Και ο Νίκος Στάμος με τις επισημάνσεις του αναφέρθηκε στην αήθη απάντηση του Γραφείου Τύπου του Δήμου Αρταίων (και συγκεκριμένα του Δημάρχου) σε ανάρτηση του apopsi-press. Ευθαρσώς στάθηκε στο πλευρό μας, αποδεικνύοντας ότι η υπόθεση δεν περιορίζεται στην διαφορά μεταξύ ενός μέσου και ενός ΟΤΑ. Τον ευχαριστούμε…
Πάντως για την σημειολογία και μόνο θέλω να επισημάνω κι εγώ δυο τρία πράγματα. Το πρώτο είναι ότι κάθε φορά που ο Νίκος Στάμος έγραφε κάτι αιχμηρό κατά της Άποψης και του υπογράφοντος, πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, έπαιρναν τηλέφωνο ή με mail μας ενημέρωναν οι ενδιαφερόμενοι… Τώρα που έγραψε κάτι καλό, κανένας δεν έστειλε ούτε μήνυμα στο messenger….
Έτσι είναι τα πράγματα και με τους πολιτικούς, αλλά και με τους αναγνώστες μας: όταν γράφεις κάτι καλό για έναν πολιτικό, το θεωρεί αυτονόητο, είναι κάτι που είναι δεδομένο ο Τύπος να του καταγράφει τα θετικά και να τα δημοσιοποιεί. Όταν τσιμπάς λίγο κριτική ή έλεγχο, τότε αίφνης το μέσο είναι …μίσθαρνον όργανο των “αντιπάλων”, το δημοσίευμα “αφήγημα που εξαρχής και δόλια έχετε καταστρώσει” (έτσι έγραψε για μας το Γραφείο Τύπου του Δήμου Αρταίων)…
Από την άλλη και οι αναγνώστες (οι περισσότεροι λαθραναγνώστες, κανένας δεν έχει βάλει το χέρι να πληρώσει μια συνδρομή στην εφημερίδα… μεταξύ των οποίων και ο Δήμος Αρταίων) όταν γράφεις κάτι καλό, τότε “γλύφεις” και “τα παίρνεις”, όταν γράφεις κάτι με κριτική διάθεση, τότε “εκβιάζεις για να τα πάρεις” κλπ. Οπότε καλώς ή κακώς, από ένα σημείο και πέρα δεν λειτουργείς με τις αντιλήψεις των άλλων… απλώς κάνεις την δουλειά σου.
Πάντως για να αρθεί και μια ακόμη παρεξήγηση: η φτωχή εφημερίδα ΑΠΟΨΗ, επέλεξε τον δρόμο της εκδοτικής και μόνο πορείας. Τι σημαίνει αυτό: το ΚΑΔ της έχει μόνο έκδοση εφημερίδας & περιοδικού και ιστοσελίδας. Αυτό συνεπάγεται ότι δεν κάνουμε καμία άλλη δραστηριότητα. Ούτε τυπογραφείο έχουμε, ούτε κέτερινγκ κάνουμε (πολύ συνήθης δραστηριότητα εφημεριδάδων σε όλη την Ελλάδα), ούτε εκδηλώσεις διοργανώνουμε,ούτε διαφημιστές είμαστε … Εν ολίγοις, δεν μπορούμε να έχουμε καμία είδους εργολαβία με τους Δήμους και τους άλλους φορείς. Αυτό δεν σημαίνει ότι μεμφόμαστε τις άλλες εφημερίδες και τα ΜΜΕ. Πάνω απ’όλα το ΜΜΕ είναι μια επιχείρηση και αυτό σημαίνει ανάγκη για βιωσιμότητα. Και μπορώ να γνωρίζω ότι καμιά επιχείρηση στην Άρτα (πλην των εργολάβων δημοσίων έργων) δεν μπορεί να έχει βιωσιμότητα μόνο με τις συναλλαγές του με τον Δήμο…
Όσον αφορά τις περίφημες διαφημίσεις του Δήμου Αρταίων, αμφιβάλλω κι αν έχει πληρωθεί κάποιος γι’αυτές, καθώς οι αναθέσεις (για 120 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ) που γίνονται είναι άτυπες (δεν υπάρχει γραπτή εντολή) και για να πληρωθείς σου λένε να συνενοηθείς με τον έναν ή τον άλλο. Από τον Δήμο Αρταίων λοιπόν τον ενάμιση χρόνο, τις κάθε είδους διαφημίσεις τις έχουμε δημοσιεύσει εν γνώσει μας ότι χρήματα δεν πρόκειται να πάρουμε. Βέβαια, ίσως εδώ ισχύει το ανέκδοτο με την Πόντια πουτάνα, η οποία έμαθε ότι οι άλλοι πληρώνονται, αλλά και πάλι… πραγματικά περισσότερα χάνει κανείς σε χρόνο και χρήμα, κυνηγώντας το 100ευρω. Τα μόνα χρήματα που πήραμε ήταν από τιμολόγια από την συνεργαζόμενη με τον Δήμο διαφημιστική εταιρία ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟ, που αντιστοιχούν στο ποσό των 300 ευρώ -με μια επιφύλαξη- συνολικά. Βέβαια αν υπήρχε οργανωμένο γραφείο τύπου και δεν ασχολούνταν μόνο πως θα γίνει καλύτερη η αγιογραφία του Δημάρχου, θα φρόντιζαν και τα Μέσα να πληρώνονται για τις δημοσιεύσεις που παραγγέλονται. Δεν μπορούμε κι εμείς να είμαστε όλη μέρα στο Δημαρχείο και να φωνάζουμε “Δημαρχάρα μου”, για να πάρουμε ότι μας έχει παραγγελθεί…
Αυτά δεν τα λέμε για να μάθει ο κόσμος πως “ο Δήμος εξαγοράζει τις εφημερίδες”, αλλά προκειμένου να αντιληφθεί πόσο κενοί περιεχομένου είναι αυτού του είδους οι συμψηφισμοί. Δηλαδή και εν ολίγοις τα λεφτά από την διαφήμιση δεν είναι το ζητούμενο στην σχέση Τύπου, ΜΜΕ και Αυτοδιοίκησης. Τώρα αν κάποιοι είναι τόσο μάγκες που μπορούν και τα παίρνουν “μαύρα” και κάτω το τραπέζι, δεν έχουμε παρά να δηλώσουμε ότι τους συγχαίρουμε, τους θαυμάζουμε και όταν μεγαλώσουμε θα θέλαμε να τους μοιάσουμε…στην παρούσα φάση όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Από την άλλη ο Τύπος πνέει τα λοίσθια… Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τους λόγους. Βλέπουμε ότι ακόμη και το ΑΡΓΟΣ στην περιοχή αντιμετωπίζει – πρόσκαιρα ίσως, αλλά άξια καταγραφής- προβλήματα. Το Υπουργείο Τύπου γίνεται όσο περνάει ο καιρός και πιο αυστηρό στις προϋποθέσεις λειτουργίας τους (και κυρίως της επιβίωσής του Τύπου). Σε λίγο καιρό θα βασιλέψουν οι σελιδάδες και ο ιντερνετικός Τύπος… Οι λίγοι λοιπόν επιμένοντες, καταγραφόμαστε εκ των πραγμάτων ως γραφικότητες (γράφοντες και υπογράφοντες). Οι τελευταίοι των Μοϊκανών, έχοντας την συναίσθηση ότι είμαστε μια φυλή που χάνεται…
