Το Εργατικό Κέντρο Άρτας, για άλλη μία φορά και σε συνέχεια των προηγούμενων πρωτοβουλιών του
για την κατάσταση του Γενικού Νοσοκομείου Άρτας, στηρίζει τους υγειονομικούς που αντιστέκονται,
που μάχονται ενάντια στην κατάσταση που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικές της υποχρηματοδότησης
διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων και της ιδιωτικοποίησης.
Τελευταίο «επεισόδιο» η στάση του νεοδιόριστου Διοικητή του Νοσοκομείου κύριου Μπινιατίδη
Νικολάου, που μάλλον έχει μπερδευτεί. Θεωρεί ή θα ήθελε ίσως να είναι διοικητής στρατοπέδου για να
δίνει διαταγές ή διοικητής της τροχαίας για να ρυθμίζει την … κυκλοφορία των γιατρών στις Δημόσιες
δομές του Νομού Άρτας. Δε μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η μόνιμη τακτική του να διοικεί το ΓΝ
Άρτας με αλλεπάλληλα εντέλλεσθε.
Έχει θράσος! Στο τελευταίο εντέλλεσθε που έβγαλε χθες 26/11/25 καλούσε τη συνάδερφο Χειρουργό
να εφημερεύσει την ίδια μέρα (26/11/25) για την εκτέλεση ενεργούς εφημερίας , “για τη διασφάλιση
του υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας”!! Ποιους νομίζει ότι κοροϊδεύει ο συγκεκριμένος
διοικητής; Τους υγειονομικούς του ΓΝ Άρτας που υπερβάλλουν εαυτόν ή μήπως τους εργαζόμενους και
το λαό του Νομού μας που τρέμουν μη πάθουν κάτι αυτοί και οι συγγενείς τους και αναγκαστούν να
μετακινηθούν 70-150χλμ για να μπορέσουν να βρουν στοιχειώδεις δομές υγείας σε άλλους Νομούς;
Προφανώς το θράσος πηγάζει από την κυβερνητική πολιτική της ΝΔ και των προηγούμενων που έχουν
καταντήσει τα περιφερειακά νοσοκομεία της περιοχής, “κέντρα εφημερίας” που απλώς θα
διεκπεραιώνουν τα επείγοντα περιστατικά.
Τί είδους Νοσοκομείο διοικεί ο συγκεκριμένος διοικητής όταν :
Στη Χειρουργική κλινική οι γιατροί κάνουν 10-11 εξοντωτικές εφημερίες το μήνα.
Στην Πνευμονολογική υπηρετούν μόνο 2 ειδικοί γιατροί και εφημερεύουν και αυτοί με
εντέλλεσθε. Στην Ήπειρο υπάρχει Πνευμονολογική κλινική ΜΟΝΟ σε ΠΓΝΙ και ΓΝ Άρτας.
ΤΕΠ και Παθολογική λειτουργούν ΜΟΝΙΜΑ πια με μετακινήσεις Γενικών Ιατρών, αγροτικών
Γιατρών από τα ΚΥ του Νομού κάποια από τα οποία λειτουργούν χωρίς την παρουσία
ειδικευμένων γιατρών.
Στο Ακτινολογικό που λειτουργεί με μετακίνηση ιατρού από το ΠΓΝΙ εδώ και δύο χρόνια, η
Διοίκηση δίνει 20.000€ σε ιδιωτική διαγνωστική εταιρεία για να γνωματεύει εξ αποστάσεως τις
αξονικές. Αλήθεια γιατί δε δίνει αυτά τα χρήματα για τη πρόσληψη μόνιμου Ακτινολόγου;
Για να το πούμε λιανά. Επειδή πάρθηκαν κομβικές πολιτικές αποφάσεις τις προηγούμενες δεκαετίες για
να ξεκινήσουν οι επιχειρηματίες τη δράση τους μέσα και έξω από τα νοσοκομεία, έχουμε οδηγηθεί σε
αυτή την κατάσταση και μετράμε και νεκρούς. Αποφάσεις που πιστά προχώρησαν και υλοποίησαν όλες
οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει. Μόνο τα τελευταία 15 χρόνια, έχουμε δει κυβερνήσεις
μονοκομματικές, πολυκομματικές, χωρίς κόμματα, δεξιές, αριστερές, κεντρώες και πάει λέγοντας.
Ανεξάρτητα όμως από το πως παρουσίαζε ο καθένας τις θέσεις του, στην πράξη ο ένας έκοβε κι ο
άλλος έραβε, όλοι τους στη γραμμή πως θα γίνουν μπίζνες μέσα και έξω από τα νοσοκομεία.
Όταν ξεκίνησε δηλαδή το νοσοκομείο να λειτουργεί με κριτήρια ιδιωτικού τομέα, σαν επιχείρηση, που
τα μετράει όλα σε κέρδη και ζημιές, οι ανθρώπινες ζωές αντικειμενικά τίθενται σε κίνδυνο, παύουν να
είναι προτεραιότητα, όχι για τους υγειονομικούς, αλλά για την εκάστοτε κυβέρνηση, και η πρόσβαση
στην υγεία γίνεται εμπόρευμα, που όποιος μπορεί θα αγοράζει.
εμείς ως ασθενείς γίναμε πελάτες,
ο εξοπλισμός που απαιτείται από αναγκαίος έγινε κόστος που κάποια στιγμή στο μέλλον θα
καλυφτεί,
οι υγειονομικοί από απαραίτητοι για τη λειτουργία του νοσοκομείου, έγιναν εργασιακό κόστος
για το Υπουργείο Υγείας που θα μειωθεί από εργασιακές σχέσεις μερικού χρόνου. Αυτό οδήγησε
σε κενές θέσεις γιατρών, νοσηλευτών και τους υγειονομικούς εξαντλημένους μετά από μία
πανδημία να προσπαθούν να ασκήσουν το επάγγελμά τους χωρίς τα απαραίτητα.
Η σίτιση του νοσοκομείου έχει δοθεί σε ιδιώτες.
Οι καθαρίστριες του Νοσοκομείου βρίσκονται χρόνια τώρα σε κατάσταση συμβάσεων ορισμένου
χρόνου, λες και η ανάγκη καθαριότητας του νοσοκομείου υπάρχει περίπτωση ποτέ να
σταματήσει.
Αυτή κατάσταση σε συνδυασμό με τις κυνικές ομολογίες κυβερνητικών στελεχών πως «σιγά μωρέ, πως
κάνετε έτσι, τα Γιάννενα δίπλα είναι, μισή ώρα, εμείς στην Αθήνα θέλουμε μια ώρα να πάμε στο
νοσοκομείο», μας προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει. Θέλουν στην Ήπειρο να υπάρχει μόνο ένα
Νοσοκομείο στα Γιάννενα, και τα υπόλοιπα να υπολειτουργούν.
Όποιο αίτημα κι αν έχουμε προτάξει εμείς σαν εργατικό κέντρο ή οι υγειονομικοί που είναι και το
αντικείμενό τους, η απάντηση είναι δεν υπάρχουν λεφτά, τι θέλετε να πέσει έξω η οικονομία; Να
ξαναγυρίσουμε στα μνημόνια; (λες και φύγαμε και ποτέ!)
Εμείς λέμε πως θέλουμε, απαιτούμε στην πόλη μας, στην Άρτα να έχουμε Γενικό Νοσοκομείο ανοιχτό,
απαιτούμε οι ζωές μας να είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Απόλυτη προτεραιότητα όχι απλά όταν
αρρωστήσουμε και χρειαστούμε το νοσοκομείο, αλλά απόλυτη προτεραιότητα και στο επίπεδο της
πρόληψης.
Απαιτούμε να προστατεύεται η υγεία μας και η ασφάλειά μας μέσα στους χώρους δουλειάς, γι’
αυτό έχουμε σαν αίτημα να υπάρχουν γιατροί εργασίας, ειδικά στους μεγάλους χώρους
δουλειάς, στα εργοστάσια.
Απαιτούμε να υπάρχουν γιατροί για τα παιδιά μας στα σχολεία, γι’ αυτό απαιτούμε να υπάρχουν
μόνιμα σχολικοί γιατροί και νοσηλευτές.
Απαιτούμε τον 21 ο αιώνα να προστατεύεται η ζωή μας και να μη ζούμε με το φόβο μη
αρρωστήσουμε. Να μην είναι κριτήριο η τσέπη μας για το αν θα έχουμε πρόσβαση στην Υγεία.
Να μη λογίζεται η ζωή μας σαν μια πεντάρα στην άκρη πεταμένη.
Πιστεύουμε ακράδαντα πως η λύση για να έχουμε το Νοσοκομείο και το σύστημα υγείας των
σύγχρονων αναγκών μας, θα έρθει από τον κοινό αγώνα των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου
τομέα, από τον κοινό βηματισμό των εργατών που μπορεί να μην τα ξέρουν όλα, να μην έχουν
ολοκληρωμένη άποψη για τα ζητήματα της υγείας, με τους υγειονομικούς που υπηρετούν το σύστημα
υγείας. Από την κοινή πάλη με τους φτωχούς αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες της πόλης μας.
Εμείς παλεύουμε να φτιαχτεί μια τέτοια συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων που θα βλέπουν αυτά που
τους ενώνουν, που θα προσπαθούν να βγάζουν κοινά συμπεράσματα από αυτά που ζουν, να
διαμορφώνουν κοινές αξίες, να στρέφονται για τα προβλήματά τους απέναντι στον κοινό αντίπαλο, την
πολιτική των κερδών.
Και εμείς δεν πιστεύουμε, δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε το δρόμο του βωβού πόνου. Βρίσκουμε
θάρρος και δύναμη όταν οι συνάδελφοι από ένα κλάδο, από μία επιχείρηση βρισκόμαστε, στο εργατικό
κέντρο, στο μάζεμα του σωματείου μας και σχεδιάζουμε, οργανωνόμαστε, βγάζουμε συμπεράσματα.
Βρίσκουμε την ελπίδα μας όταν αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας με όπλο μας την αλληλεγγύη.
Έτσι γινόμαστε ικανοί να συνεχίζουμε, να μην ετεροκαθοριζόμαστε, να βάζουμε τον πραγματικό
αντίπαλο στο στόχαστρο, και να έτσι να ξέρουμε και ποιοι είναι οι σύμμαχοί μας.
Γι’ αυτό και έχουμε απάντηση στο που θα βρεθούν τα λεφτά για να τα κάνουμε όλα αυτά πράξη.
Πρέπει να χάσει το μεγάλο κεφάλαιο, για να αποκτήσουμε εμείς αυτά που έχουμε ανάγκη. Το δίλημμα
σήμερα είναι ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας. Εμείς πάντα θα επιλέγουμε τις ζωές μας.
Και οι ζωές μας δε χωράνε στις μεγάλες τους εταιρίες που 128 από δαύτες μόνο το πρώτο εξάμηνο του
2025 κατέγραψαν κέρδη κοντά στα 6 δις ευρώ. Το πρώτο εξάμηνο του 2025 που στο Νοσοκομείο της
πόλης μας στήνονταν τα επόμενα Τέμπη.
Αυτοί βγάζαν ένα δις ευρώ το μήνα κι εμείς δε βγάζαμε το μήνα μετά τις 15
Αυτοί έβγαζαν ένα δις το μήνα και το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών λειτουργούσε κάποιες
μέρες χωρίς παθολόγο.
Αυτοί βγάζαν ένα δις ευρώ το μήνα και στο νοσοκομείο δεν υπήρχε πρόβλεψη για μετακίνηση
των ασθενών της ψυχιατρικής κλινικής.
Αυτοί βγάζαν ένα δις το μήνα και το Νοσοκομείο μιας ολόκληρης πόλης έμενε μέρες χωρίς
εφημερεύοντα γιατρό στην Παθολογική και με καμιά 10ρια μέρες να μην εφημερεύει γιατρός
στο Ακτινοδιαγνωστικό.
Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Και όλη αυτή κατάσταση δεν είναι άλλη μία πολιτική συζήτηση γενικά
κι αόριστα. Είναι η ζωή μας και πρέπει να την υπερασπιστούμε.
Απέναντι σε μια πολιτική που θα δώσει έως το 2035 περίπου στα 80 δις στον πόλεμο. Αυτή είναι η
πολεμική οικονομία τους. Να κόβουν όλες τις παροχές που με αγώνες έχουμε κατακτήσει, να κόβουν
από την υγεία, από την παιδεία, από την ασφάλιση, για να τα δώσουν στους πολέμους τους. Με εμάς,
τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους μικρομαγαζάτορες, του ελεύθερους επαγγελματίες να
πληρώνουμε το 95% των φορολογικών εσόδων και αυτές οι 128 εταιρίες και όλο το συνάφι τους να
φορολογούνται προαιρετικά, αν μπορούν και θέλουν. Ποιον εργάτη ρώτησαν αν έχει να πληρώσει,
ποιον αγρότη, ποιον ελεύθερο επαγγελματία;
Να πάνε να τα πάρουν από αυτούς και να βρεθούν έτσι τα λεφτά για ένα σύγχρονο νοσοκομείο για να
σταματήσει να τρέμει το φυλλοκάρδι μας, να σταματήσουμε να μετριόμαστε και να βγαίνουμε
λιγότεροι.
Καλούμε τους υγειονομικούς να μπουν δυνατά στον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους
στην εργασία, να μπορούν να ασκούν τα καθήκοντά τους αξιοποιώντας όλα τα επιτεύγματα της
επιστήμης και της τεχνολογίας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ:
Να γίνουν άμεσα προσλήψεις μονιμων γιατρών στα ΓΝ Άρτας που να καλύπτει τις συγχρονες
ανάγκες λειτουργίας τους Νοσοκομείου κι όχι απλά να “βγαίνουν” οι εφημερίες.
Ταυτόχρονη προκήρυξη του συνόλου των κενών οργανικών θέσεων ανά ειδικότητα.
Μοναδική προϋπόθεση πτυχίο και τίτλος ειδικότητας.
Μονιμοποίηση όλων των επικουρικών και συμβασιούχων χωρίς όρους και
προϋποθέσεις.
Όχι στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας των γιατρών. 6ωρο-5ημερο-30ωρο.
Μια εφημερία την εβδομάδα. Ρεπό αμέσως μετά από κάθε εφημερία.
Διπλασιασμό των απολαβών των νοσοκομειακών γιατρών: 20% αυξήσεις στους μισθούς,
επαναφορά 13ου – 14ου μισθού, διπλασιασμός ωριαίας αποζημίωσης της εφημερίας.
Να μην συγχωνευτεί, κλείσει κανένα τμήμα, καμία κλινική, κανένα νοσοκομείο.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
27/11/2025
