Ξεκίνησε στην βουλή και συγκεκριμένα στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίας της Βουλής ένα σημαντικό θέμα: οι σταβλικές εγκαταστάσεις.
Μια κατάσταση που λίμναζε στην καθημερινότητα του αγρότη της περιφέρειας, ο οποίος ευρισκόταν για πολλά χρόνια σε μια κατάσταση «αιχμαλωσίας» μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας.
Εν ολίγοις το κράτος δεν επέτρεπε να κατασκευαστεί ένας στάβλος σαν μια πρόχειρη κατασκευή, που εξυπηρετεί συγκεκριμένο σκοπό, αλλά ζήταγε να του χορηγήσουν ένα βουνό χαρτιά και να τηρηθούν ένα σωρό προϋποθέσεις.
Και πίσω απ’όλα αυτά και οι ελεγκτικές υπηρεσίες, που είχαν έτοιμα τα μπλοκάκια για να γράφουν πρόστιμα… Όχι μικρά πρόστιμα, αλλά χιλιάδων ευρώ.
Το υφιστάμενο σύστημα, λοιπόν λέει στον κτηνοτρόφο ότι αν θέλει να είναι νόμιμος, να μην την κάνει αυτήν την δουλειά.
Υπάρχουν λοιπόν πολλές αλλαγές στην προτεινόμενη τροποποίηση και είναι βέβαιο ότι μπορούν στο μέλλον να γίνουν και περισσότερες. Το ευχάριστο είναι ότι αλλάζει άρδην η νομοθεσία για τα υλικά των σταβλικών εγκαταστάσεων και έτσι μπορούν πλέον να συνεκτιμηθούν και υλικά που ήδη χρησιμοποιούνται, αλλά προβλεπόταν, όπως π.χ. πάνελ και σκυρόδεμα.
Να επιστρέψουμε στην Άρτα, όπου οι παραγωγοί των ακτινιδίων είναι στις τελευταίες ημέρες της συγκομιδής και ισχύει το όποιος πρόλαβε, πρόλαβε… Όποιος πέτυχε καλή τιμή, είναι ο κερδισμένος, τώρα οι υπόλοιποι θα χορέψουν στον ρυθμό της αγοράς και των εμπόρων.
Κρίμα αυτή η εξέλιξη, αλλά είναι μεγάλη απόδειξη ότι οι προβλέψεις, αν δεν συνοδεύονται και από ρεαλιστική αντιμετώπιση των πραγμάτων, σίγουρο είναι ότι δεν μπορούν να έχουν κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Οφείλουμε όμως να καταγράψουμε και ένα παράπονο από τον αγροτικό κόσμο: η πολιτική ηγεσία, μεγαλόστομη στα προβλήματα των παραγωγών και του αγροτικού κόσμου, με παραστάσεις και υπομνήματα, δεν έχει λάβει μια πρωτοβουλία, προκειμένου να δημιουργήσει έναν οδικό χάρτη για την καλύτερη αξιοποίηση του προϊόντος στις ημέρες αυτές της αγοράς.
Βέβαια τώρα η μόδα είναι τα φράγματα και οι διώρυγες, δεν λέμε χρειάζονται και αυτά τα μεγαλόπνοα, μήπως θα έπρεπε να ασχοληθούμε και λίγο με τα μικρά, τις δύσκολες αυτές περιόδους που ζούμε; Και ιδίως όταν βλέπουμε ότι υπάρχει ένα τεράστειο κενό στον τομέα της οικονομικής αξιολόγησης της τιμής του προϊόντος, από την πώληση του οποίου περιμένουμε να ζωντανέψει η αγορά της Άρτας (ό,τι περισσέψει δηλαδή από τους λογαριασμούς, τα δάνεια και τα έξοδα).
Και μιας και μιλήσαμε για δάνεια, να σημειωθεί ότι ανακοινώθηκε η ίδρυση Ταμείου Παροχής Μικροπιστώσεων στον Αγροτικό Τομέα, ύψους έως 25.000 ευρώ. Δεν ξέρουμε αν θα μπορούν να δανείζονται όχι μόνο οι μικροί κληρούχοι, αλλά και οι «μαυρισμένοι» στον Τειρεσία, καθώς το σύνολο των αγροτών, έχει εκκρεμείς οφειλές και δεν μπορεί να δανειοδοτηθεί από τις λεγόμενες συστημικές τράπεζες.
Για να δούμε…
ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 23-11-21
