| Γράφει ο Νίκος Τράμπας
Το «στρατόπεδο ΒΕΡΣΗ» ή αλλιώς «584Τάγμα Πεζικού» κλείνει και τα τελευταία ιμάτια και κατσαρολικά μεταφέρονται άρον άρον σε άλλους προοορισμούς. Για την ιστορία ο Κωνσταντίνος Βερσής -το όνομα του οποίου πήρε το στρατόπεδο Άρτας- υπήρξε αξιωματικός του πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού, πολέμησε στην πρώτη γραμμή του ελληνοαλβανικού μετώπου γράφοντας ιστορία με την αυτοθυσία του. Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα και υπογράφηκε η γνωστή συνθηκολόγηση «Τσολάκογλου» της οποίας ένας έκτων όρων ήταν η παράδοση των τιμή μένων όπλων, Αυτός δεν συμφώνησε. Ο ταγματάρχης Βερσής το θεώρησε εξευτελιστικό! Διέταξε τους άνδρες του στις 23 Απριλίου 1941 στο Σταυράκι Ιωαννίνων να συγκεντρώσουν τα πυροβόλα της Μοίρας, να τραγουδήσουν τον Εθνικό’Υμνο και να τα καταστρέφουν. Κατά την διάρκεια των εκρήξεων αυτοκτόνησε! Ήταν μόνο 40 ετών. Αυτά για την ιστορία… Εν έτη 2025 σφαλίζει ερμητικά και η κλειδαριά της βαριάς σιδερένιας πύλης του και δεν θα δέχεται πλέον τον ανθό της νιότης του στρατού μας. Ο ΑΜίτης με το άσπρο κράνος θα κλειδώσει για τελευταία φορά και θα περάσει στην ιστορία καθώς η φυσιογνωμία του θα αποτελεί σε λίγο καιρό ρετρό φωτογραφία άλλων εποχών. Το γεγονός αυτό από μόνο του δημιουργεί μια συγκίνηση αλλά δικαιολογεί τον κλαυθμό και οδυρμό που έπεσε στην τοπική κοινωνία μας ; Για να πάρουμε τα πράγματα με την σειρά: Η παραμονή του στρατοπέδου τι σκοπό ακριβώς εξυπηρετούσε; Ασφάλειας; Δεν είμαστε παραμεθόριος και δεν έχουμε – μέχρι στιγμής τουλάχιστον- τον φόβο της «πρώτης γραμμής» άμυνας σε περίπτωση επίθεσης κάποιου εχθρού. Εκτός και αν μας επιτεθούν οι γιαννιώτες ή οι πρεβεζιάνοι. Μήπως απώλειας εισοδήματος; Είναι γνωστό τοις πάσι ότι τα τελευταία χρόνια μειώθηκε κατά πολύ ο αριθμός των στρατιωτών που ερχόταν για να υπηρετήσουν στην πόλη μας. Μετρημένοι ήταν… Σε αυτούς αθροίζονται και κάποια ντόπια βύσματα συμπληρώναμε με το ζόρι …ενδεκάδα για φιλικό! Για άγημα ούτε λόγος. Συμπληρώναμε από όμορες περιοχές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Καλό θα ήταν πριν ρίξουμε το ανάθεμα και ρητορεύσουμε ασταμάτητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να γνωρίζουμε τεκμηριωμένα πόσο ακριβώς εισόδημα απωλέσθη από τον κουμπαρά της τοπικής οικονομίας; Εικάζεται πως είναι ελάχιστο. Τελικά μήπως εξυπηρετούσε τους τοπικούς παράγοντες οι οποίοι ψηφοθηρούσαν μέσω των μεταθέσεων των ντόπιων στελεχών και στρατιωτών; |
| Εδώ εντοπίζεται το εξής παράλογο: |
| Κάποιοι να βρίζουν δημόσια-αντί να επιχαίρουν- τους εκλεγμένους μας για την απώλεια του στρατοπέδου , όταν οι εκλεγμένοι είναι ουσιαστικά όπως προαναφέρθηκε οιχαμένοιτης υπόθεσης! Υψηλά γράμματα…
Απλά και κατανοητά, δικαίωμα του καθενός είναι να εκφράζει την άποψή του αλλά…να έχει και μια λογική βάση. Αν πρέπει να φωνάξουμε για κάτι ως κοινωνία είναι διότι οι «αρμόδιοι» ενώ γνώριζαν την εξέλιξη των πραγμάτων κάθονταν στα αυγά τους χωρίς να ενδιαφερθούν για το μετά. Και αν έκλεισε το στρατόπεδο; Σιγά τα ωα! Ευκαιρία είναι να γυρίσουμε σελίδα! Η σελίδα δεν γυρίζει με φυλακές και κέντρα κράτησης σκουρόχρωμων νεαρών που έχασαν τον πλουν και αφίχθηκαν ακάλεστοι σε κάποια ερημική παραλία βγάζοντας χαρούμενες σέλφι με το τελευταίας γενιά iphone… Διότι μέσω αυτής της επιλογής το σίγουρο είναι ότι θα συνεχιστεί το ρουσφετολογικό γαϊτανάκι…και θα επιστρέφουμε στην πρότερη κατάσταση. Μήπως ήρθε η ώρα να συζητήσουμε για ένα νέο πανεπιστήμιο και ας είναι και ιδιωτικό; Ας παραχωρήσουμε την χρήση του χώρου του στρατοπέδου για κάποια χρόνια.Τολμώ να το προτείνω και ας διαφωνήσουν κάποιοι. Μου αρκεί η εικόνα νεαρών φοιτητών να βολτάρουν στο νταμάρι της Σκουφά! |
