Τα τελευταία χρόνια η πολιτεία πήρε μια μεγάλη απόφαση, αναφορικά με τον τρόπο των συναλλαγών της με τους πολίτες. Μετακύλισε την προσωπική επαφή με τους πολίτες προς τον ιδιωτικό τομέα, δημιουργώντας ηλεκτρονικές πλατφόρμες και συνδέοντάς της με εφαρμογές που συνδέονται με την ηλεκτρονική τραπεζική. Με τον τρόπο αυτόν ξαφνικά, όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με τις οποιεσδήποτε συναλλαγές με την δημόσια κυρίως διοίκηση, αξιολογούνται και πραγματοποιούνται δια μέσω των λογιστών, των δικηγόρων, των ιδιωτικών ΚΕΠ και κυρίως των Τραπεζών.
Ιδιαίτερα οι Τράπεζες, μετά την διαδικασία των capital control και την μείωση της κυκλοφορίας των μετρητών χαρτονομισμάτων, μετέτρεψαν τα ταμεία τους σε χώρο ουσιαστικά διεκπεραίωσης των συναλλαγών των πολιτών, τόσο με το δημόσιο, όσο και με τις ΔΕΚΟ. Να σημειώσουμε ότι τότε οι Τράπεζες δεν είχαν ακόμη μεταβιβάσει τα κόκκινα δάνειά τους στα fund και η μόνη ουσιαστική λειτουργία τους ήταν να διεκπεραιώνουν αιτήματα των πολιτών που είχαν σχέση με το νέο τρόπο συναλλαγής με το δημόσιο… Να θυμίσουμε σχετικά: έκδοση καρτών αναλήψεων, με την παράλληλη κατάργηση των συναλλαγών δια ζώσης κάτω ενός συγκεκριμένου ποσού (π.χ. 400 ευρώ), την υποχρεωτική χρήση μηχανημάτων Pos σε όλες τις επιχειρήσεις, την εφαρμογή πληρωμών RF και οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία μόνο με ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές…
Την εποχή πριν τον κορωνοϊό, οι τραπεζικές επιχειρήσεις άρχισαν να συρρικνώνουν τα έξοδά τους, με πρώτη κίνηση την μείωση των καταστημάτων τους και στην συνέχεια την ελάττωση του προσωπικού τους. Γνωρίζουμε στην Άρτα π.χ. ότι η μεγάλη τράπεζα Πειραιώς είχε τρία μεγάλα καταστήματα στην πόλη και σήμερα έμεινε μόνο το κατάστημα της παλιάς Αγροτικής (ιδιοκτησία της Τράπεζας).Έτσι σήμερα υπάρχει από ένα κατάστημα των “ονομαζόμενων” συστημικών τραπεζών και ένα κατάστημα της Τράπεζας Ηπείρου.
Η κατάσταση, όπως δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της υγειονομικής κρίσης του covid-19 είχε ως αποτέλεσμα, με την παράλληλη παύση της εν τοις πράγμασι εξυπηρέτησης των δημοσίων οργανισμών των πολιτών, ο φόρτος της αντιμετώπισής τους να βαρύνει τις Τράπεζες… Και όχι ακριβώς τις τράπεζες, αλλά τους τραπεζικούς υπαλλήλους, που είναι επιφορτισμένοι να αντιμετωπίζουν τόσο την τρέχουσα επαγγελματική τους καθημερινότητα, αλλά και την οργή των συναλλασσομένων πολιτών, που περιμένουν έξω από την τράπεζα σχηματίζοντας ουρές πολλών μέτρων, καθώς οι περιορισμοί στις συναθροίσεις επιτρέπουν μόνο έναν μικρό αριθμό ανθρώπων στον εσωτερικό χώρο.
Παρόλη την σκληρή και σημαντική εργασία τους, είναι αλήθεια ότι δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετήσουν όπως θα έπρεπε τους πολίτες. Πολλοί εργάζονται με ραντεβού και μάλιστα σε μακρινή διάρκεια, ακόμη και για επείγοντα θέματα όπως η ανανέωση ή η έκδοση μιας κάρτας ή η ρύθμιση ενός δανείου. Μάλιστα ακόμη και για το ραντεβού, όταν πηγαίνει κάποιος στην Τράπεζα, κινδυνεύει από την οργή του κόσμου που περιμένει στην ουρά.
Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν και άλλοι φορείς, όπως οι λογιστές, οι δικηγόροι, τα ιδιωτικά ΚΕΠ… Οι λογιστές δε αποφάσισαν να μην συμμορφωθούν με συγκεκριμένες νέες υποχρεώσεις και αναφέρουν στους πελάτες τους ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσουν τα δεδομένα που θέτει η κυβέρνηση. Όμως για τους εργαζόμενους στις τράπεζες, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία λύση, όπως επίσης δεν διαφαίνεται και κάποια παρέμβαση της Πολιτείας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το μεγάλο αυτό πρόβλημα που μαστίζει την αγορά και ταλαιπωρεί τους πολίτες.
