κομμάτι της περιοχής μας και δεν υπήρξε συνέχεια στην αδιάλλειπτη σειρά των αναμνήσεων που τόσες γενιές δημιούργησαν στο όμορφο αυτό μέρος.
Να πάμε παρακάτω: πόσες συμφωνίες και μνημόνια συνεργασίας έκανε ο τότε δήμαρχος Πάνος Οικονομίδης για το ΞΕΝΙΑ και το στρατόπεδο, ώστε να το διαχειριστεί ο Δήμος Αρταίων; Ομιλούμε για το έτος 2002 και σήμερα το έτος 2021 έχουμε τα ίδια πράγματα να μιλάμε…
Οι ιδέες είναι για να αναπαράγονται λοιπόν… Δεν υπάρχει λόγος να φανατιζόμαστε, ούτε να δημιουργούμε εντυπώσεις και πολεμικές και κυρίως να θίγουμε πρόσωπα, που κι αυτά ένα πέρασμα θα κάνουν από αυτόν εδώ τον τόπο. Αν θα είναι επιτυχημένο ή καταστροφικό, η αλήθεια είναι ότι δεν θα το κρίνει η στιγμή, αλλά το μέλλον, γιατί αυτό που πολλές φορές μοιάζει σημαντικό είναι ανούσιο και το αντίστροφο.Απέχει παρασάγγας η διαφορά της άποψης, από την δολοφονία χαρακτήρων. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιλέγουμε την δεύτερη…
Να πούμε και κάτι άλλο: η ανακατανομή στον Τύπο δημιούργησε κάποιες εντάσεις, εντυπώσεις και το κυριότερο σενάρια… Φυσιολογικό είναι να υπάρχουν αντιδράσεις απέναντι στα νέα δεδομένα, είτε αυτά αφορούν μεγάλες επιχειρήσεις είτε μικρομάγαζα όπως είναι ο επαρχιακός Τύπος. Σε όλα αυτά, δεν δίνουμε καμία απολύτως σημασία, γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουν και κάποια αξία. Ο χρόνος και ο αναγνώστης είναι εκείνος που θα καθορίζει τα πράγματα και την σωστή τους διάσταση. Να κάνουμε δηλώσεις και σχόλια και υποθέσεις είναι βέβαιο ότι μόνο για την τόνωση της δικής μας αυτοπεποίθησης γίνονται και κανέναν άλλο δεν απασχολούν.
*Εκδότης – Δ/ντης Σύνταξης.
