Σάρωσε προχθές η Αντιπολίτευση του Δήμου Αρταίων με τα απανωτά καρφιά απέναντι στην πολιτική στασιμότητας και πλήρους αδράνειας της δημοτικής αρχής του Χρήστου Τσιρογιάννη… Ο ένας πόντος μετά τον άλλον, με τον Γιάννη Παπαλέξη με αφορμή την αδιάφορη στάση του Δήμου Αρταίων για το Μουσικό Σχολείο Άρτας, να αναφέρει για τα θέματα που “βαλτώνουν” στις καλένδες της δημοτικής αρχής και έχουν αρχίσει να “βρωμάνε”… Από το 2012 μιλάμε για την μεταφορά του Μουσικού Σχολείου, από το 2012 μιλάμε για την Γέφυρα στις Κεραμάτες, από το 2012 μιλάμε για το Επιχειρηματικό πάρκο… Δέκα χρόνια αδράνεια και μεγάλα λόγια.
Το δεύτερο σετ συνέχισε η Τζένη Ταπραντζή, η οποία κατηγορηματικά ανέφερε στην Διευθύντρια του σχολείου κ. Ζιώρη ότι “αν δεν αλλάξει δημοτική αρχή, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση για το Μουσικό Σχολείο” και αναφέρθηκε στην πολιτική επιλογή του Δημάρχου και της δημοτικής αρχής να κάνουν αυτοδιοίκηση της πίσσας και του “ρίξε μου λίγο τσιμεντάκι” προκειμένου να ενισχύσει την πολιτική του επιρροή ενώπιον της εκλογικής διαδικασίας.
Ο μόνος που απάντησε εκείνη την στιγμή ήταν ο Σωτήρης Χρηστούλης, ο οποίος ανέφερε ότι “μας κάνετε να φαινόμαστε ανάλγητοι για το Μουσικό Σχολείο, ενώ στην πραγματικότητα κάνουμε ότι είναι καλύτερο”, ενώ η Βάσω Αμπελογιάννη επεσήμανε ότι “μάλλον μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο”
Να αναφέρουμε βέβαια ότι μετά το δημοτικό συμβούλιο, ο Γιάννης Παπαλέξης και η Τζένη Ταπραντζή ανάρτησαν φωτογραφία στα κοινωνικά δίκτυα με την επισήμανση
” Η αυτοδιοίκηση έχει κοινούς στόχους και διεκδικήσεις….
Γι’ αυτό την υπηρετούμε…!!”
Παρόλα αυτά, πρέπει να δώσουμε την αληθινή διάσταση της κατάστασης. Ότι τόσο η αντιπολίτευση, όσο και η διάθεση δυσαρέσκειας που έχει η τοπική κοινωνία απέναντι στην Δημοτική Αρχή της πίσσας και του τσιμέντου, δεν μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί σε πολιτικό φορέα, που θα σταθεί απέναντι στη μηχανή των υποψηφίων που έχει στήσει ο Τσιρογιάννης. Ήδη με την αίσθηση της επικρατούσας δύναμης, ετερόκλητα στοιχεία έχουν προσεγγίσει την δημοτική αρχή, με διάθεση συνεργασίας.
Άλλωστε ο Δήμαρχος έχει αποδείξει ότι έχει θέσεις και θεσούλες για όλους, είτε μπόρεσαν να εκλεγούν, είτε όχι και στις δύσκολες αυτές εποχές είναι ιδιαιτέρως ελκυστική η ιδέα της άσκησης εξουσίας και της διαχείρισης δημοσίων υποθέσεων.
