Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο εσμός συμφερόντων που την στηρίζει, πανηγυρίζουν για τον προϋπολογισμό που κατέθεσε, λέγοντας ότι είναι ο πρώτος που συντάσσεται εκτός μνημονίων και μεταμνημονιακής εποπτείας, ξεχνώντας βέβαια να πουν ότι είναι μια πορεία που δρομολογήθηκε τον Αύγουστο του 2018 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια.
Αλλά ακόμα και το κυβερνητικό επιχείρημα, περί πρώτου «ελεύθερου προϋπολογισμού» μετά από δώδεκα χρόνια, αναδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι αυτή η κυβέρνηση εκπροσωπεί τα συμφέροντα των λίγων και όχι της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, που έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με πρωτοφανές και ογκούμενο κύμα ακρίβειας. Πανηγυρίζει για ελεύθερο προϋπολογισμό και αντί να δείξει λοιπόν μια έμπρακτη στήριξη σε κοινωνικά στρώματα που βίωσαν τη λιτότητα, την ανασφάλεια και την περιθωριοποίηση όλα αυτά τα χρόνια, οι κρατικές δαπάνες μένουν σταθερές, ενώ τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται κατά δύο (2) δισεκατομμύρια ευρώ. Οι τόσο αναγκαίες κοινωνικές δομές, ειδικά σε μια τέτοια περίοδο, εξακολουθούν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη να παραμένουν σε καθεστώς μνημονίων.
Τα ίδια τα στελέχη της κυβέρνησης αναγνωρίζουν ότι για φέτος και το 2023 τα εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα θα μειωθούν άνω του 15%, λόγω του πληθωρισμού. Για τα είδη πρώτης ανάγκης, αυτά που καταναλώνουν περισσότερο τα ολοένα και περισσότερα φτωχοποιημένα ελληνικά νοικοκυριά, η ακρίβεια, άρα η διάβρωση του εισοδήματος τους, είναι ακόμη μεγαλύτερη. Συνεπώς τη στιγμή που η κυβέρνηση πανηγυρίζει, η ανάπτυξη δεν κατανέμεται δίκαια και οι ανισότητες μεγαλώνουν. Είναι ένας προϋπολογισμός με ημερομηνία λήξης την επομένη των εκλογών, όποτε κι αν αυτές γίνουν και τη συγκρότηση κυβέρνησης των προοδευτικών δυνάμεων.
