Ζούμε σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών και εξελίξεων. Εκτός από το ζήτημα της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης του κορωνοϊού, αντιμετωπίζουμε μια πραγματικότητα πολιτικών και στρατηγικών αλλαγών, πολέμων και μετακινήσεων πληθυσμών λόγω της κλιματικής αλλαγής και του επαναπροσδιορισμού των προτεραιοτήτων της Δύσης…
Περαιτέρω υπάρχουν εξελίξεις ως αποτέλεσμα της Δ’ Βιομηχανικής Επανάστασης, οι οποίες επιδρούν σε όλα τα επίπεδα της οργανωμένης οικονομικά κοινωνίας μας. Ψηφιακές αλλαγές, επαγγέλματα που χάνονται, επαγγέλματα που δημιουργούνται, επαναπροσδιορισμός των όρων της εργασίας, μισθολογικές και παραγωγικές ανακινήσεις… Αλλαγές που δημιουργούν μεγάλο αίσθημα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ανασφάλειας, η οποία εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους.
Στις αλλαγές αυτές που λαμβάνουν χώρα, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στην αξιόπιστη πληροφορία. Ο άνθρωπος από τότε που οργανώθηκε σε κοινωνίες, έχει μετατραπεί από τροφοσυλλέκτη, σε συλλέκτη πληροφοριών, τις οποίες προσπαθεί να αξιοποιήσει για να τις μετατρέψει σε χρήσιμη γνώση. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρωπίνου είδους, υπάρχει ελευθερία στην κυκλοφορία της πληροφορίας, ο άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με αναξιόπιστα δεδομένα, με ψεύδη και θεωρίες συνωμοσίας.
Είναι σαφές ότι οι αλγόριθμοι των μηχανών αναζήτησης στο διαδίκτυο έχουν κατευθύνει την παροχή της πληροφορίας στον καταναλωτισμό και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προωθούνται “εύκολες πληροφορίες” , “τσιτάτα θέματα” και ζητήματα εύκολης κατανάλωσης, παρά οι σημαντικές τοποθετήσεις, οι έγκριτες αναλύσεις και τα διασταυρωμένα ρεπορτάζ.
Αυτό δημιούργησε σε πολλές χώρες ένα σημαντικό ζήτημα Δημοκρατικής λειτουργίας και όχι μόνο σε επίπεδο εκλογικής ανάδειξης προσώπων και πολιτικών. Η μονομέρεια της εύκολης πληροφορίας, επιδρά εκτός από την δημιουργία ψευδοτάσεων, που είναι ικανές να δώσουν ώθηση σε μόδες, πολιτιστικές αναφορές, πολιτικές δράσεις, αλλά και επιστημονικές αναλύσεις και αποτελέσματα. Εν ολίγοις αν υπήρξε ποτέ εποχή όπου η πληροφορία ήταν περισσότερο ελεγχόμενη είναι η δική μας, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σωστή όσμοση και αξιοποίησή της…
Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο όταν τα αποτελέσματα που προέρχονται από τις πληροφορίες χρησιμοποιούνται ως δεδομένα για την δημιουργία κυβερνητικών – ψηφιακών αλγορύθμων για την λήψη αποφάσεων που μπορεί να επηρεάσουν την ζωή των πολιτών: από την πλατφόρμα του εξωδικαστικού μηχανισμού, την ηλεκτρονική απόφαση για την δανειοδότηση ενός πολίτη, ακόμη και την μονομερή δημοσίευση σε νομικές τράπεζες πληροφοριών αποφάσεων υπέρ των τραπεζών, οι οποίες δημιουργούν αίσθηση απολυτότητας στους χρήστες τους, μεταξύ των οποίων νομοθέτες, δικαστές και δικηγόροι…
Ως πολίτες λοιπόν, σήμερα περισσότερο από ποτέ, πρέπει να αναλάβουμε μια ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη. Την ευθύνη, να μην αποδεχόμαστε με ευκολία τις πληροφορίες που λαμβάνουμε. Δυστυχώς είναι τόσο μεγάλος ο όγκος, που η μεγάλη πλειοψηφία από αυτές τείνουν να δημιουργούν περισσότερο σύγχυση απ’ότι μπορούμε να αντέξουμε. Και το μεγάλο θέμα είναι ότι η πληροφορία δεν έρχεται πλέον μόνο από τα ΜΜΕ, αλλά είναι οποιαδήποτε ώρα και στιγμή στο χέρι μας, μέσω του κινητού μας τηλεφώνου – υπερυπολογιστή…
Η πληροφορία δεν είναι ακίνδυνη…
