Το ζήτημα με την ακρίβεια είναι πολύ σημαντικό και δεν το έχουμε ξανααντιμετωπίσει με τόση ένταση τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και την περίοδο της βαθιάς κρίσης, όπου η καταναλωτική δύναμη του μέσου πολίτη είχε καταρρεύσει ή περιοριστεί σημαντικά, υπήρχε πάντοτε η δυνατότητα να καλύψει τα βασικά μέσα για την επιβίωσή του.
Η αγορά είχε αυτορρυθμιστεί και κάλυπτε τις ανάγκες του καταναλωτή σε προϊόντα καθώς υπήρχαν non label τιμές που εξυπηρετούσαν και το μέσο πορτοφόλι. Πέραν των άλλων, για πρώτη φορά μικρές επιχειρήσεις μπόρεσαν να εισβάλλουν στην αγορά και να προωθήσουν τα μικρής παραγωγής προϊόντα τους, αλλά χαμηλής τιμής πώλησης στο ράφι του μπακάλικου.
Σήμερα την ισορροπία αυτή έρχεται να αλλάξει η αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, της κινητήριας βάσης της οικονομίας μας. Η τιμή αυτή δεν έχει προορισμό μόνο στον τελικό καταναλωτή, αλλά επιδρά στην παραγωγή των καταναλωτικών προϊόντων. Δηλαδή το μέτρο της κυβέρνησης να κρατήσει χαμηλό το οικιακό τιμολόγιο στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, μια ανεπαίσθητη ουσιαστικά αντίδραση είναι απέναντι στον κυκεώνα των αλλαγών.
Αν υπολογίσουμε ότι η οικονομία μας είναι αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων, τότε η σημαντική αλλαγή σε έναν από αυτούς, μπορεί να επιφέρει τρομέρή αλλαγή σε όλο το οικοδόμημα. Είναι η λεγόμενη μόχλευση της αγοράς. Όταν σε έναν μοχλό, μεταφέρουμε το σημείο στήριξης ή το τροποποιήσουμε, τότε αλλάζουν άρδην και όλες οι δυνάμεις που χρειάζονται για κινήσουν τον μοχλό… Αρχιμήδειος μηχανική, η οποία έχει εφαρμογή και στην οικονομία.
Όταν το ηλεκτρικό ρεύμα αυξάνει στα εργοστάσια, κατά το ποσοστό του 50%, όταν αυξάνει στο αγροτικό παραγωγικό κομμάτι, όταν αυξάνει στην μεταποίηση, την παροχή υπηρεσιών, στις μεταφορές και τις επικοινωνίες, ας είμαστε σοβαροί: αυτή η αύξηση, σύμφωνα με την τακτική των επιχειρήσεων, θα μετακυλισθεί στην αξία του τελικού προϊόντος.
Τι σημαίνει στην πράξη αυτό: ότι στο σπίτι σου, μπορεί για ένα τρίμηνο να έχεις φθηνό ρεύμα, αλλά θα έχεις ακριβότερα κολοκυθάκια, γάλα, ψωμί, τυρί, τηλεπικοινωνίες, έπιπλα, ρούχα… Τουλάχιστον όσα είναι ελληνικά.
Γιατί εδώ ανοίγει και το μεγαλύτερο κεφάλαιο, που θέλει με τον τρόπο αυτόν, τα ελληνικά προϊόντα πλέον να καθίστανται μη ανταγωνιστικά σε σχέση με τα προϊόντα του εξωτερικού, μέχρι τουλάχιστον να μπορέσει να προσαρμοστεί η αγορά στα νέα δεδομένα. Και εκεί είναι ένα εξίσου μεγάλο πλήγμα για την ελληνική εξαγωγική δραστηριότητα.
Πρέπει λοιπόν να το ξαναδεί προσεκτικά το ζήτημα η ελληνική κυβέρνηση και να επαναπροσδιορίσει την στάση της απέναντι στην απόφαση αυτή να αυξηθεί η τιμή πώλησης του ηλεκτρικού ρεύματος. Ήδη η ελληνική κοινωνία είναι στην φάση της σιωπηλής έκρηξης, καθώς δεν μπορεί να διαχειριστεί την καθημερινότητά της. Χρειάζεται άμεσα μια βαλβίδα εκτόνωσης και όχι το αντίστροφο…
Η μόχλευση της αύξησης του ηλεκτρικού επηρεάζει την οικονομία
