Ο Ισπανικός Εμφύλιος είναι ένα επεισόδιο σύγκρουσης ανάμεσα στο μέλλον και στο παρελθόν, στη δημοκρατία και την αυταρχία, την ελευθερία και τη σκλαβιά, ανάμεσα σε πλειοψηφίες άπορων ανθρώπων και μειοψηφίες ζάμπλουτων ιδιοκτητών κάθε ζωτικού αγαθού ,ανάμεσα στην προοδευτική καλλιέργεια και την κτηνώδη συμπεριφορά που τείνει να κατισχύσει σε όλο τον πλανήτη. Μια αιματοβαμμένη δοκιμή του επερχόμενου παγκοσμίου πολέμου, αυτό είναι ο Ισπανικός Εμφύλιος…
Ο Ισπανικός Εμφύλιος ή Πόλεμος της Ισπανίας ή Πόλεμος των «δύο Ισπανιών» διήρκησε 1000 μέρες από τις 18 Ιουλίου 1936 ως την 1η Απριλίου 1939. Ως γνωστόν νικήτρια βγήκε η «Ισπανία του Εθνικού Μετώπου» ή η «Εθνική Ισπανία του Φράνκο» και ηττήθηκε η Β Ισπανική Δημοκρατία ή η «Ισπανία του Λαϊκού Μετώπου». Κατά γενική παραδοχή σε μεγάλο βαθμό η νίκη πιστώνεται προσωπικά στον καουντίγιο (ανώτατο αρχηγό του κράτους και του στρατεύματος « και χενεραλίθσιμο (στρατάρχη) Φρανθίσκο Φράνκο υπό την καθοδήγηση του οποίου οι «Εθνικοί ή Εθνικιστές ,Εθνικόφρονες ή Φρανκιστές» συνέτριψαν τους «Δημοκρατικούς ,Κόκκινους ή Ερυθρούς» αντιπάλους τους.
Ο συγγραφέας αυτής της μελέτης στηρίχτηκε σε μια ευρύτατη γκάμα πηγών από αρχεία, καταλόγους εκθέσεων, λεξικά, μαρτυρίες, αναμνήσεις, κινηματογραφικά επίκαιρα, ντοκιμαντέρ, ταινίες, περιοδικά και μια εκτεταμένη ισπανόγλωσση και ελληνική βιβλιογραφία.
Ο συγγραφέας δεν παριστάνει τον ουδέτερο παρατηρητή που στέκεται ανάμεσα στις δύο πλευρές. Συμμετέχει ενεργά στη διαμάχη και, παρόλο που επισημαίνει τα πολλά λάθη της πλευράς της Β΄ Δημοκρατίας (1931-1936), με συγκινητικό τρόπο συμμετέχει στο δράμα των ανθρώπων που πίστεψαν σ΄ αυτή τη Δημοκρατία και ηττήθηκαν με τραγικό τρόπο. Παίρνει μάλιστα ως παράδειγμα τη Μαδρίτη ,την οποία εγκατέλειψαν το 1936 οι ηγέτες της δημοκρατικής πλευράς, φοβούμενοι ότι αυτή θα πέσει σύντομα, και αυτή άντεξε τρία χρόνια στηριγμένη στην αντίσταση των πολιτών της. Έτσι γι΄ αυτόν εν τέλει «ο Ισπανικός Εμφύλιος είναι η σύγκρουση της δεξιάς αντίληψης για την Ισπανία με τις αριστερές αντιλήψεις για τις Ισπανίες και παράλληλα η σύγκρουση των αριστερών αντιλήψεων μεταξύ τους και της καθεμιάς με τον εαυτό της».
Ο συγγραφέας τεκμηριώνει πως παρά τις μεγάλες συγκρούσεις εντός της Αριστεράς, σε αντίθεση με τη μονολιθικότητα του φρανκικού μπλοκ, το αποτέλεσμα του Ισπανικού Εμφυλίου κρίθηκε στις πρεσβείες, στις διπλωματικές αποστολές αλλά και στις τράπεζες ,στα εφοπλιστικά γραφεία ,στα λιμάνια ,και όχι στα πεδία των μαχών. Επίσης ,παρά τη Συμφωνία για μη Επέμβαση που κρατούσε ουδέτερη στάση έναντι της Δημοκρατίας και των πραξικοπηματιών, υπήρξαν δίαυλοι εξοπλισμού και τροφοδότησης και των δύο πλευρών, τόσο από τον Στάλιν που μετά την αρχική του άρνηση τροφοδοτούσε τη Δημοκρατία έως το 1938 και τους Βρετανούς, όσο βεβαίως και από τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι .Έργο της γερμανικής Λεγεώνας του Κόνδορα ήταν ο βομβαρδισμός της Γκερνίκα, γεγονός που κινητοποίησε τους αριστερούς διανοούμενους στο πλευρό της Δημοκρατίας.
Η Β΄ Ισπανική Δημοκρατία μελετάται 1. Για τον πόλεμο που έκανε ενάντια στον Φράνκο και στον εαυτό της, 2. Για τον τυφλό σεκταρισμό της που την άφησε χωρίς δημοκράτες, 3. Για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις (οκτάωρο, αναδιανομή και αναδασμός ,διοικητική αυτονομία, διαχωρισμός Κράτους- Εκκλησίας και θεσμοθέτηση της δημόσιας εκπαίδευσης ) που προσπάθησε να περάσει, 4. Για τον δονκιχωτικό ιδεαλισμό της, 5. Για την αποτυχία της να συνδυάσει τη νεωτερικότητα με την παράδοση, 6. Γ`ια τις αφύσικες συμμαχίες της, 7. Για το ότι, αν και ανέτρεψε το παλαιό καθεστώς ,πολλές φορές λειτουργούσε όπως αυτό και τέλος 8. Γιατί ηττήθηκε ,ανεξαρτήτως του σ΄ αυτό συνέβαλε τόσο ο σταλινισμός που διαίρεσε την ενότητά της όσο και η απομόνωσή της από τις δυτικές δημοκρατίες. Το βιβλίο κλείνει με την ανάλυση των «Δ» του Εμφυλίου : Διχόνοια των τάξεων, Διαίρεση των εθνοτήτων και Διχασμός της Ισπανίας.
Η νίκη της Εθνικής Ισπανίας του Φράνκο οδηγούσε στην εξορία «τις ηττημένες Ισπανίες της Δημοκρατίας, της μεταρρύθμισης και της επανάστασης». Ο Φρανκισμός μακροημέρευσε πάνω στο «μεγάλο φόβο»: «Ή Καουντίγιο ή Εμφύλιος». Ύστερα , η μετάβαση από τη δικτατορία στη Δημοκρατία επιτεύχθηκε χάρη στη «συμφωνία της σιωπής» ανάμεσα στους νικητές και τους ηττημένους του Εμφυλίου , ενώ η μεταπολίτευση εδραιώθηκε « in absentia της ιστορικής μνήμης».
Εξαιτίας του δικού της Εθνικού Διχασμού και της εμπλοκής της στον Ισπανικό Εμφύλιο , η Ελλάδα «παρεμπίπτει» στο παρόν έργο.
Διαβάστε το.
Ο Δημήτρης Ε. Φιλιππής γεννήθηκε στην Ενορία Κύμης, το 1961. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Προπτυχιακό Πρόγραμμα «Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού»). Έχει εκτεταμένο ερευνητικό έργο στο πεδίο της ιστορίας και του πολιτισμού της Ισπανίας, των σχέσεών της με την Ελλάδα και άλλες χώρες. Για τον Μεσοπόλεμο, τον Φασισμό και τον Ισπανικό Εμφύλιο έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και τα βιβλία: 1936: Ελλάδα και Ισπανία (επιμ.),Πρακτικά Επιστημονικής Διημερίδας, Βιβλιόραμα-Ινστιτούτο Θερβάντες-Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα 2007. Προφασισμός, εκφασισμός, ψευδοφασισμός. Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία στον Μεσοπόλεμο, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2010. Historia y Literatura. La Guerra Civil Espanola en Grecia, Ediciones del Orto-Universidad de Minnesota, Μαδρίτη 2008. Recuperacion documental. La Herencia Historica Espanola en Grecia/Ανάκτηση Αρχειακού Υλικού: Η Ισπανική Ιστορική Κληρονομιά στην Ελλάδα. Μέρος Α: Ισπανικός Εμφύλιος (1936-39)· Μέρος Β: Β΄ Ισπανική Δημοκρατία (1931-36). Διπλωματικά έγγραφα από το Ιστορικό και Διπλωματικό Αρχείο του Υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας. Ηλεκτρονική και έντυπη έκδοση: Ministerio de Cultura de Espana-Yπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας-Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας- Foro de Formacion y Ediciones-Ediciones del Orto. Μαδρίτη 2010. Pedro Alvarez de Frutos-Dimitris Filippis, La II Republica griega (1924-1935).Venizelos y la diplomacia espanola, Universidad de Granada, Centro de Estudios Bizantinos, Neogriegos y Chipriotas, Γρανάδα 2017.
«Θανάσιμο λευκό» Ρ.Γκαλμπρέϊθ Εκδόσεις Ψυχογιός 2021 σελ.790
Ο θάνατος εμφανίζεται καβάλα σε άσπρο άλογο στην Αποκάλυψη. Σε ένα θεατρικό έργο τα άσπρα άλογα εμφανίζονται ως οιωνός θανάτου.
Το σύνδρομο του θανάσιμου λευκού .Κάτασπρο πουλάρι δείχνει υγιές όταν γεννιέται , αλλά έχει ελαττωματικά έντερα. Δεν μπορεί να κοπρίσει. Δεν μπορούν να επιβιώσουν τα θανάσιμα λευκά .Το τραγικό είναι ότι γεννιούνται ζωντανά , οπότε η φοράδα τα ταΐζει , δένεται μαζί τους και κι έπειτα αυτά πεθαίνουν. Αυτό είναι το θέμα του πίνακα «Ο θρήνος της φοράδας» ,όπου το πουλάρι είναι όντως νεκρό.
Ο Κόρμοραν Στράϊκ είναι ντέτεκτιβ ,νόθος γιος του σταρ της ροκ Τζόνι Ρόκεμπι , ήρωας πολέμου και σύγχρονος Σέρλοκ Χολμς ,έχει ακρωτηριασμένο το πόδι από το γόνατο και κάτω (έχει βάλει προσθετικό πόδι), όταν πάτησε αυτοσχέδια εκρηκτικό μηχανισμό ,όταν υπηρετούσε στο Αφγανιστάν.
Η Ρόμπιν Ελακοτ ή Βενίσια Χολ ή Μπόμπι Κάνλιφ ήταν συνεργάτης του Κόρμοραν Στράϊκ. Ενώ θεωρεί ο Στράϊκ την επαγγελματική του σχέση με την Ρόμπιν πολύτιμη , η προσωπική τους είναι πολύ περίεργη…
Ο Μπίλι Νάιτ ως παιδί ,ήταν μάρτυρας του στραγγαλισμού ενός κοριτσιού, που το τυλίξανε σε μια ροζ κουβέρτα και το θάψανε σε ένα λαγκάδι στη γη του Τζάσπερ Τζιζλ ,κοντά στην έπαυλη του Τζιζλ, στο Όξφορντσαϊρ. Στραγγάλισαν το παιδί πλάι στ΄ άλογο . Αυτά κατήγγειλε ο Μπίλι ,ο οποίος είχε κάποια σχιζοειδή διαταραχή ,στον ντέτεκτιβ Κόρμοραν Στράϊκ, αλλά αυτός δεν τα πολυπίστεψε τα λόγια του Μπίλι. Η αντίδραση του Στράϊκ στην ιστορία του Μπίλι είχε κάτι το αναντίρρητα παράδοξο. Οι έρευνές του έπρεπε να περιοριστούν στο Λονδίνο και όχι στο Όξφορντσαϊρ .
Ο Υπουργός Πολιτισμού των Τόρις ,Τζάσπερ Τσιζλ ζητάει την βοήθεια και προσλαμβάνει τον ντέτεκτιβ Στράϊκ , διότι εκβιάζεται.
Όμως ο Τζάσπερ Τσιζλ βρέθηκε στραγγαλισμένος με μια σακούλα. Στο ποτήρι της πορτοκαλάδας του βρέθηκε αμιτριπτυλίνη, δισκία αντικαταθλιπτικά και φορούσε στο κεφάλι του μια σακούλα που περιείχε ήλιο ,που σε υψηλή συγκέντρωση ,μια ρουφηξιά και αποκοιμιέσαι.
Ο Τσιζλ εκβιαζόταν από τον Τζέρεντ Ουίν ,σύζυγο της τυφλής υπουργού Αθλητισμού Ντέλα -Ουίν ,για κάποιες φωτογραφίες και ο Τζίμι Νάιτ του ζητούσε 40.000 λίρες. Ο Τζέρεντ Ουίν δεν ήταν εκβιαστής : δεν ήθελε χρήματα ,αλλά την παραίτηση και την ατίμωση του Τσιζλ. Όλα έδειχναν για αυτοκτονία του Τσιζλ. Είχε πολλούς λόγους να αυτοκτονήσει ο Τσιζλ. Η γυναίκα του η Κινβάρα ,θα τον χώριζε, είχαν χάσει ένα μωρό από αποβολή , εκβιαζόταν από τον Ουίν και τον Τζίμι, ο μεγάλος του γιος Φρέντι είχε σκοτωθεί στο Ιράκ, ο μικρός του γιος Ράφαελ υπό την επήρεια ναρκωτικών σκότωσε με το αυτοκίνητό του μια νεαρή μητέρα, οι συγγενείς λένε ότι φερόταν αλλόκοτα, ότι έπινε πολύ και είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα .Είναι όμως έτσι ;
Ένα βιβλίο με λαβυρινθώδη πλοκή.
Ένα συναρπαστικό θρίλερ.
Διαβάστε το.
ΡΟΜΠΕΡΤ ΓΚΑΛΜΠΡΕΪΘ είναι το ψευδώνυμο της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, συγγραφέως της ευπώλητης σειράς των βιβλίων του Χάρι Πότερ, καθώς και του μυθιστορήματος ΕΝΑΣ ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ. Το ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΛΕΥΚΟ είναι το τέταρτο βιβλίο στην αστυνομική σειρά με ήρωα τον Κόρμοραν Στράικ, που έγινε δεκτή με εξαιρετικές κριτικές. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν και τα τρία πρώτα βιβλία της σειράς, ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ, Ο ΜΕΤΑΞΟΣΚΩΛΗΚΑΣ και Η ΣΟΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ.
