Σας λέγαµε την προηγούµενη εβδοµάδα την συζήτηση που είχαµε µε τον δήµαρχο Γεωργίου Καραϊσκάκη , αναφορικά µε τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι Δήµοι, τώρα λόγω και της ακρίβειας…
Η ευρύτερη οικονοµική κρίση βέβαια έχει και άλλα θέµατα για τους Δήµους, κοινωνικού χαρακτήρα, καθώς πολλοί είναι εκείνοι πλέον που πιέζουν τους δηµάρχους να τους «τακτοποιήσουν» µε κάποιον τρόπο, έτσι ώστε να αντιµετωπίσουν τα προσωπικά και οικονοµικά κυρίως προβλήµατα.
Το θέµα εκτός από το πολιτικό, έχει και τον ανθρώπινο χαρακτήρα, τον κοινωνικό… Δεν έχει ο άλλος να πάρει γάλα στα παιδιά του, δουλειά δεν έχει, καµία προοπτική δεν υπάρχει στον ορίζοντα… Τι πιο εύκολο και κοντινό, να την πέσει στον πολιτικό της γειτονιάς του και να ζητήσει να του βρει ένα µισθό, κάτι για να αντιµετωπίσει την κατάσταση… Με τα συνήθη βέβαια ανταλλάγµατα.
Υπάρχουν βέβαια και συµπολίτες, που θέλουν θέση µέσα στο Γραφείο Δηµάρχου. Π.χ. υπάρχουν µετακλητές θέσεις, όπως οι ειδικοί συνεργάτες των Δηµάρχων ή ο Γενικός Γραµµατέας, που έχουν γίνει στόχος πολλών. Ή µια θέση στα νοµικά πρόσωπα…που κι αν δεν υπάρχει, θέλουν να την εφεύρεις…
Το κακό είναι ότι για να µπεις σε αυτήν την θέση, πρέπει να έχεις ένα minimum ικανοτήτων, π.χ. να έχεις τελειώσει µια σχολή τριτοβάθµιας εκπαίδευσης, τίποτε το φοβερό στην Ελλάδα αυτήν την περίοδο, όπου µεταπτυχιακά έχουν και οι κότες.
Τι να τους κάνει ο κάθε δήµαρχος, αυτούς, που δεν έχουν ούτε ένα χαρτί να δείξουν (το οποίο βέβαια, δεν είναι και κάτι που αποδεικνύει ότι έχεις γνώσεις, απλώς ότι τελείωσες έναν κύκλο σπουδών) και το ζήτηµα είναι ότι στο δηµόσιο χρήµα, για να το δώσεις, πρέπει να υπάρχουν κάποια κριτήρια…
Τι θα κάνει ο κάθε Δήµαρχος, όταν ο κακοµοίρης αυτός δεν έχει τα προσόντα ούτε οκταµηνίτης να πάει στα προγράµµατα του ΟΑΕΔ, να µπορέσει δηλαδή να τον βάλει κάπου έως όταν περάσουν οι εκλογές, να µην έχει και την γκρίνια;
Συνήθως η τακτική είναι να τσοντάρει ο Δήµαρχος µόνος του, να του δίνει κανά πενηντάρι από την τσέπη του, αναγνωρίζοντας τον κοινωνικό χαρακτήρα της υπόθεσης. Αυτό δεν είναι κακό αλλά είναι ο λόγος που πολλοί δήµαρχοι δεν αντέχουν άλλο την γκρίνια και το ζήτα-ζήτα και θέλουν να πάνε σπίτια τους.
Τώρα αν κανένας δήµαρχος το θέλει υπέρ το δέον να µείνει, τότε µπορεί να σηκώσει και λίγο το cache… Το πόσο θα φτάσει, δεν εξαρτάται από τον Δήµαρχο, εξαρτάται από το πόσο έχει ανάγκη τον άλλο… Θα το πιει µε το ζουµάκι του, εκτός κι αν βέβαια τον πληρώνει τον άλλον από τον δηµόσιο κορβανά, οπότε εκεί αλλάζει το πράγµα, γίνεται δυσάρεστο και κατακριτέο!
Από την άλλη ανακοινώθηκε ότι επέστρεψε η υποχρέωση στους ΟΤΑ και τα νοµικά πρόσωπα αυτών να κάνουν εφέσεις στις αποφάσεις που αφορούν εργατικές υποθέσεις, επιστρέφοντας στην οµηρεία µακράς διάρκειας εκατοντάδες συµβασιούχους.
Και αυτά πραγµατικά είναι τα µεγάλα κρίµατα, τα οποία πρέπει κανείς να δει…
Τι πιο εύκολο και κοντινό, να την πέσει στον πολιτικό της γειτονιάς του και να ζητήσει να του βρει ένα μισθό, κάτι για να αντιμετωπίσει την κατάσταση
