Γράφει: η Χριστίνα Μπίζα
Κορύφωση αγωνίας για τα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα αφού καθημερινά οι ανατιμήσεις περιορίζουν τις απαραίτητες αγοραστικές δυνατότητες αποτρέποντας με απανθρωπιά την αξιοπρεπή επιβίωση…
Οι άνθρωποι που ζουν με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα δεν προλαβαίνουν να εισπράξουν τα 100 ευρώ μετρητά και τα 100 ευρώ σε κάρτα αγορών και μόλις τις πρώτες μέρες του μήνα αυτά εξανεμίζονται χωρίς να έχει προλάβει ο πολίτης που του αναλογούν να καλύψει τις στοιχειώδεις του ανάγκες…
Έρχεται το ΤΕΒΑ από την άλλη πλευρά να καλύψει με διανομές τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης ένα δυσαναπλήρωτο κενό… Διανομές με ερωτηματικά όμως γιατί ενώ παλαιοτέρα υπήρχε διανομή με ποικιλία τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, ειδικά στην Άρτα περιορίζονται όλα αυτά…
Ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο γίνονται όλα με το σταγονόμετρο σε διανομή μόνο χοιρινού και κοτόπουλου για τα ευάλωτα νοικοκυριά αφήνοντάς στη μοίρα τους πολίτες για την προμήθεια των υπολοίπων τροφίμων για να συνοδέψουν το μαγειρεμένο κρέας και το κοτόπουλο καθώς και των άλλων ειδών πρώτης ανάγκης…
Παρατηρούμε όμως μόλις δίπλα μας στην γειτονική μας Πρέβεζα στις 27 Σεπτεμβρίου του 2022 η διανομή περιελάμβανε χοιρινό κρέας, τυρί φέτα, τυρί γραβιέρα, γάλα εβαπορέ, ρύζι, ηλιέλαιο, χυλοπίτες, μέλι και μήλα.
Στη Άρτα η τελευταία διανομή ήταν τον Ιούνιο 20 έως 22- 2022 όπου διανεμήθηκε μόνο κοτόπουλο…
Οι ανάγκες των πολιτών είναι καθημερινές και ιδιαίτερα τώρα που ο χειμώνας πλησιάζει είναι κατανοητό τουλάχιστον σε αυτούς που το πορτοφόλι τους στενάζει ότι υπάρχει ανάγκη στήριξης των ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων εκτός και ισχύει και εδώ ότι ο χορτάτος τον νηστικό δεν τον πιστεύει…
Έχει ανάγκη ο κάθε πολίτης στήριξης με ποιοτικά προϊόντα σε προσιτές τιμές πόσο μάλλον όταν έχει φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο με τα βαλάντια να μην επαρκούν ιδιαίτερα όταν και οι προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης δεν καρποφορούν και οι ελπίδες εξανεμίζονται…
Οι πιθανές διαφωνίες με προμηθευτές όπου υπάρχουν, ταχύτατα οι υπεύθυνοι επιβάλλεται να διαθέτουν ευελιξία ώστε να βρίσκονται εναλλακτικές. Οι πολίτες είναι απαράδεκτο να αισθάνονται παραγκωνισμένοι και με την αγωνία επιβίωσης γιγαντωμένη για τους ίδιους και για τα παιδιά τους..
Αισθανόμαστε φρίκη από εικόνες γυμνών μεταναστών από τους γείτονές μας και εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας σε όλα τα Διεθνή Φόρα, όμως κάθε διακλάδωση της ζωής μας στην ακραία της μορφή εμπεριέχει ένα είδος βαρβαρότητας και εξάντλησης και της υπομονής αλλά και της δυνατότητας επιβίωσης του πληθυσμού..
Η ευαισθησία προς το λαό είναι επιβεβλημένη γιατί η Κυβέρνηση μπορεί να καταβάλει προσπάθειες να θωρακίσει τους πολίτες με επιδόματα στήριξης εκεί που υπάρχει η δυνατότητα όμως οι καιροί είναι περισσότερο από δύσκολοι…
Όταν εμφανίζεται έλλειψη κρίκων στο μηχανισμό υποστήριξης, τα γρανάζια δεν κινούνται από την μια και από την άλλη ο λαός δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στρεβλώσεις κοινωνικής παράκρουσης με ακραία εγκληματικότητα και ηθική κατάπτωση…
Υπήρχε και παλιότερα φτώχεια όμως υπήρχε μια καλά οργανωμένη κοινωνική και οικογενειακή δομή με ηθικές αξίες, που υποκαθιστούσε και με σοφία σμίλευε μία οικιακή οικονομία τάξης και οργάνωσης που σήμερα στον αστικό ιστό τουλάχιστον έχει μειωθεί δραματικά…
Το όραμα ενός διαφορετικού κοινωνικού προτύπου έχει μπερδέψει τον κόσμο και εάν δεν υπάρχει ούτε η τροφή τα πράγματα θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο…
Ο ξυλόφουρνος, η μασίνα και το άλογο για τις μετακινήσεις μπορεί να είναι μόνο μία ανάμνηση για κάποιους άλλα μπορεί εάν δεν προσέξουμε όλοι σε όλες τις κοινωνικές και κρατικές βαθμίδες να αποτελέσει μία νέα απαισιόδοξη πραγματικότητα μιας βιασμένης χωρίς ουσιαστικά οχυρωματικά κοινωνικά έργα μηχανής …
Σπεύσατε όλοι όσοι η ικανότητα ή η ανικανότητα σας επηρεάζει το λαό να βελτιώσετε το βηματισμό σας γιατί τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα…
