Εμείς οι ψευτοροκάδες των Εξαρχείων, που κυλούσαμε μεταξύ πανκ, ροκ, και τα Σαββατοκύριακα καταλαμβάναμε τα μπουζουκτζίδικα και τα λουλουδάδικα, βιώνοντας ένα σουρεαλισμό υποκουλτούρας, ακούσαμε για πρώτη φορά τον όρο Αστυνομία σκέψης από ένα ροκ ελληνικό συγκρότημα, τους Deadlock… Στην συνέχεια η Αστυνομία σκέψης την εποχή του διαδικτύου, των social media και της επικοινωνιακής δυστοπίας που βιώνουμε, 20 χρόνια μετά το 1999, που οι Deadlock έλεγαν “ποτέ δεν θέλουν να σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά μην τυχόν και τους προδώσεις”, έχει λάβει επιδημική διάσταση, όπως εκφράζεται από αλγορυθμικές ενέργειες κατεύθυνσης, αλλά και πρόληψης σκέψης…
Για να μην παραφιλολογούμε, το σημερινό άρθρο μας, έχει να κάνει για τον λόγο για τον οποίον ο Αντώνης Καραμπίνας, έχασε την θέση του από Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου της Άρτας, γεγονός το οποίο έλαβε και προεκτάσεις ελληνικής τραγωδίας, με τον ίδιο να ξεφεύγει κατά πολύ των ορίων της πολιτικής αβρότητας, μετατρέποντας μια πολιτική διαδικασία σε αμιγώς προσωπική διαφορά. Ο φίλος Αντώνης, μας εξέπληξε δυσάρεστα, με τον τρόπο με τον οποίον διαχειρίστηκε την ήττα του, χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς και εκφράσεις, που δεν συνάδουν με τον χαρακτήρα του. Βέβαια στον ίδιο του αναγνωρίζουμε, το γεγονός ότι είναι ακόμη νέος, και σε κάθε περίπτωση με μέλλον πολιτικό μπροστά του, και κυρίως ότι έχει ακολουθήσει στην συμπεριφορά του, το παράδειγμα του πολιτικού του μέντορα Χρήστου Τσιρογιάννη, ο οποίος έχει ταυτίσει την πολιτική συμπεριφορά με προσωπικές διαφορές. Είδαμε τις αντιδράσεις του στην περίπτωση Σιαφάκα και στην συνέχεια και βέβαια δίνει μια εικόνα προτύπου, που ο Αντώνης θεωρεί ότι πρέπει να ακολουθήσει.
Όμως να βάλουμε τα πράγματα στην σειρά τους: ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου εκλέγεται από τα εκλεγμένα μέλη της τοπικής κοινότητας και όχι από τον αριθμό των ψήφων που πήρε (και γι’αυτό θα μιλήσουμε και παρακάτω). Ο πρόεδρος λοιπόν, σύμφωνα με το πνεύμα του νόμου, θα έπρεπε για να εκλεγεί και να διατηρήσει την θέση του, να δημιουργήσει συνθήκες συνεργασίας, να συγκλίνει δυνάμεις, να δημιουργήσει συναινέσεις… Φάνηκε λοιπόν, από το εκλογικό αποτέλεσμα, ότι ο Αντώνης δεν τα πέτυχε αυτά τα χαρακτηριστικά, προκειμένου να εκλεγεί: έκανε βέβαια την προσπάθειά του. Έριξε τις γέφυρες προς όποιον ήταν διαθέσιμος και για κάποια στιγμή, είχε την ελπίδα να επανεκλεγεί… Την πρώτη εκλογή, πήρε 5 σταυρός αυτός, 5 ο ανθυποψήφιός του και 1 λευκό… Στην δεύτερη εκλογή, φάνηκε ότι δεν μπόρεσε να πείσει!
Φίλε Αντώνη, δυστυχώς η θέση χάθηκε, επειδή ακριβώς ταυτίστηκες τόσο πολύ με την πολιτική του Δημάρχου. Και όλα τα μέλη του Τοπικού γνώριζαν ότι αν ο Αντώνης κρατούσε την θέση, τότε η δημοτική αρχή θα έστηνε εκστρατεία θριάμβου, ότι μπόρεσαν και κράτησαν την μεγαλύτερη τοπική κοινότητα… Αυτή της Άρτας. Σε μια περίοδο όμως, όπου υπάρχει έντονο το κίνημα για αλλαγή στα πράγματα, η απόφαση να αντικατασταθεί ο Αντώνης Καραμπίνας, ήταν αμιγώς πολιτική και δεν είχε κανέναν προσωπικό χαρακτήρα. Εν ολίγοις για να είμαστε και αντικειμενικοί, δεν κέρδισε ο καλός φίλος Δημήτρης Σελμαντζόγλου, ο οποίος ούτε στα τρελά όνειρά του, δεν πίστευε ότι θα έρθουν τα πάνω κάτω, τρεις μήνες πριν τις εκλογές, αλλά έχασε ο Αντώνης Καραμπίνας και ο Χρήστος Τσιρογιάννης, τον οποίο εκπροσωπούσε…
Καλά έκανε; Κακά έκανε; Αυτό θα το κρίνει η ιστορία… Δεν αλλάζει και τίποτε βέβαια στο Τοπικό Συμβούλιο, δεν έχασε η Βενετιά βελόνι… Το σίγουρο είναι ότι είναι και ένα μάθημα στον εργατικό και φιλόπονο Αντώνη, ότι καλό είναι να βρει και μια δουλειά για τον εαυτό του και να μην περιμένει τα ψιχία της “προεδρικής αποζημίωσης”, αφιερώνοντας όλο τον προσωπικό του χρόνο για τα θέματα της πολιτικής. Αυτός δε δεν είναι και δημόσιος υπάλληλος, να έχει σιγουράκι το μισθό του, ένα παιδί είναι που όπως τον θυμάμαι δούλευε μεροκάματα και έφτασε πολύ ψηλά με τον κόπο του. Αυτό είναι ένα μάθημα όλων όσων ασχολήθηκαν “επαγγελματικά” με τα κοινά…
Όμως το τοπικό Συμβούλιο, είναι μια κοινότητα διαφορετικών απόψεων, δεν είναι ΟΝΝΕΔ και ΔΑΠ Νουδουφουκου, οι αντίπαλοι δεν “εξοντώνονται”, δεν “συντρίβονται” ή μάλλον αυτό δεν το λέμε, γιατί τρομάζουν οι γριές που βλέπουν τις ειδήσεις και νομίζουν ότι επέστρεψε ο εμφύλιος… Αν ισχύουν βέβαια αυτές οι απειλές, τότε ο Αντώνης έκανε το μεγάλο ατόπημα, αυτό που συνήθως κάνουν όσοι δεν μπορούν να διαχειριστούν την ήττα, η οποία είναι στην πολιτική μια σταθερά… Ρίχνουν τις ευθύνες αλλού!
Επίσης να αναφέρουμε το γεγονός ότι υπάρχουν ψήφοι και ψήφοι: υπάρχει η ψήφος που παίρνει κάποιος επειδή είναι μέλος κομματικό και συνήθως παίρνει τον τρίτο σταυρό, προκειμένου να συμπληρώσει τον αριθμό της σταυροδοσίας, υπάρχει και η ψήφος που έρχεται, προκειμένου να τιμήσει τον υποψήφιο. Να το πω διαφορετικά: υπάρχουν άτομα που φέρνουν ψήφους σε ένα ψηφοδέλτιο και άτομα τα οποία παίρνουν ψήφους σε ένα ψηφοδέλτιο. Να το πω και πιο ωμά, φίλε Αντώνη, επειδή είσαι νέος και άξιος, πίστεψέ με υπάρχει και η πιθανότητα ελάχιστους ψήφους να έφερες προσωπικά στο ψηφοδέλτιο του Τσιρογιάννη, αν κατέβαινες ο ίδιος στο ψηφοδέλτιο π.χ. της Ταπραντζή, τα δάκτυλα σου θα έφταναν να μετρήσεις τις ψήφους σου. Οπότε καλό είναι, να μην κάνεις τις συγκρίσεις σου με τον αριθμό που έλαβες, αλλά και με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ψηφοφόρων σου. Θα μου πεις έχει σημασία… Ναι, αν έχεις σκοπό να κάνεις πόλεμο, καλό είναι να ξέρεις τον στρατό σου, γιατί στο τέλος θα βγαίνεις σαν τον ιππότη της ελεεινής τραπέζης των Μόντι Πάϊθονς…
Σε κάθε περίπτωση, άλλαξαν πρόεδρο όλοι σχεδόν οι συνδυασμοί στα τοπικά συμβούλια (Κωστακιοί, Άγ. Σπυρίδωνα, Ανέζα…) και δεν υπήρξαν δράματα, ιστορίες του στυλ “να πηδηχτώ απ’το παράθυρο”. Υπήρχε μια διάθεση αλλαγής και εκφράστηκε, χωρίς κανένας να το παίρνει προσωπικά.
Μόνο στον Καλόβατο, ο καλός φίλος Παναγιώτης Τσαντήλας, επενεκλέγηκε πανηγυρικά και γιατί; Επειδή ο Παναγιώτης όλο το διάστημα, δεν το έπαιξε πρόεδρος, αντελήφθη τις αλλαγές και τα νέα δεδομένα και απέσυρε την υποψηφιότητά του στον Τσιρογιάννη, για προσωπικούς λόγους… Όλο αυτό το διάστημα όμως είχε συνεργατική διάθεση με όλους, δημιούργησε κλίμα συναινέσεων και λειτουργούσε με σεβασμό σε όλα τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου…
Και φτάνουμε τώρα στην Αστυνομία Σκέψης: η διαδικασία της επιλογής των υποψηφίων προέδρων ακολούθησε την μυστική ψηφοφορία. Παρόλα αυτά, όπως πολύ σωστά αναφέρει και ο Νίκος Τράμπας, ο μεγάλος πρωταγωνιστής της ημέρας, η δημοτική παράταξη της δημοτικής αρχής, αποφάσισε την διαγραφή του, με δελτίο τύπου το οποίο κοινοποιήθηκε σε όλα τα ΜΜΕ και με την αιτιολογία ότι δεν ψήφισε το golden boy της δημοτικής αρχής.
Μια ενέργεια, που ήρθε να δέσει και να δικαιολογήσει το αποτέλεσμα… Όταν η δημοτική αρχή μαντεύει την σκέψη σου και σε διαγράφει, χωρίς να υπάρχει κάποια ένδειξη, είναι η απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά στο… Στρουμφοχωριό!!!
Μας κάνει εντύπωση, ότι πέντε ήταν τα εκλεγμένα μέλη του συνδυασμού Τσιρογιάννη και πέντε σταυρούς πήρε ο Αντώνης. Οπότε μάλλον εδώ μιλάμε για συμφωνίες παρασκηνιακές και πλέον έχει την υποχρέωση να μας πει ποιος ψήφισε τον Αντώνη από τους συνδυασμούς της αντιπολίτευσης, καθώς σύμφωνα με όσα αναφέρουν δεν τον ψήφισε ο Τράμπας.
Και τώρα που θα περάσουν και τα δράματα, θα έρθει η ώρα και των απολογισμών: οι πρόεδροι θα πρέπει να λογοδοτήσουν (με την καλή έννοια βέβαια) και να παραδώσουν ταμείο στο νέο πρόεδρο. Επειδή, πρώτη φορά συμβαίνει και τέτοια αλλαγή φρουράς, θα έχει ενδιαφέρον να δημοσιοποιηθούν τα οικονομικά των συγκεκριμένων τοπικών κοινοτήτων, γιατί σε κάθε περίπτωση δημόσιο χρήμα υπάρχει και σε αυτά και πρέπει να μαθαίνουμε πως διαχειρίστηκαν.
