Τὴν ἀγάπη γιὰ τὰ ἑλληνικὰ γράμματα καὶ τὴν ἑλληνικὴ παιδεία, τὴν κοινωνικὴ δράση καὶ τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν, τίμησε τὸ σχολεῖο μας μὲ ἀφορμὴ τὴν σχολικὴ ἑορτὴ τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν στὶς 28 Ἰανουαρίου.
Οἱ τρεῖς ἑορταζόμενοι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας εἶχαν ὅλοι τους βαθιὰ ἀγάπη γιὰ τὰ ἑλληνικὰ γράμματα, γνώριζαν σὲ βάθος καὶ πλάτος τὴν ἑλληνικὴ παιδεία καὶ διέθεταν ἐκπληκτικὴ ἑλληνομάθεια.
Ἡ παιδεία κατὰ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες πρέπει νὰ ἀποτελεῖ δρόμο ἀπελευθέρωσης προσωπικῆς καὶ κοινωνικῆς, ὄχι διαδικασία ἐξαναγκασμοῦ καὶ ἀνελευθερίας. Ὁ Ἰωάννης Χρυσόστομος θεωρεῖ ὅτι πρωτεύοντα ρόλο στὴν ἐκπαιδευτικὴ διαδικασία παίζει ἡ προσωπικότητα τοῦ δασκάλου καθὼς ἐπίσης καὶ ἡ σχέση του μὲ τοὺς μαθητές. Ἡ σχέση δάσκαλου-μαθητῆ πρέπει νὰ εἶναι μία σχέση ἀγάπης καὶ ἀλληλοσεβασμοῦ. Τὸ νὰ ἀγαπᾶ ὁ δάσκαλος τὸ μαθητὴ καὶ νὰ ἀγαπιέται ἀπὸ αὐτόν, «τὸ φιλεῖν καὶ φιλεῖσθαι» ὅπως ἀκριβῶς λέει, εἶναι τὸ στοιχεῖο ἐκεῖνο ποὺ βοηθάει οὐσιαστικὰ νὰ γίνει ἀποδοτικὴ ἡ διδασκαλία. Ὁ καλὸς δάσκαλος κατὰ τὸν Χρυσόστομο ἐμπνέει, προσελκύει καὶ πείθει. Δὲν εἶναι ἐγωιστὴς οὔτε ἀλαζόνας, δὲν διακρίνεται γιὰ τὸ ἐξουσιαστικό του ὕφος, ἔχει πνεῦμα μαθητείας, δὲν περιαυτολογεῖ. Εἶναι ταπεινὸς ἔχοντας συναίσθηση τῶν ἀτελειῶν καὶ ἀδυναμιῶν του. Γνωρίζει καλὰ «ὅτι ἡ ἐπιείκεια εἶναι πιὸ δυνατὴ ἀπὸ τὴν βία».
Ὁ παιδαγωγὸς πρέπει νὰ ἐπιδεικνύει δημοκρατικὸ πνεῦμα καὶ νὰ σέβεται τὴ γνώμη τῶν μαθητῶν του. Ἀπέναντί τους νὰ εἶναι ἁπλός, εἰλικρινής, ἀπονήρευτος, ἄδολος. Νὰ ἀποφεύγει τὴν εἰρωνεία καὶ τὴν ὑποκρισία. Οἱ δάσκαλοι κατὰ τὸν Ἅγιο Πατέρα δὲν πρέπει νὰ εἶναι φορτικοὶ καὶ πιεστικοὶ ἀλλὰ φιλόστοργοι.
Εἶναι ἀξιοπρόσεκτο ὅτι τὴν ἐπιστημονική τους κατάρτιση οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες δὲν τὴν χρησιμοποίησαν γιὰ ἀτομικὴ προβολή, ἀλλὰ γιὰ νὰ προσφέρουν στὸν ἀδερφό τους.
Ὁ Χρυσόστομος ποὺ σπούδασε κι αὐτὸς γιατρὸς χτίζει πολλὰ νοσοκομεῖα στὴν Κωνσταντινούπολη, στὰ ὁποῖα ὅπως καὶ ὁ Βασίλειος περιποιεῖται ὁ ἴδιος τοὺς ἀσθενεῖς.
Ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα ἔχει καταδείξει ὅτι ὁ Βασίλειος καὶ ὁ Χρυσόστομος εἶναι οὐσιαστικὰ οἱ ἐμπνευστὲς ἑνὸς δημοσίου συστήματος ὑγείας ποὺ μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου ἁπλώνεται σὲ ὁλόκληρη τὴν Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία.
Οἱ Τρεῖς Πατέρες πιστεύουν ξεκάθαρα πὼς ἡ μανία τοῦ πλούτου καὶ τὰ συμφέροντα τῶν ἰσχυρῶν εὐθύνονται γιὰ τὴν κατάντια τῶν κοινωνιῶν, γιὰ τὴν πείνα, τὴν ἐγκατάλειψη, τοὺς πολέμους. «Οἱ πόλεμοι» γράφει ὁ Χρυσόστομος «γίνονται ἀπὸ τὸν ἔρωτα γιὰ τὰ χρήματα», ἐνῶ ὁ Βασίλειος διερωτᾶται «ἕως πότε θὰ κυβερνᾶ ὁ πλοῦτος ποῦ εἶναι ἡ αἰτία τοῦ πολέμου; Οἱ ἐξοπλισμοὶ» συμπληρώνει «γίνονται γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ πλούτου». Ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, συμπληρώνοντας τὸν προβληματισμὸ τοῦ Μ. Βασιλείου λέει: «Μητέρα τῶν πολέμων εἶναι ἡ πλεονεξία, οἱ πόλεμοι μὲ τὴ σειρὰ τοὺς γεννοῦν τὴν ὑψηλὴ φορολογία, ποὺ εἶναι ἡ αὐστηρότητα καταδίκη τῶν πολιτῶν». Ὁ Μέγας Βασίλειος καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος θεωροῦν ὅτι ἡ κοινοκτημοσύνη εἶναι ἡ λύση τοῦ κοινωνικοῦ προβλήματος καὶ προτείνουν τὴν πρωτοχριστιανικὴ κοινότητα τῶν Ἱεροσολύμων ὅπου ὅλα ἦταν κοινά, σὰν πρότυπο γιὰ μία δίκαιη κοινωνικὴ ὀργάνωση τῶν χριστιανικῶν κοινωνιῶν.
Ἐπιπλέον, σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ἡ γυναίκα βρισκόταν στὸ κοινωνικὸ περιθώριο οἱ Πατέρες ἀναλαμβάνουν τὴν ὑπεράσπισή της καὶ ἀγωνίζονται σθεναρὰ νὰ τῆς δώσουν τὴν θέση ποὺ τῆς ἁρμόζει στὴν κοινωνία. Εἶναι γνωστὴ σὲ ὅλους μας ἡ θέση τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, 17 αἰῶνες πρὶν τὴν ἐποχή μας, ὅταν στιγμάτιζε, τὴν μεροληπτικὴ ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν νομοθεσία τοῦ κράτους. Ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἐρχόμενος σὲ ρήξη μὲ τὶς ἀνδροκρατικὲς ἀντιλήψεις τῆς ἐποχῆς του, ἐπιλέγει ὡς πρώτη μεταξὺ τῶν συνεργατῶν τοῦ μία γυναίκα, τὴν Ὀλυμπιάδα, ἡ ὁποία ἀναδεικνύεται σὲ ἡγέτιδα τοῦ χριστιανικοῦ κοινωνικοῦ ἔργου.
Γιῶργος Ἔξαρχος
Ἀξιέπαινη ἡ προσπάθεια τῶν μαθητῶν τῆς Β΄ Λυκείου, οἱ ὁποῖοι ἀνέβασαν ἕνα ἐνδιαφέρον μονόπρακτο γιὰ νὰ τιμήσουν μὲ τὸν δικὸ τοὺς τρόπο τοὺς Προστάτες τῶν τεχνῶν καὶ τῶν γραμμάτων. Ἡ ἐκδήλωση ὁλοκληρώθηκε μὲ τὰ τραγούδια τοῦ Παύλου Σιδηροπουλου «Ἐν κατακλείδι» καὶ «ὁ Προσκυνητὴς» τοῦ Ἀλκίνοου Ἰωαννίδη.
Συγχαρητήρια σὲ ὅλους τους μαθητὲς ποὺ συμμετεῖχαν καθὼς καὶ στοὺς ἐκπαιδευτικοὺς ποὺ ὀργάνωσαν τὴν ἐκδήλωση, τὸν Ἔξαρχο Γιῶργο ΠΕ02 καὶ στὸν Βασίλη Σιλιόγκα ΠΕ16 γιὰ τὴν τεχνικὴ βοήθεια.
