Η μετακύλιση της ευθύνης της ρύθμισης των μέτρων κατά της υγειονομικής κρίσης κατ’επιλογή των κυβερνήσεων παγκοσμίως, έγινε στους ιδιώτες και την αγορά, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία των επιχειρήσεων, αλλά και των υπηρεσιών.
Ας είμαστε στο ελάχιστο σοβαροί: Δεν είναι δυνατόν με μια Κοινή Υπουργική Απόφαση να δίδονται εντολές στους πολίτες, πως θα αντιμετωπίσουν έναν συμπολίτη τους. Οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί, είναι τουλάχιστον αμετροεπείς και επικίνδυνοι, καθώς θέτουν εξίσου ενώπιον των αρχών επαγγελματίες και καταναλωτές, συνειδητούς και ασυνείδητους, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.
Το μεγάλο ζήτημα είναι το εξής: με ποιον τρόπο ένας επαγγελματίας θα μπορέσει να επιτελέσει αστυνομικό έργο στο κατάστημά του; Αν ένας πελάτης, έρθει και βγάλει την μάσκα του, πως θα εφαρμόσει τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος; Θα ασκήσει βία; Αυτό αν μη τι άλλο δεν προβλέπεται σε τέτοιες διαδικασίες; Θα κάνει καταγγελία; Ούτε τέτοια διαδικασία προβλέπεται… Εν ολίγοις λοιπόν είμαστε όλοι έρμαια στην επιβολή διοικητικών προστίμων πολλών εκατοντάδων ευρώ.
Είδαμε να ακολουθείτε κατά γράμμα από τις αστυνομικές αρχές όλης της χώρας η εντολή της επιβολής του νόμου: Υπάρχει μόνο μια ένσταση στο πεδίο αυτό. Εκτός του γεγονότος ότι δεν μπορεί ένας πολίτης να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις ενός τρίτου, δεν μπορεί και ο ίδιος να ασκεί αστυνομικά καθήκοντα. Εν ολίγοις όταν αναγράφεται ότι απαγορεύεται η είσοδος σε καταστήματα ατόμων χωρίς την χρήση της μάσκας, τότε είναι αυτονόητο ότι αυτήν την απαγόρευση δεν μπορεί ο καταστηματάρχης να την εφαρμόσει στην πράξη. Ακόμη και αν εγκαταλείψει τα πάντα για να κάνει τον φύλακα στην πόρτα, ακόμη κι αν εγκαταστήσει προσωπικό που αποκλειστικά θα είναι υπεύθυνο να ενημερώνει τους πελάτες να κρατάνε τα υγειονομικά μέτρα, ακόμη κι αν προσλάβει σεκιουριτάδες, δεν έχει κανένα δικαίωμα με την βια να επιβληθεί.
Οπότε λοιπόν εν πρώτοις αδίκως προβλέπονται πρόστιμα για τους επαγγελματίες, οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω πρέπει να προσλάβουν ειδικό για να ερμηνεύσει τα πρωτόκολλά της Κ.Υ.Α. για να δουν πως θα αντιμετωπίζουν ξεχωριστά κάθε περίπτωση. Μας έλεγε φίλος οδοντίατρος της πόλης μας, ότι υπάρχει διαφορετική πρόβλεψη για τους ασθενείς, ενήλικες και ανήλικους, που έχουν εμβολιαστεί, που δεν έχουν εμβολιαστεί και διαφορετική για τους συνοδούς. Πως ένας επαγγελματίας θα πρέπει να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά, με τον κίνδυνο του διοικητικού προστίμου να αιωρείται σαν την Δαμόκλειο Σπάθη, πάνω από το κεφάλι του…
Μιλάμε για επιχειρηματικότητα και ανοιχτές αγορές. Η διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας δεν είναι μόνο η μείωση των συντελεστών μεταβίβασης της ακίνητης περιουσίας, αλλά η παύση όλων των μέχρι σήμερα γραφειοκρατικών ανοησιών και υποχρεώσεων, που έχουν ως αποτέλεσμα να θέτουν εκποδών της επιχειρηματικής διαδικασίας τον επαγγελματία και να πρέπει συνεχώς να ακολουθεί κάθε σαχλαμάρα που σκέφτεται ένας καρεκλοκένταυρος σε κάποιο υπουργείο.
Θεωρούμε ότι μια τέτοια κατάσταση μπορεί και είναι εύκολο να αντικατασταθεί με κάτι πιο ουσιαστικό ή χρήσιμο. Πιστεύουμε ότι αρκεί η ένδειξη της απαγόρευσης, η οποία θα πρέπει να αφορά τον παρανομούντα και όχι να μετακυλίεται στον επαγγελματία, που προσπαθεί να κάνει την δουλειά του και να επιβιώσει αυτός και η επιχείρησή του στις δύσκολες αυτές εποχές.
Η μετακύλιση της ευθύνης είναι απαράδεκτη
