Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου
Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει για τα καλά ο δημόσιος διάλογος, αναφορικά με τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών και κυρίως για το τι προτίθεται να φέρει προς ψήφιση η Κυβέρνηση.Ο Πρωθυπουργός στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ανοίγοντας τα χαρτιά του για το εμβληματικό αυτό ζήτημα, έδωσε την εντύπωση ότι επιχειρούσε να ισορροπήσει πατώντας σε δύο βάρκες.
Και το πρόβλημα των ομοφύλων ζευγαριών να λύσει, (ως ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων) και τις αντιδράσεις και διαρροές της Κοινοβουλευτικής του ομάδας να μετριάσει.
Έδωσε την αίσθηση να είναι όμηρος των κομματικών ισορροπιών!!!
Από τη μια προσπάθησε να εμφανιστεί με το γνωστό “κεντρώο” “μεταρρυθμιστικό” του πρόσωπο και από την άλλη αναζητούσε τη χρυσή τομή προκειμένου να μη χάσει την επαφή του με την ακραία δεξιά πτέρυγα της ΝΔ, η οποία έχει γνωστοποιήσει την αντίθεσή της με το νομοσχέδιο ..
Επιχειρώντας μάλιστα στην ίδια συνέντευξη ο Κυριάκος Μητσοτάκης “να χαϊδέψει τα αυτιά των κεντρώων ψηφοφόρων” δε δίστασε να χαρακτηρίσει «επαναστατική» τη μεταρρύθμιση στο Οικογενειακό Δίκαιο που έγινε πριν 42 χρόνια από το ΠΑΣΟΚ, στηλιτεύοντας παράλληλα την τότε στάση της ΝΔ του Ευάγγελο Αβέρωφ, που είχε καταψηφίσει όλα τα σχετικά νομοσχέδια.
Βέβαια “ξέχασε” να επισημάνει ότι η ΝΔ, όχι μόνο καταψήφισε τότε τις σχετικές διατάξεις, αλλά πιάστηκε χέρι –χέρι με ακραία στοιχεία της Εκκλησίας, που βγήκαν στους δρόμους και καλούσαν το λαό σε εξέγερση, ενάντια στον πολιτικό γάμο και σε άλλες ρυθμίσεις που σήμερα ο Πρωθυπουργός χαρακτηρίζει …προφανείς.
Έχει μείνει στην ιστορία το σύνθημα της εποχής, «αέρα –αέρα να φύγει η χολέρα..» που φώναζαν τότε Βουλευτές της ΝΔ, κατά του ΠΑΣΟΚ, βάζοντας την ψηφοθηρία στην περιφέρειά τους πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα !!!
Οι επαναστατικές αλλαγές του ΠΑΣΟΚ στο οικογενειακό δίκαιο.
Προκειμένου λοιπόν “να θυμηθούν οι παλιότεροι και να μάθουν οι νεώτεροι”, θα επιχειρήσω μια συνοπτική παρουσίαση των «επαναστατικών» εκείνων αλλαγών που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, με δύο διαδοχικά νομοσχέδια, και τις λυσσαλέες αντιδράσεις που συνάντησε.
- Τον Αύγουστο του 1982 με το ν. 1272/82, καταργείται η ποινική δίωξη για τη μοιχεία, κατοχυρώνεται η αρχή της ισότητας των δύο φύλων και μετατρέπεται σε ποινικό αδίκημα η ενδοοικογενειακή βία.
- Την επόμενη χρονιά με το ν. 1329/83 θεσμοθετείται και στη χώρα μας ο πολιτικός γάμος, καθιερώνεται το συναινετικό διαζύγιο, καταργείται ο θεσμός της προίκας και ενισχύεται περαιτέρω η ισότητα των δύο φύλων.
- Πλέον στη χώρα μας, σε αντίθεση με ότι ίσχυε «ο ανήρ είναι η κεφαλή της οικογένειας και αποφασίζει περί παντός ό,τι αφορά τον συζυγικό βίο», οι σύζυγοι αποφασίζουν από κοινού για κάθε θέμα του συζυγικού βίου, συνεισφέροντας ο καθένας, ανάλογα με τις δυνάμεις του, στις οικογενειακές ανάγκες.
- Επιπλέον, με τον νόμο δεν μεταβάλλεται το επώνυμο των συζύγων ως προς τις έννομες σχέσεις τους ενώ τα παιδιά μπορούσαν εφεξής να έχουν είτε το επώνυμο του πατέρα του είτε το επώνυμο της μητέρας του.
- Την ίδια ακριβώς περίοδο, επικυρώθηκαν διεθνείς συμβάσεις για την προστασία της μητρότητας και την πολιτική της απασχόλησης, ανεξάρτητα από φύλο και θρησκεία κ.α.
Εχθρική η τότε στάση της ΝΔ και της Εκκλησίας.
Τους συγκεκριμένους νόμους, όπως προαναφέρθηκε, είχε καταψηφίσει η ΝΔ, παίρνοντας ανοιχτά το μέρος της Εκκλησίας και υποστηρίζοντας τις κινητοποιήσεις.
Ποιος δε θυμάται τις πύρινες δηλώσεις των Ιεραρχών, ότι «η αποποινικοποίηση της μοιχείας θα κλονίσει τα θεμέλια της οικογένειας και του γάμου», και ότι «ο πολιτικός γάμος αποτελεί βλασφημία»;
Ποιος ξεχνάει τις μαυροντυμένες γυναίκες που γέμισαν τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας και αναθεμάτιζαν την Κυβέρνηση για το «αμαρτωλό νομοσχέδιο», την ώρα που οι επίσημοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας κινδυνολογούσαν ασύστολα ότι «με τον πολιτικό γάμο που είναι μοιχεία, καταστρέφεται η οικογένεια»;
Έχουν μείνει “ιστορικές” οι απειλές ότι θα αφορίζονται όσοι επιλέξουν το Δημαρχείο αντί της Εκκλησίας, όπως και οι πύρινες ομιλίες των παπάδων «από άμβωνος» και των στελεχών της ΝΔ στις πλατείες, επιτιθέμενοι ΟΛΟΙ στο «επάρατο ΠΑΣΟΚ».
Μισή …αυτοκριτική!!
Σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχεται, «εμμέσως πλην σαφώς», ότι τα όσα συνέβησαν 42 χρόνια πριν ήταν οπισθοδρομικά.
Αυτή η αυτοκριτική για τα ιστορικά λάθη της παράταξής του θα ήταν ολοκληρωμένη, αν είχε στηλιτεύσει και τη στάση της ΝΔ του Κώστα Καραμανλή το 2000 στη «μάχη των ταυτοτήτων», αλλά και τη στάση της ΝΔ των Σαμαρά-Μεϊμαράκη το 2015, που δεν υπερψήφισε το Σύμφωνο Συμβίωσης.
Σε κάθε περίπτωση, έστω και καθυστερημένα, η ΝΔ δια του Προέδρου της αναγνωρίζει δημόσια ότι σε ευνομούμενες πολιτείες νομοθετούν οι Κυβερνήσεις και όχι η Εκκλησία και ετοιμάζεται να κάνει ένα βήμα μπροστά…
Αυτό από μόνο του αποτελεί μια θετική εξέλιξη!!!!
