Ένα επιστημονικό (;) συνέδριο είναι δυνατόν να έχει δημιουργήσει τόσο πολλές αντιδράσεις; Είναι πρωτοφανές και όμως η επικοινωνία και ο τρόπος που την αξιοποιεί κάποιος είναι ένα μεγάλο όπλο, που όμως μπορεί να στραφεί και εναντίον σου. Το συνέδριο αυτό είχε όλα τα εφόδια για να είναι ή να χαρακτηριστεί πετυχημένο: επικοινωνιακή υποστήριξη, ετέθη υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας, είχε ομιλητές από όλες τις Εκκλησίες της χώρας, υπουργούς της κυβέρνησης και τηλεπερσόνες, διάσημους γιατρούς και πλούσια ιατρικά – επιστημονικά κέντρα να το υποστηρίζουν, καλλιτέχνες του τραγουδιού να το διαφημίζουν και ένα μεγάλο επιτελείο ανθρώπων που εργάζονται στις δημόσιες σχέσεις.
Μετά ακολούθησε το βίντεο… Το εισαγωγικό βίντεο του συνεδρίου, που όποιος το είδε ανατρίχιασε. Θεωρητικά, το περιεχόμενο του στρεφόταν εναντίον όλων των κοινωνικών στερεοτύπων, τα οποία ουσιαστικά και τυπικά αντιμετωπίζει μια σύγχρονη γυναίκα, η οποία δεν μπόρεσε να κάνει παιδιά, επειδή καθυστέρησε να δημιουργήσει οικογένεια. Εν πρώτοις φαινόταν σωστό: όμως στην πραγματικότητα το βίντεο, εντελώς λανθασμένα και ερασιτεχνικά, χρησιμοποίησε όλα αυτά τα στερεότυπα, όχι για να τα ανατρέψει ή να τα βάλει στο ντουλάπι της ανυποληψίας, αλλά για να “δώσει την λύση της τεχνητής γονιμότητας”.
Η γυναίκα λοιπόν μετατρέπεται σε εμπορεύσιμο είδος, η μητρότητα σε διέξοδος από τα κοινωνικά ταμπού και τις αναφορές των πεπαλαιωμένων αντιλήψεων;
Φυσικά και κατανοούμε ότι ένα επιστημονικό συνέδριο είναι πάντοτε μια μεγάλη επιτυχία και πρέπει να θίγονται θέματα, που είναι σημαντικά για την κοινωνία μας και ιδίως για την ελληνική οικογένεια. Όμως με αυτά τα θέματα, πρέπει το επικοινωνιακό σου κομμάτι, να συνδέεται με την ενσυναίσθηση για το πρόβλημα που πραγματικά αντιμετωπίζει. Γιατί η επιστήμη χωρίς τον άνθρωπο στο επίκεντρο, είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να επιτελέσει τον σκοπό της.
Θα επιμείνουμε λοιπόν στο γεγονός ότι υπήρξε μόνο μια ατυχής επικοινωνιακή στιγμή, μια αβλεψία της στιγμής, που όμως ήταν καταλυτική στο να τινάξει στον αέρα, την εμπιστοσύνη της Προέδρου της Δημοκρατίας, την στήριξη των θρησκευτικών ηγετών, τους καλλιτέχνες που έκαναν δημόσιες σχέσεις… και κυρίως να δημιουργήσει ένα ολόκληρο κίνημα οργής από τις γυναίκες της χώρας, που είδαν το πρόβλημά τους να μετατρέπεται σε αντικείμενο σεξιστικής εκμετάλλευσης.
Όπως και να χει, η επικοινωνιακή αυτή αστοχία που μάλλον είχε ως αποτέλεσμα να ακυρώσει το συνέδριο (σίγουρα δεν υπάρχει χρόνος για να αντιστραφεί το κλίμα), καθώς οι συμμετέχοντες σε μεγάλο βαθμό αισθάνονται ότι η φήμη τους θα βρεθεί σε κίνδυνο, μετά από αυτήν την κοινωνική αντιμετώπιση, πλήττει βάναυσα και τα άλλα συνέδρια τέτοιου είδους, τα οποία όπως μας έλεγε γιατρός, νιώθουν έντονη την πίεση της αρνητικής εικόνας…
Παρόλα αυτά είναι ένα σημαντικό μήνυμα ότι πλέον όλα ελέγχονται και κανένας δεν είναι εκτός της δημόσιας κριτικής… Ιδίως ο τρόπος που χειρίστηκαν οι διοργανωτές ενός τόσο σημαντικού συνεδρίου το επικοινωνιακό κομμάτι, πρέπει σίγουρα να μας απασχολήσει όλους για το πως η δημοσιότητα είναι ένα μαχαίρι με δυο κόψεις.
*Εκδότης – Δημοσιογράφος
Το συνέδριο που τινάχθηκε στον αέρα
