Τον Θόδωρο Γραμματικόπουλο: τον εξαίρετο άνθρωπο, με την σπουδαία μουσική και καλλιτεχνική παιδεία, τον άριστο οικογενειάρχη, τον καταξιωμένο διευθυντή του Δημοτικού Ωδείου, τον αγαπημένο Μαέστρο του «Μακρυγιάννη» και καλό του φίλο από τα παλιά, ο υπογράφων επιλέγει να τον αποχαιρετίσει αναδημοσιεύοντας κάποια αποσπάσματα από την δημοσιογραφική κριτική του παρουσία ενός, από τα πιο όμορφα «μουσικό-σκηνικό-φωνητικής» σύνθεσης έργα που παίχτηκαν από τον Αρτινό Πολιτιστικό Σύλλογο. Ήταν, Σαββατόβραδο της 24 ης Φεβρουαρίου 2018. όταν « Ο Μακρυγιάννης» κατάφερε να «στήσει» στο συνεδριακό κέντρο «Διώνη» μια μίνι «Λυρική Σκηνή». Εκεί ήταν που οι Αρτινοί θεατές εξεπλάγησαν ευχάριστα παρακολουθώντας την εμβληματική όπερα «Ναμπούκο» του Βέρντι. Επρόκειτο για άλλου είδους θεατρική παράσταση, που για πρώτη φορά εμφανιζόταν στην Άρτα. Στην οποία ο αείμνηστος Θόδωρος ήταν η ψυχή της, που μαζί με τους εξαίρετους «σολίστ» μονωδούς, την αισθητική ταυτότητα των σκηνικών και των κοστουμιών και το εκπληκτικό χορωδιακό από τη μικτή χορωδία του «Μακρυγιάννη», συνέθεσαν ένα λυρικό σύνολο που κατενθουσίασε το κοινό και δικαίως καταχειροκροτήθηκε.
«… ήταν, πραγματικά, κάτι το πρωτόγνωρο για τα Αρτινά θεατρικά χρονικά… .Αφού μια μίνι «Λυρική Σκηνή» είχε στηθεί, εκεί στη «Διώνη», από τον «Μακρυγιάννη»[…]. Με την καλλιτεχνική συνδρομή των εξαίρετων σολίστ μονωδών, της μελωδικής μικτής χορωδίας του Συλλόγου, και της συνοδεύουσας Συμφωνικής Ορχήστρας του, υπό την μουσική διεύθυνση του έμπειρου και καταξιωμένου μαέστρου Θ. Γραμματικόπουλου, ο εμβληματικός πολιτιστικός σύλλογος πρόσφερε στο κοινό, επί δύο ώρες, ένα υψηλότατου επιπέδου πολιτιστικό προϊόν». Οι πιο πάνω γραμμές είναι από περικοπή άρθρου του υπογράφοντος με τίτλο: «ΜΕ…ΟΧΗΜΑ ΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ», Η ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΣΤΗΝ ΆΡΤΑ», που δημοσιεύτηκε στις τοπικές εφημερίδες: «Ταχυδρόμος»(28/02/2018) και «Μαχητής»(01/03/2018). Ενώ σε άλλο σημείο του εν λόγω άρθρου ο συγγραφέας αναφερόμενος, ειδικότερα, στον αείμνηστο Θόδωρο Γραμματικόπουλο, επεσήμαινε: «…ωστόσο θα ήταν δημοσιογραφικά αντιδεοντολογικό και ταυτόχρονα άδικο αν ο γράφων, σε αυτό το σύντομο σημείωμα, παρέλειπε να επισημάνει τη φιλόδοξη όσο και τολμηρή απόφαση του μαέστρου κ. Θ. Γραμματικόπουλου, να επιστρατεύσει την πλούσια μουσική παιδεία και εμπειρία του, ώστε ο «Μακρυγιάννης» να μπορέσει να προσφέρει στους Αρτινούς «Μια Βραδιά Στην Όπερα, μια παράσταση πραγματικά μαγική.» Ωστόσο στο άγγελμα της αναχώρησης του αείμνηστου Θόδωρου για την ουράνια Πολιτεία, μέσα στη βαθιά θλίψη κατακλύζομαι από, κάποιες πραγματικά νοσταλγικές, αναμνήσεις… Θυμάμαι ήταν τέλη της δεκαετίας του 60 με αρχές του 70, που οι δεξιοτέχνες κιθαρίστες αδελφοί Γραμματικόπουλοι (σ. σ, Θόδωρος και ο αδελφός του Λάκης), αμφότεροι στενοί φίλοι του υπογράφοντα, με συνοδεία τις κιθάρες τους συχνά τραγουδούσαμε αξέχαστες μελωδίες και ρυθμούς της Λατινικής Αμερικής. Ατέλειωτες οι ώρες που αφιερώναμε, πολλές φορές μέχρι πρωίας, ακούγοντας και ξανακούγοντας από το μαγνητόφωνο της Grundig είτε από τους δίσκους της Philips τις λάτιν επιτυχίες: malaguena salerosa, cu cu ru cu cu paloma, la galopera, Maria dolores, El Manissero, moliendo café, Canastas y más canastas προσπαθώντας, όσο καλύτερα γινόταν, να… μιμηθούμε τον L.A Del Parana με τους Los Paraguayos, τους Los Indios, Los Panchos, los tres Diamantes κ.ά, που εκείνη την εποχή ήταν παγκόσμια μουσικά ινδάλματα και μεσουρανούσαν στο χώρο της Λάτιν Μουσικής.
Ωστόσο ο Θόδωρος Γραμματικόπουλος από τη Δευτέρα(09/01/2023) δεν είναι πια μαζί μας. Το κενό που αφήνει η απουσία του από τα εγκόσμια είναι δυσαναπλήρωτο: περισσότερο για την οικογένειά του και τους πολυάριθμους φίλους του, για το Δημοτικό Ωδείο που επί σειρά ετών ήταν ο εμπνευσμένος Διευθυντής του και κυρίως για τον Πολιτιστικό « Μακρυγιάννη» που, ως ο αγαπημένος Μαέστρος της, η μικτή Χορωδία του συλλόγου είχε εντυπωσιακή και πολυποίκιλη παρουσία στα τοπικά πολιτιστικά δρώμενα.
ο υπογράφων αποχαιρετώντας τον εκλιπόντα φίλο Θόδωρο συλλυπείται βαθύτατα: τους οικείους του για την μεγάλη απώλεια, το ΔΣ του «Μακρυγιάννη» και ειδικότερα τη μικτή χορωδία του συλλόγου, ευχόμενος η μνήμη του να είναι άσβεστη στις καρδιές όλων όσοι τον αγάπησαν.
Αντώνης Κ. Κολιάτσος
