Θα μιλήσουμε ακόμη λίγο για το ΚΙΝΑΛ, έχει ενδιαφέρον η διαδικασία, καθώς έχουν υπάρξει τόσες ανατροπές και είναι τόσοι οι υποψήφιοι στην σκακιέρα των εκλογών, που δεν μπορεί να πει κάποιος με σχετική ασφάλεια, ότι μπορεί να εκμαιεύσει κάποιο σίγουρο αποτέλεσμα.
Από την άλλη, έχει σημασία και το ΚΙΝΑΛ, επειδή όλη αυτή η αναμπουμπούλα έχει τις πολλαπλασιαστικές της επιπτώσεις και τις εξελίξεις σε όλα τα κόμματα. Και σε κεντρικό επίπεδο, αλλά και σε τοπικό.
Υπάρχουν λόγου χάρη εξελίξεις και στην Αυτοδιοίκηση, όπως είπαμε και σε προηγούμενο σημείωμά μας, καθώς με την ανατροπή καταστάσεων, ανακατεύτηκε και η τράπουλα…
Πέραν όλων των άλλων όμως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, υπάρχει ένας πολιτικός διάλογος, που θίγει όλα τα ζητήματα της σύγχρονης ελληνικής παθογένειας. Και οι επτά συνυποψήφιοι (ή ανθυποψήφιοι) είναι προσωπικότητες με κύρος, με επιχειρήματα και το πιο σημαντικό με διάθεση να επικοινωνήσουν με την κοινωνία και τους πολίτες.
Είχαμε την ευτυχή στιγμή να συνομιλήσουμε και λίγο με τον υποψήφιο Παύλο Γερουλάνο και πήραμε και λίγο τον αέρα της σύγχρονης πολιτικής. Απλός, σεμνός και λαϊκός (επ’ουδενί λαϊκιστής), ήταν προσήνης με όλους και έτοιμος να ανταλλάξει τις απόψεις του, όχι μόνο μιλώντας, αλλά ακούγοντας.
Δίπλα του τόσο ο Δημήτρης Μαγκούτης, ο οποίος ήταν σαφώς ενθουσιασμένος με το ύφος και το ήθος του Παύλου Γερουλάνου και του φέρθηκε σαν καλός οικοδεσπότης. Στο γεύμα, που δόθηκε σε εστιατόριο της Γέφυρας της Άρτας, μεταξύ τύρου και αχλαδίου (που λέει ο λόγος) είχε την δυνατότητα να δείξει ότι είναι ακόμη πιο οικείος και από την στάση του στην ομιλία…
Ο Δημήτρης Μαγκούτης τον συνόδευσε και στην Πρέβεζα, όπου την ίδια ημέρα μίλησε στους φίλους του κινήματος.
Βέβαια να μην ξεχάσουμε ότι δίπλα στον Παύλο Γερουλάνο, ήταν ο Βαγγέλης Τσιβίκης, πολλά χρόνια φίλος του και υποστηρικτής του και μάλιστα ήταν και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων με τον συνδυασμό του Παύλου Γερουλάνου…
Να καταγράψουμε και μια «άρση παρεξήγησης», όπως την προέβαλε ο φίλος Παναγιώτης Καραγιώργος σε ανάρτησή του στο FB: Προς άρσιν μικράς παρεξηγήσεως… Εδώ και πολλά χρόνια, σχεδόν καθημερινά, παίρνω τον καφέ μου στο γνωστό στέκι ΜΑΞΙΜ.. Αν κάποια μέρα πέρασε και ο Γερουλάνος, δεν ήταν λόγος να αλλάξω τις αγαπημένες συνήθειες… Και ευκαιρίας δοθείσης, ωραίος τύπος ο Παύλος.. Καλημέρα ομορφόπαιδα!!!»
Τυχαίνουν κι αυτά… Και καλώς ή κακώς αντίθετα με τον Παναγιώτη, δεν τίμησαν τις συνήθειές τους ή δεν έσπευσαν να επισκεφθούν και να υποδεχθούν τον υποψήφιο, φοβούμενοι ότι θα τους εντάξουν με τον ένα ή τον άλλο μνηστήρα…
Κρίμα… Τέτοιες ευκαιρίες για πραγματικά πολιτικό λόγο, δεν πρέπει να τις χάνει κανείς.
Θα ήθελα να αναφερθώ και στην κίνηση των φίλων του Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίοι είχαν συνάντηση σε ξενοδοχείο της πόλης την προηγούμενη Κυριακή. Ανεξάρτητα από το πρόσωπο του υποψηφίου (γιατί ανάλογη κίνηση έγινε και σε άλλο ξενοδοχείο, για άλλον υποψήφιο), καλό θα ήταν κύριο θέμα της εκδήλωσης να είναι όχι μόνο η συμπόρευση και η συνάντηση, αλλά να πεισθούν οι υποψήφιοι να περάσουν και από την Άρτα.
Γιατί, καλά τους δείχνουν τα γκάλοπ, αλλά μη νομίζουν ότι την έχουν και δεμένη τη γαϊδάρα τους. Είναι και τέτοιο το θυμικό του ψηφοφόρου, που μπορεί να ρίξει μια και να την κλωτσήσει την καρδάρα…
Σας κούρασα με τις εκλογές και το ΚΙΝΑΛ, αλλά όπως και να χει θυμηθείτε ότι τέτοια εποχή πέρυσι, είχαμε κλειστεί μέσα στα σπίτια μας και για να βγούμε έξω στέλναμε μήνυμα με SMS…
Αφήστε να ξεσκάσουμε και λίγο με τις κοινωνικότητες, το χουμε ανάγκη!
Τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται
