Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΪΝΤΑΣΗΣ
Τις ημέρες αυτές παρατηρούμε στην Άρτα, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, μια εφαρμογή στην Αυτοδιοίκηση παραίτησης του κέντρου από διαδικασίες συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία και τόνωση των ισχυρισμών, που βαίνουν στα πολιτικά άκρα (όπως βέβαια τα έχουμε χαρακτηρίσει ιστορικά και κοινωνικά).
Στον μικρό μας και άσημο νομό, ο οποίος βέβαια μπορεί να μην αποτελεί το κέντρο του κόσμου, αλλά για εμάς είναι ο μικρόκοσμός μας, το περιβάλλον μας, βλέπουμε ότι τείνει η εκλογική αντιπαράθεση να εκφραστεί με δυο πόλους: από την μια οι συνδυασμοί με δεξιούς επικεφαλής και αναφερόμαστε στον Χρήστο Τσιρογιάννη και τον Χριστόφορο Σιαφάκα, οι οποίοι φέρουν τον μανδύα της πολιτικής ανεξαρτησίας, χωρίς όμως να απεκδύονται και τον πολιτικό τους προορισμό από το «μαντρί» της Νέας Δημοκρατίας και από την άλλη ο συνδυασμός που δεν υποστηρίζεται απλώς, αλλά είναι κομματικός του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Στράτο Καλλώνη και τον αριστερό (εξωκοινοβουλευτικής αναφοράς) συνδυασμό της Ριζοσπαστικής Αλλαγής, που έχει επικεφαλής την Βάσω Αμπελογιάννη.
Από την άλλη, κόμματα, τα οποία είχαν παίξει το ρόλο τους στα Αυτοδιοικητικά δρώμενα, αδυνατούν να συγκροτήσουν δημοτικές ομάδες ως υποψήφιες στις επικείμενες δημοτικές εκλογές. Μάλιστα είδαμε ότι ο υπεύθυνος Αυτοδιοίκησης της ΝΕ ΠΑΣΟΚ Άρτας, ο οποίος διαπίστωσε την αδυναμία συγκρότησης κομματικού ψηφοδελτίου, κατέφυγε ως υποψήφιος με τον συνδυασμό της νυν δημοτικής αρχής.
Ο Επικήδειος …
Από την άλλη ο Θεματικός τομέας της Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αντιδρώντας στην κριτική για την αδυναμία δημιουργίας συνδυασμού, προχώρησε σε μια ανακοίνωση, η οποία ούτε λίγο, ούτε πολύ θύμιζε επικήδειο λόγο, αναφέροντας την ιστορική πορεία του αυτοδιοικητικού ΣΥΡΙΖΑ από την δεκαετία του 1990 μέχρι και σήμερα… Παρόλα αυτά θα είχε σημασία μια τέτοια αναφορά, αν σήμερα είχαμε μπροστά μας έναν έτοιμο συνδυασμό, μια ζωντανή ομάδα στελεχών έτοιμα να συνεισφέρουν και να δώσουν τον μεγάλο αγώνα της Αυτοδιοίκησης. Αντί αυτών έχουμε απλώς ένα …πουκάμισο αδειανό.
Επικήδειος αληθινός δηλαδή η ανακοίνωση της θεματικής Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, καθώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κλάψει κανείς, παρά λέγοντας «Ο Μακαρίτης ήταν πολύ καλός, θα λείψει σε όλους»…
Και βέβαια όπως γίνεται σε όλους τους Επικήδειους (από την εποχή του Θουκυδίδη), ποτέ δεν αναφέρουμε τα αρνητικά του μακαρίτη και τα σφάλματα που έκανε εν ζωή… Και πολύ καλά έκανε η Θεματική και δεν τα ανέφερε.
Από την άλλη όμως να σημειώσουμε ότι την ίδια κοινή ιστορία με τον μακαρίτη, διεκδικεί και ένας άλλος συνδυασμός: η δημοτική ομάδα της Λίτσας Κιτσαντά, έχει και αυτή τις δικές της καταβολές και αναφορές και είναι πράγματι λιγάκι … απότομο να ξεχνιούνται τόσο εύκολα.
Περιμένοντας τη Λίτσα…
Και για να κάνουμε και το περιγραφικό άλμα στο συγκεκριμένο άρθρο, μέχρι σήμερα, παραμονή του δεκαπενταύγουστου, που γράφεται αυτό το πόνημα (προτού μας φωτίσει η Μεγαλόχαρη), όλοι περιμένουν την δήλωση της Λίτσας Κιτσαντά, η οποία θα δώσει το πράσινο φως για την συνέχιση της ιστορίας της δημοτικής αυτής παράταξης, που ξεκινάει από την εποχή του Βασίλη Γιολδάση.
Βέβαια ο χρόνος είναι αδυσώπητος, γνωρίζουμε ότι το ένα τηλέφωνο πέφτει πίσω από το άλλο, αγωνιούν για την συγκρότηση του ψηφοδελτίου, γιατί πάνω απ’όλα θέλουν να κερδίσουν ένα μεγάλο στοίχημα: την ενισχυμένη σε ποσοστά εκλογή, εισπράττοντας την πολιτική δυσαρέσκεια απέναντι στην δημοτική αρχή, αλλά και την εναλλακτική λύση απέναντι στην περίπτωση των δεξιών υποψηφίων και του ΚΚΕ…
Ο μεγάλος κερδισμένος
Ο Στράτος Καλλώνης είναι αυτήν την στιγμή ο μεγάλος νικητής, των καλών τουλάχιστον εντυπώσεων. Και είναι βέβαιο ότι ο συνδυασμός του θα είναι εκείνος, που θα κάνει την μεγάλη έκπληξη (μάλλον θα είναι ο μοναδικός που δεν θα μας εκπλήξει), καταγράφοντας μια ουσιαστική εκλογική ποσοστιαία άνοδο στις πρώτες κάλπες. Ο συνδυασμός είναι σχεδόν έτοιμος, οι υποψήφιοι είναι ένας προς έναν ξεχωριστοί και άξιοι, με λόγο και κοινωνική παράσταση: δεν έχουν και τα ανταγωνιστικά τους να τους τραβάνε πίσω. Αν μη τι άλλο στην Άρτα μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές και στον Δήμο, οι επιλογές του ΚΚΕ χτυπάνε κόκκινο!!!
Οψόμεθα.
