Οι εξελίξεις στον τομέα της Υγείας και οι εκδηλώσεις των αρνητών των εμβολίων, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, μπόρεσαν να απασχολήσουν και να προβληματίσουν την μικρή τοπική μας κοινωνία, η οποία απέδειξε ότι είναι μια μικρογραφία της Αθήνας, σε όλα τα επίπεδα.
Γιατροί και υγειονομικό προσωπικό της Άρτας στάθηκαν υπέρ του κινήματος των αρνητών του εμβολιασμού, με δημόσιες τοποθετήσεις τους τόσο στα ΜΜΕ, όσο και σε δημόσιες εκδηλώσεις, δίνοντας ένα ουσιαστικό μήνυμα για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα.
Ας μην μείνουμε στο αν κάποιος διαφωνεί ή συμφωνεί με τις δηλώσεις των γιατρών αυτών, ή γενικά με τις εκδηλώσεις κατά του εμβολιασμού, στις οποίες συμμετείχαν πολίτες κάθε μορφωτικού επιπέδου. Εμείς πρώτοι, ως εφημερίδα Άποψης, είμαστε σύμφωνοι και συμπαραστάτες σε όποιον ελεύθερα λέει την γνώμη του και μάλιστα ευθαρσώς και ανοικτά.
Μπορούμε όμως να συμφωνήσουμε όλοι, αρνητές και αποδέκτες των εμβολιασμών, ότι η κατάσταση δεν είναι εύκολη και πρέπει όλοι οι πολίτες να αναλάβουμε την ευθύνη μας, ιστορική και προσωπική, απέναντι στην πραγματικότητα που βιώνουμε. Θεωρίες υπάρχουν πολλές, και είναι ελεύθερος ο κάθε πολίτης να ακολουθήσει όποια πιστεύει ότι τον εκφράζει καλύτερα.
Εκείνο που όμως δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, είναι να διχάζεται η κοινωνία μας από την ειρωνεία και τον αφορισμό. Και οι δυο πλευρές βρίσκονται κυριολεκτικά με το όπλο παρά πόδας, επικρίνοντας η μία την άλλη, χαρακτηρίζοντας ανθρώπους ανάλογα με τις απόψεις τους και έτοιμες να ρίξουν στον Καιάδα της ανυποληψίας την αντίθετη έκφρασμένη θέση.
Δεν υπάρχει στον εμβολιασμό ΜΑΥΡΟ και ΑΣΠΡΟ. Δικαίως οι πολίτες φοβούνται, επειδή δεν μπόρεσαν να πεισθούν από τους επιστήμονες και την παγκόσμια κοινότητα για την ανάγκη του εμβολιασμού. Δικαίως φοβούνται επειδή δεν δόθηκαν σοβαρές προτάσεις, παρά μόνο όλη η κατάσταση αντιμετωπίστηκε με όρους ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ από τα Αθηναϊκά ΜΜΕ.
Με εκβιασμούς δεν υπάρχουν αποτελέσματα, παρά μόνο αντιδράσεις. Αυτό είναι μια αρχή, που όλοι γνωρίζουμε ότι πρέπει η επίσημη πολιτεία να επέμβει ώστε να αλλάξει η κατάσταση. Δεν είναι δυνατόν το 90% της ενημέρωσης να αφορά το επιδημιολογικό φορτίο της χώρας και του πλανήτη.
Ο μέσος πολίτης εκτιμά ότι πρόκειται για προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την πραγματικότητα, ότι τα προβλήματα που υπάρχουν μπαίνουν κάτω από το χαλί της “υποχρέωσης για εμβολιασμό”, αισθάνονται ότι γίνονται υποχείρια μιας πολιτικής παράνοιας.
Και εμείς που συμφωνούμε με τον εμβολιασμό, πραγματικά το κάναμε λόγω παραγόντων όπως η εμπιστοσύνη στο κράτος, η εμπιστοσύνη στην επιστήμη και το πιο σημαντικό, πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτόν θα έχουμε μια επιστροφή στην κανονικότητα.
Όμως δεν είναι απαραίτητο ότι η εμπιστοσύνη αυτή είναι αυτονόητη για όλους. Άλλοι, επιθυμούν περισσότερες αποδείξεις, στοιχεία και μια αληθινή και σοβαρή εξήγηση, για το πως φτάσαμε ως εδώ, ποιο το σχέδιο για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο και το πιο σημαντικό όλων, με ειλικρινή σεβασμό στην διαφορετικότητα της άποψής τους.
Με ειρωνείες και αφορισμούς, δεν υπάρχει περίπτωση να συνδέσουμε την κοινωνία και είναι αλήθεια ότι πέραν από την υγειονομική κρίση, η κατάσταση αυτή επέφερε και μεγάλες αλλαγές και στην κοινωνική συμπεριφορά, που οφείλουμε όλοι να επαναπροσδιορίσουμε με αλληλοκατανόηση.