Σε μια εποχή όπου ο δημόσιος λόγος γίνεται ολοένα και πιο θορυβώδης, όπου η πληροφορία κατακερματίζεται και η ουσία συχνά χάνεται στον εντυπωσιασμό, το βιβλίο «Ερανίσματα» του Ευάγγελου Γ. Σακκέλιου έρχεται να υπενθυμίσει την αξία του στοχαστικού, νηφάλιου και βιωματικού λόγου. Δεν πρόκειται για ένα ακόμη εκδοτικό εγχείρημα με στόχο την εντύπωση· πρόκειται για μια σιωπηλή, επίμονη πράξη πνευματικής αντίστασης. Ένα έργο βαθιά προσωπικό και ταυτόχρονα δημόσιο.
Το βιβλίο παρουσιάστηκε την Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025 στον αύλειο χώρο της Γαρουφαλείου Στέγης του Ιστορικού Μουσείου «Σκουφά» Άρτας, σε μια βραδιά υψηλού κύρους και πνευματικής ποιότητας. Οι εκδόσεις «Ισνάφι» ανέλαβαν την έκδοση και τη διοργάνωση της εκδήλωσης, συγκεντρώνοντας γύρω από το έργο του Σακκέλιου προσωπικότητες που τίμησαν με λόγο και παρουσία την πνευματική του διαδρομή.
Συνέκλιναν και συνδιαλέχθηκαν άνθρωποι από τον νομικό, πολιτικό και ακαδημαϊκό χώρο: ο Εισαγγελέας Εφετών και μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Ευστάθιος Βεργώνης, ο Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Σπυρίδων Βλαχόπουλος, η Βουλευτής Άρτας και Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Όλγα Γεροβασίλη και η Καθηγήτρια Ιατρικής και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Άννα Μπατιστάτου. Τον συντονισμό είχε ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Άρτας Μιχάλης Νικολάου. Η σύνθεση αυτής της ομάδας μιλά από μόνη της: το βιβλίο αυτό ξεπερνά τα στενά όρια ενός λογοτεχνικού πονήματος και τοποθετείται στον πυρήνα του στοχασμού για την κοινωνία, την παιδεία και την ευθύνη του λόγου.
Τα «Ερανίσματα» είναι μια συλλογή άρθρων που πρωτοδημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Ηχώ της Άρτας την περίοδο 2022–2024. Πρόκειται για μικρές ψηφίδες σκέψης, γραμμένες με σαφήνεια, αμεσότητα και ένα ήθος λόγου που σπανίζει. Ο Βαγγέλης Σακκέλιος δεν γράφει για να προκαλέσει, ούτε για να επιβάλει· γράφει για να διασώσει, να υπενθυμίσει, να συνδέσει. Η γραφή του δεν είναι λογοτεχνική με την αυστηρή έννοια, αλλά είναι βαθειά λογοτεχνική στην πρόθεση: αναζητά την αλήθεια του προσώπου, του τόπου, της εποχής.
Το βιβλίο κινείται σε τρεις βασικούς άξονες: τη μνήμη, τη γλώσσα και την υπαρξιακή προοπτική της τοπικής ταυτότητας. Με αφετηρία βιωματικά ερεθίσματα –το Κομπότι, τη φοιτητική του ζωή στην Κομοτηνή, τις παρατηρήσεις πάνω στην καθημερινότητα και τη δημόσια σφαίρα– ο συγγραφέας επιχειρεί να ορίσει όχι απλώς τι αξίζει να θυμόμαστε, αλλά γιατί πρέπει να το θυμόμαστε. Η γλώσσα του είναι λιτή, καθαρή, χωρίς επιτηδεύσεις, αλλά με μεγάλη ακρίβεια και μετρημένη συναισθηματικότητα. Κάθε λέξη μοιάζει να έχει τοποθετηθεί με φροντίδα, όχι για να εντυπωσιάσει, αλλά για να μεταδώσει κάτι ουσιαστικό.
Το «Ερανίσματα» δεν είναι νοσταλγικό, ούτε μουσειακό. Δεν κλείνεται σε μια αυτάρεσκη αναπόληση του παρελθόντος. Είναι ένα έργο που κοιτά τον χρόνο κατάματα και καταγράφει όχι μόνο όσα έγιναν, αλλά και όσα απειλούνται να ξεχαστούν. Ένα βιβλίο που λειτουργεί ως αντίδοτο στον επιφανειακό δημόσιο λόγο, που επαναφέρει την αξία της σιωπής, της μνήμης, της λεπτομέρειας. Είναι ένα έργο που ζητά από τον αναγνώστη να σταθεί, να διαβάσει ξανά, να στοχαστεί.
Η παρουσίαση του βιβλίου ανέδειξε αυτή την ποιότητα με τρόπο απόλυτα συνεπή προς το πνεύμα του συγγραφέα. Οι παρεμβάσεις των προσκεκλημένων δεν περιορίστηκαν σε τυπικά σχόλια, αλλά φώτισαν τις πολλαπλές διαστάσεις του έργου, αναγνωρίζοντας την ανάγκη για λόγο βαθύ, ήρεμο και ουσιαστικό. Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι το «Ερανίσματα» είναι ένα βιβλίο που δεν διαβάζεται απλώς· συνοδεύει.
Δεν είναι τυχαίο ότι η πρώτη του έκδοση αναμένεται να έχει διαχρονική απήχηση. Είναι ένα βιβλίο που ξαναδιαβάζεται, που δεν εξαντλείται στην πρώτη ανάγνωση. Ένα βιβλίο-καθρέφτης: όχι μόνο του συγγραφέα, αλλά και του αναγνώστη, στον βαθμό που εκείνος επιθυμεί να δει πίσω από τον εαυτό του τον συλλογικό του ορίζοντα.
Ο Βαγγέλης Σακκέλιος, μέσα από τα «Ερανίσματα», δεν γράφει απλώς· νοηματοδοτεί. Και αυτό το έργο, αυτή η πρόθεση, αυτή η προσήλωση στην ουσία, είναι και το μεγαλύτερο κέρδος που προσφέρει στον αναγνώστη. Ένα βιβλίο που δεν παριστάνει το σημαντικό. Είναι σημαντικό. Και κυρίως, είναι αναγκαίο.
