Με έκπληξη αντικρύσαμε στο χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο..την κλειστή πόρτα από τις φανερά απογοητευμένες σχολικές μας καθαρίστριες…
Οι οποίες αναγκάστηκαν σε αυτό το “τελευταίο μέτρο” για να εκφράσουν την αγανάκτηση τους για την “κοροιδία” της Δημοτικής Αρχής…
Και για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…να θυμηθούμε ότι εδώ και 8 μήνες περίπου…η Δημοτική Αναγέννηση είχε ξαναθέσει το θέμα της πληρωμής των δεδουλευμένων,που κέρδισαν αυτές οι γυναίκες και με απόφαση Εφετείου,και δυστυχώς ακόμη περιμένουν…
“Δεν έχει χρήματα απαντά ο Δήμος Αρταίων…” και εμείς λέμε..ότι απλά δεν θέλει να τα δώσει…
Γιατί…εκεί που θέλει οι διαδικασίες γίνονται με τρόπο ταχυδακτυλουργικό…
Οσον αφορά τη μόνιμη στέγαση του Μουσικού Σχολείου Αρτας…είναι κάτι σαν το Επιχειρηματικό Πάρκο..και τη δεύτερη γεφύρωση του Αράχθου…..η Δημοτική Αρχή το ψάχνει το θέμα…θυμιζοντας μας τη λαική παροιμία..
“Νοικοκυρά που δεν θέλει να ζυμώσει όλη μέρα κοσκινίζει”…
Από την πλευρά μας ευχόμαστε στη Λίτσα Κιτσαντά..,που μας συνδέουν κοινοί αγώνες και μάχες,καλή αντάμωση στις διεκδικήσεις..
Η αλήθεια είναι ότι θα μας λείψει…
Για τη Δημοτική Αναγέννηση
Η επικεφαλής
Ταπραντζή Τζένη
