- Μεγάλες πόρτες άνοιξε η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή το Σωτήρη Χρηστούλη. Και αυτό επειδή είναι εκείνη η ώρα, που πρέπει να σκεφτούμε ως τοπικές κοινωνίες και ως κόμματα, αν πρέπει να γίνονται συνεργασίες και μέχρι που είναι η λεπτή κόκκινη γραμμή, που δεν επιτρέπεται να την προσπερνάμε.
- Δηλαδή, ποια είναι τα όρια…
- Άλλοι λένε ότι τα όρια είναι ασαφή και έγκεινται στην πολιτική απόφαση του καθενός μας να τα ορίσει.
- Π.χ. το μέλος της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ, κ. Γιώργος Θωμάς αναφερόμενος στο ΤΕΕ, το οποίο τα μέλη της διοικούσας επιτροπής προερχόμενα από διαφορετικά κόμματα απαντάει στο άρθρο για τον Σωτήρη Χρηστούλη (σελ. 9) και αναφέρει: Τι σχέση έχουν τα επιμελητήρια; Τα επιμελητήρια διοικούνταν ανέκαθεν με απλή αναλογική. Η διοικούσα επιτροπή του ΤΕΕ συγκροτείται με απλή αναλογική και για να υπάρχει διοίκηση πρέπει κάποιες παρατάξεις να ομονοήσουν σε προγραμματική βάση. Μη τα βάζετε όλα στο μίξερ για να δικαιολογήσετε τις ενέργειες κάποιων.
- Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι έχουν έρθει τα πράγματα σε ένα τέτοιο σημείο, ώστε πραγματικά όλοι και όλα θα μπουν στο μίξερ… Και αυτό επειδή, αν πρέπει να ξεκινήσει αυτός ο διάλογος, πρέπει να οριστούν τα κοινά αποδεκτά σημεία και να προσδιοριστεί με σαφήνεια, ποιες είναι οι πλευρές του γηπέδου, που μπορεί ελεύθερα να κινηθεί κάποιος.
- Κάτι αντίστοιχο, είχαμε και στην γειτονική μας Λευκάδα, πριν κάποιους μήνες, όταν εκλεγμένα μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, είχαν πάει και ψηφίσει στις εσωκομματικές εκλογές της … Νέας Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να γίνει μπάχαλο η ιστορία και μέχρι σήμερα να μην έχει γίνει ακόμη κατανομή θέσεων στη Νομαρχιακή της Λευκάδας.
- Αυτή η ιστορία, είναι από τον Μάϊο, στην γειτονική μας Λευκάδα: ούτε διαγραφές ανακοινώθηκαν, ούτε ακυρώσεις εκλεγμένων, λόγω … κομματικών παρεκκλίσεων. Και απ’ότι εκτιμάται, μάλλον θα γίνει το θέμα γαργάρα και θα προχωρήσει η Νομαρχιακή ήρεμα και καλά, γιατί εκλογές έχουμε και πρέπει να οργανωθούν τα πράγματα και να συγκεντρωθεί ο κόσμος…
- Το μεγάλο ερώτημα, σε τέτοιου είδους συγκρουσιακές καταστάσεις, είναι ένα και προαιώνιο: όταν συγκρούονται οι απόψεις σου και οι πολιτικές σου θέσεις, με αυτές της κεντρικής πολιτικής, δηλαδή αν τα αρμόδια όργανα της παράταξης, που ελέγχουν τις διαδικασίες της τάξης και της πειθαρχίας, τελικά δεν αφουγκραστούν τις ανησυχίες σου, ή σε απλά γαλλικά, σε «αδειάσουν» και σου μείνει η διαμαρτυρία, ως άσμα ηρωικό και πένθιμο, εσύ τι κάνεις;
- Παραιτείσαι από τα όργανα ή το καταπίνεις και λες «και τι α κανσ α κατσ α μαλωσ»; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα.
- Εν τω μεταξύ, έχουν αρχίσει και τίθενται και άλλα θέματα, σχετικά με την υποψηφιότητα Χρηστούλη: αν ο Σωτήρης ήθελε να μείνει αντιδήμαρχος, κακώς κατέβηκε ως εκπρόσωπος του Ανδρουλακικού μπλοκ. Έτσι έκοψε τον δρόμο από στελέχη, που είχαν εξίσου στενή σχέση και με τον Βαγγέλη Αργύρη, αλλά και με το Νίκο Ανδρουλάκη και αναφερόμαστε φυσικά στον Παύλο Μίχα, ο οποιίος είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του να είναι υποψήφιος…
- Πολύς και απλωμένος τραχανάς: αν δεν είχε γίνει η ανάρτηση Τσιρογιάννη, θα μπορούσε όλη αυτή η αντάρα να είχε αποφευχθεί. Μεγάλο επικοινωνιακό λάθος, που στην περίοδο αυτή, κάποιοι φρόντισαν να το εκμεταλλευτούν στο μέγιστο (και καλά κάνουν, έτσι είναι η πολιτική).
- Για να δούμε το νέο σάρωθρο του Δήμου Αρταίων, θα τα μαζέψει όλο αυτόν τον χαμούλη, ή θα μείνει στο τέλος μόνο με τις χειραψίες με τον Αντιδήμαρχο καθαριότητας Γιώργο Μπουκουβάλα, ο οποίος συγκινήθηκε (κατά την ανακοίνωση) που ο Δήμος απέκτησε σκουπιδιάρα και έσπευσε να επανακαταγεί στις μάχιμες εκλογικές δυνάμεις…
- Είναι αλήθεια ότι σε τέτοιες δύσκολες εποχές και η γραφικότητα τέτοιου είδους, είναι ένα βάλσαμο ψυχής… Πάντα τέτοια να έχουμε!!!
Οι γκρίνιες του Δημάρχου για τις υποδομές του φυσικού αερίου έχουν και κάποιο υπόβαθρο
Είχαμε παρακολουθήσει τον δημόσιο λόγο αναφορικά με το φερόμενο επεισόδιο, ότι δηλαδή ο δήμαρχος Αρταίων έφυγε από την συνάντηση των φορέων της Αυτοδιοίκησης με τα στελέχη της Δημόσιας Επιχείρησης Δικτύων Διανομής Αερίου Α.Ε (ΔΕΔΑ) και στην αρχή είχα θεωρήθει ότι πρόκειται για τις συνήθεις υπερβολές, που πολλές φορές ακολουθούν τις συμπεριφορές του κ. Δημάρχου.
Παρόλα αυτά σε μεγάλο βαθμό μου δημιουργήθηκε και εμένα η εύλογη απορία αναφορικά με τον συγχρονισμό όλων αυτών των έργων που γίνονται στους δρόμους της πόλης μας και υπάρχει ο κίνδυνος, όποιος από εμάς οδηγεί μηχανάκι να πάει να βρει γρηγορότερα τους προγόνους του, ενώ αν οδηγεί αυτοκίνητο, να πρέπει συνεχώς να επισκέπτεται το βουλκανιζατέρ της γειτονιάς του, να του φτιάξει τις ζάντες και τα σασμάν.
Ήδη ο Δήμος Αρταίων, αλλά και οι άλλοι φορείς, όπως η ΔΕΥΑΑ, όπως ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ και η κάθε εταιρία που έχει σκάψει για να περάσει οπτική ίνα και στο τέλος έχει παραδώσει μια ατέλειωτη χαραγή στην άσφαλτο, πάνω στην οποία κοντεύεις να σκοτωθείς, έχουν γίνει αντικείμενο χλευασμού από όλους τους κατοίκους αυτής της έρμης πόλης, που οι δρόμοι της μοιάζουν με το παντελόνι του γελωτοποιού.
Εντάξει και βέβαια, συμφωνούμε όλοι να γίνουν υποδομές φυσικού αερίου και βέβαια σε επίπεδο προτεραιοτήτων, είναι πρώτιστο να γίνει και αυτό.
Όμως είναι επίσης σημαντικό να σκεφτούμε, αν υπάρχει κάποια άλλη λύση, ώστε να μην χρειάζεται με το παραμικρό να ανοίγονται οι δρόμοι, που αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητάς μας, προκειμένου να γίνονται τέτοια έργα.
Και ιδίως όταν όλα αυτά, θα μετακυληθούν στις τσέπες μας, μέσω άμεσης και έμμεσης φορολογίας, που τις ημέρες αυτές δεν είναι και ότι καλύτερο…
Αποχαιρετισμός
Τον άνισο αγώνα με την επάρατη νόσο έδινε ο Βαγγέλης Τριαντάφυλλος το τελευταίο διάστημα, αν και ήδη από τον Αύγουστο είχε ήδη την επίγνωση για την κατάληξή του και ετοιμαζόταν ώστε όλα να είναι έτοιμα για το επέκεινα. Ο Βαγγέλης, ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε πολύ τη ζωή και πάνω απ’όλα τον συνάνθρωπό του. Με ισχυρές επιρροές από τον πατέρα του τον Κώστα, ο οποίος ήταν ευρυμαθής και πολυγραφότατος, έμαθε από πολύ μικρός να λέει την άποψή του, με ευθύτητα και αμεσότητα. Σοβαρός, αλλά και με ατελείωτο χιούμορ, είχε την ικανότητα να βλέπει πίσω από τις άσχημες στιγμές, από τα πολιτικά γεγονότα, αλλά και την καθημερινότητα, την ευχάριστη πλευρά των πραγμάτων. Όλοι όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν είδαν σε αυτόν ένα αληθινό ρέκτη της πολιτικής, αλλά σε άμεσο συνδυασμό με την επαγγελματική του δραστηριότητα και την παραγωγική διαδικασία. Λάτρης του Κομποτίου και του Δήμου Νικολάου Σκουφά, ασχολήθηκε και με την αγροτική παραγωγή, τις ελιές και την καλλιέργεια, παίρνοντας από την μητέρα του την Χαρίκλεια την αγάπη για την χειρονακτική εργασία και το χωράφι.
Συλλυπούμαστε την οικογένειά του, αλλά και τουςπολλούς φίλους του, που είμαστε σίγουροι ότι θα τους λείψει εξίσου.
