Όσο και αν οι υποψήφιοι επικεφαλής των συνδυασμών θέλουν να πιστεύουν ότι εκ μέρους της δικής τους παράταξης κρατούνται τα προσχήματα και δεν γίνονται τοξικοί πόλεμοι κάτω από το χαλί, δυστυχώς η πραγματικότητα τους διαψεύδει…
Καλώς ή κακώς και οι ίδιοι αν και προσπαθούν να ελέγξουν τα πράγματα, δεν φαίνεται να μπορούν να αντισταθούν στην εφήμερη προσωπική σύγκρουση, που μόνον εντυπώσεις μπορεί να δημιουργήσει και αφήνει αδιάφορους σε μεγάλο ποσοστό τους ψύχραιμους και σοβαρούς ψηφοφόρους, που επιθυμούν να καταγράψουν μια εκλογική διαδικασία σε επίπεδο επιχειρημάτων, προγραμμάτων και σχεδίων και όχι προσωπικών αντικρούσεων και αντιπαραθέσεων.
Είδαμε τόσο τον Χριστόφορο Σιαφάκα να καταλογίζει «δοσοληψίες και συμφωνίες» στο αντίπαλο ψηφοδέλτιο και τον Χρήστο Τσιρογιάννη να αντιπαρέρχεται ότι ο πρώην αντιδήμαρχος «πούλησε το συνδυασμό του και θα πουλήσει και την Άρτα», αλλά και ότι φέρεται να έχει συμφωνήσει φαραωνικά έργα στην Άρτα, τα οποία το Δημοτικό Συμβούλιο έχει απορρίψει…
Η αλήθεια είναι ότι διαχρονικά, για πρώτη ίσως φορά στα χρονικά της Άρτας, υπάρχει τέτοιο κλίμα, ώστε οι υποψήφιοι δήμαρχοι να καταφέρονται με προσωπικούς χαρακτηρισμούς απέναντι σε αντίπαλους συνδυαμσούς και πρόσωπα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει.
Από την άλλη αναγνωρίζουμε ότι ίσως αυτό, να ήταν η αναγκαία εκτόνωση, που είχε δημιουργηθεί στο προηγούμενο διάστημα και ήθελε, το περιβάλλον των social media να προσπαθεί να εισαγάγει τους δικούς του όρους ακραίας αντιπαράστασης στους υποψήφιους συνδυασμούς.
Αυτές οι δηλώσεις, ήρθαν απλώς, κατά την γνώμη μας για να κλείσουν έναν κύκλο τυφλής ισοπέδωσης, που γεννήθηκε, μεγάλωσε και επικράτησε στα timeline του Facebook και με την κάλυψη ομάδων και προσώπων με ψεύτικα προφίλ…
Εκτιμούμε ότι ακόμη και όσοι στην αρχή παρασύρθηκαν από την ανέξοδη κριτική στα social media, αντελήφθησαν ότι αυτή η κατάσταση, το μόνο που μπορεί να πληγώσει είναι την Άρτα και να δημιουργήσει κάτι που όλοι απεύχονται: την στάση της αδιαφορίας και της αποχής απέναντι στα κοινά, την απαξίωση της Αυτοδιοίκησης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας έλεγχος.
Όλοι έχουμε την ευθύνη, για να βγούμε από την δίνη της τοξικότητας, με πρώτους και καλύτερους τους επικεφαλής.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΪΝΤΑΣΗΣ
