Σε μια πόλη που διψά για ουσιαστικές αναπτυξιακές παρεμβάσεις και αναβάθμιση της εμπορικής της ταυτότητας, το έργο του Open Mall Άρτας θα μπορούσε —και όφειλε— να αποτελεί αντικείμενο ευρύτερης συναίνεσης και διαρκούς διαφάνειας. Αντιθέτως, έχει μετατραπεί σε σκηνικό προσωπικών αντιπαραθέσεων και επικοινωνιακής εξάντλησης, με τη Δημοτική Αρχή να εμφανίζεται περισσότερο ως παρατηρητής των εξελίξεων, παρά ως οργανωτής και διαχειριστής τους.
Η ενημέρωση ήρθε… από αλλού
Ενώ ο Δήμος Αρταίων εξέδωσε δελτίο τύπου στις 20 Ιουνίου επιχειρώντας να απαντήσει στον πρώην δήμαρχο Χρήστο Τσιρογιάννη, οι πολίτες της Άρτας δεν έμαθαν τις κρίσιμες εξελίξεις για το έργο από τον ίδιο τον Δήμο, αλλά από τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Όλγα Γεροβασίλη, και την επερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, η οποία αποκάλυψε τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος, φέρνοντας την υπόθεση στο κέντρο του δημόσιου διαλόγου με θεσμικό και κοινοβουλευτικό τρόπο.
Ο Δήμος, αντί να αναλάβει πρωτοβουλίες ενημέρωσης με διαφάνεια, διάλογο και τεκμηριωμένες απαντήσεις προς τους άμεσα ενδιαφερόμενους επαγγελματίες και πολίτες, εμφανίστηκε ως “ουραγός” των εξελίξεων. Το δελτίο τύπου είχε περισσότερο χαρακτήρα πολιτικής αντιπαράθεσης και αποπροσανατολισμού, παρά πραγματικής λογοδοσίας.
Έρμαιο αντί για πλοηγός
Η ίδια η ρητορική που υιοθετείται –με υπονοούμενα περί «καπετάνιου που βουλιάζει το καράβι»– προδίδει μια δημοτική αρχή που ακόμα αναζητεί ταυτότητα μέσα από την αντιπαλότητα, αντί για την ευθύνη. Ο Δήμος δεν επιχείρησε ούτε μία επίσημη ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου, ούτε καμία δημόσια συζήτηση, ούτε ουσιαστική επαφή με τους πολίτες. Η δε επίκληση των συναντήσεων με υπουργούς και το ΤΕΕ έγινε εκ των υστέρων και χωρίς σαφές πλαίσιο δέσμευσης ή αποτελέσματος.
Σε κάθε περίπτωση, η Δημοτική Αρχή φάνηκε να ακολουθεί τις καταστάσεις, όχι να τις διαμορφώνει. Η διοίκηση ενός Δήμου, όμως, δεν μπορεί να λειτουργεί με λογική «απαντήσεων σε επιθέσεις», ούτε να αντιμετωπίζει την τοπική κοινωνία ως παρακολούθημα μιας πολιτικής μονομαχίας με φόντο το παρελθόν.
Η πολιτική του αντιτσιρογιαννισμού ως μοναδικό αφήγημα
Όταν ένα έργο 3 εκατομμυρίων ευρώ που αφορά το εμπορικό κέντρο μιας πόλης «παγώνει» λόγω διοικητικών αστοχιών, καταγγελιών και καθυστερήσεων, το ελάχιστο που περιμένει ο πολίτης είναι επαρκής πληροφόρηση, ανάληψη ευθύνης και σχέδιο επανεκκίνησης. Αντί γι’ αυτό, ο Δήμος επενδύει σε μια επικοινωνιακή γραμμή που περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από τον “αντιτσιρογιαννισμό”, αγνοώντας ότι η ψήφος των πολιτών δεν ήταν εντολή για ρεβανσισμό, αλλά για αποτελεσματική διακυβέρνηση.
Η κοινωνία της Άρτας ζητά πλέον κάτι παραπάνω από υπονοούμενα και ρητορικές επιθέσεις: ζητά καθαρές απαντήσεις, σαφές χρονοδιάγραμμα και αποκατάσταση εμπιστοσύνης. Αν κάτι βούλιαξε τα προηγούμενα χρόνια, δεν ήταν ένα καράβι με καπετάνιο, αλλά η προσδοκία ότι ο Δήμος μπορεί να λειτουργεί με όραμα, τεχνοκρατική επάρκεια και πολιτικό πολιτισμό.
Παραπολιτικό υστερόγραφο: Ποιος κυβερνά την Άρτα;
Μέσα σε όλα αυτά, δεν περνά απαρατήρητο ότι ο Δήμος Αρταίων αποφεύγει σταθερά να αναφερθεί δημοσίως στον τοπικό βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Γιώργο Στύλιο, ο οποίος –θεσμικά και κομματικά– θα ήταν το φυσικό σημείο επαφής για την επίλυση ενός τόσο σημαντικού χρηματοδοτούμενου έργου. Αντιθέτως, η θεσμική βοήθεια φαίνεται να αναζητείται και να χρεώνεται στην Όλγα Γεροβασίλη, η οποία με τη δική της παρέμβαση στη Βουλή ανέδειξε το θέμα και υποχρέωσε την κεντρική διοίκηση να κινητοποιηθεί.
Η εικόνα αυτή –έστω και άρρητα– σηματοδοτεί ένα είδος “παραμερισμού” του κ. Στύλιου από το κάδρο, ή τουλάχιστον μια συνειδητή πολιτική αποστασιοποίηση της δημοτικής αρχής από τον βουλευτή της κυβερνώσας παράταξης. Μένει να φανεί αν αυτό είναι συγκυριακό ή εντάσσεται σε ένα νέο τοπικό πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται αθόρυβα αλλά καθοριστικά.
