Υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια μια συνάρτηση που με τον υπολογισμό κάποιων στοιχείων και παραγόντων είχε αναδείξει την τρίτη εβδομάδα του Ιανουαρίου, ως την πλέον μελαγχολική του έτους και σε μεγάλο βαθμό δεν είχε και άδικο.
Η συνάρτηση βασιζόταν σε δεδομένα, όπως το κλείσιμο του έτους για τις επιχειρήσεις, η πληρωμή ΦΠΑ τριμήνου, οι πληρωμές λογαριασμών και τελών στο κράτος και βέβαια ψυχολογικοί παράγοντες όπως το τέλος της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων, η μείωση του ηλιακού φωτός, ο περιορισμός της εξόδου…
Βέβαια, στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρξει κλίμακα μελαγχολικότητας, καθώς είναι σαφές ότι τα δεδομένα αυτά που χρησιμοποιούνται, είναι μια κατάσταση πραγματικότητας και σε τίποτε δεν μπορούν να επηρεάσουν λιγότερο ή περισσότερο την διάθεση, σε σχέση με τις άλλες εποχές του χρόνου. Παρόλα αυτά, έστω και ως μια ψευδοεπιστημονική συνάρτηση, μπορεί και δημιουργεί το ενδιαφέρον, καθώς είναι αλήθεια ότι η οικονομική κατάσταση μπορεί και επιδρά στην ψυχολογική προδιάθεση του ανθρώπου.
Και για να παίξουμε και λίγο με τα δεδομένα που χρησιμοποιούν, εκείνη την περίοδο, που είχε δημιουργηθεί αυτή η συνάρτηση και η θεωρία δεν υπήρχαν δεδομένα, όπως η μακροχρόνια διατήρηση της πανδημίας, με ότι αυτή και αν συνεπάγεται: οικονομική κρίση, υποχρεωτικός εγκλεισμός, περιορισμός στις μετακινήσεις, επίδραση στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλαγές στον τρόπο εργασίας, εκπαίδευσης και επικοινωνίας, μείωση κοινωνικών δια ζώσης συναναστροφών, αύξηση εξόδων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κλπ.
Και ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας, ο οποίος σχετίζεται με την πρωτόγνωρη ενεργειακή κρίση, στην πραγματικότητα κρίση στο χρηματιστήριο αξιών προϊόντων ενέργειας, που δημιούργησε ένα τσουνάμι αυξήσεων σε τομείς όπως η ενέργεια αυτή καθεαυτή, οι μεταφορές, οι υπηρεσίες, η πρωτογενής παραγωγή, η μεταποίηση, η βιομηχανία… τα οποία διαφάνηκαν στο καλάθι του απλού καταναλωτή.
Μια σειρά από αλλαγές, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα, την μείωση της καταναλωτικής δύναμης του μέσου ανθρώπου, προκειμένου να μπορέσει να ικανοποιήσει τις βασικές του ανάγκες για επιβίωση.
Όλα αυτά τα δεδομένα, μπορούν και δημιουργούν εύλογα την πεποίθηση ότι σύμφωνα με την ψευδοεπιστημονική θεωρία που αναφερθήκαμε, η τρίτη εβδομάδα του Ιανουαρίου του έτους 2022 είναι πράγματι η πλέον μελαγχολική όχι μόνο της χρονιάς, αλλά της δεκαετίας και πρέπει πραγματικά να επέλθουν και άλλες δυσμενείς αλλαγές προκειμένου να χειροτερέψουν τα πράγματα.
Αλλά, δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν είναι μόνον ψευδοεπιστήμες, καθώς η πραγματικότητα τείνει να μας ξεπερνάει: σωρεία από λουκέτα στις επιχειρήσεις όλης της χώρας και κυρίως στην μικρή μας πόλη, δίνουν το μήνυμα ότι η κατάσταση είναι πλέον μη αναστρέψιμος.
Οι επιστολές του Επιμελητηρίου της Άρτας δεν γνωρίζουμε πως μπορούν να έχουν κάποιο αποτέλεσμα, καθώς πολλοί έχουν πάρει την απόφασή τους να αναστείλουν κάθε επαγγελματική δραστηριότητα, ως μη βιώσιμη την περίοδο αυτή. Πολλοί έκλεισαν, ιδίως στον τομέα της εστίασης, πολλοί περισσότεροι έχουν πάρει την απόφαση στο επόμενο διάστημα να κάνουν την κίνηση.
Στην κατάσταση αυτή όπως διαμορφώνεται, μάλλον θα πρέπει να προσαρμοστούμε και εμείς και να εξεύρουμε νέους τρόπους για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που παρουσιάζονται, καθώς οι παραδοσιακοί τρόποι διαμαρτυρίας, σε τίποτε δεν έχουν αποτέλεσμα. Οψόμεθα…